Χριστουγεννιάτικο μίσος και Επί Γης Ειρήνη

Η έως τώρα κυρίαρχη λογική του Ανθρώπινου Πολιτισμού, ανέμενε αυτονόητα ότι δεν θα κυριαρχεί πάντοτε το Καθεστώς «Εχθρός-Μίσος-Βία». Κάποτε θα απλωθεί Επί Γης Ειρήνη και θα ‘ναι μέρα μεσημέρι. Γιατί (θα-λέει,-θα-λέει…) τότε θα έχουμε αποβάλει την κακία γέμοντες αρετής. Μια τέτοια πεποίθηση, πλέον, ολοένα αποδεικνύεται εντελώς χαζότερη.

Κωνσταντινούπολη/Άγκυρα, Βερολίνο, Μάλτα, Μιλάνο, παραλίγο Μελβούρνη (αλλά και πάγια Αθήνα αναρχοκρατούμενη, μην ξεχνιόμαστε…), το μηδενιστικό φαινόμενο κλιμακώνεται. Πώς πρέπει σχετικά να αντιδράσουμε, είναι το μείζον ζήτημα της εποχής.

There is no such thing as Επί-Γης-Ειρήνη

Η Ειρήνη υπάρχει μόνο ως συμπαθής υποκριτική σύμβαση. Και ουσιωδώς μόνο ως ενίοτε παρατεταμένη Εκεχειρία, κινητοποιούμενη για κάποιο λόγο, (θρησκευτικό/αθλητικό-Ολυμπιάδα-κτλ), που ενίοτε κάποιοι παρανοϊκοί καταπατούν. Ποτέ Ειρήνη με την έννοια «ήρθε-για-να-μείνει».

Οι ανθρωπολογικές τελεολογικές-(ολοκληρωτικές) θρησκείες επαγγέλλονται επί γης ναζο-φασιστο-αναρχο-κομμουνιστικούς παραδείσους, δια μιας προηγηθείσας λοβοτομής πάνω στην λογική του κακού ανθρώπου, που και-θα-γίνει-και-καλός, όπως λένε τα άτακτα παιδάκια. Αυτοί πιστεύουν στην «Ειρήνη»…

Ακόμα και φιλελεύθερες αναλύσεις πέφτουν στον αντίστοιχο πειρασμό να προσδοκούν γραμμικά μια μέρα που επί τέλους όλα θα είναι τέλεια-ανώδυνα-ανεπαίσχυντα-και-ειρηνικά. Η ζωή όμως δείχνει ότι τέτοιες δοξασίες είναι το άλλο με τον Τοτό. Απλώς γιατί η ανθρώπινη αντιφατικότητα είναι αιώνια και οικουμενική.-

Αιώνια/οικουμενικά αντιφατικός άνθρωπος

Όλοι ξέρουμε το ανέκδοτο με τον Βιολιστή που γοητεύει τα ζώα στο δάσος, ώσπου έρχεται ο κουφός λιοντάρης και -μη καταλαβαίνοντας γιατί ακριβώς όλοι ευτυχούν αγαλλιασμένοι- κατατρώγει τον άτυχο μουσικό, ενώ η κουκουβάγια σχολιάζει: «Πάλι την έκανε ο μ@λ@κ@ς ο κουφός». This torture never stops.

Αυτό σημαίνει αιώνια/οικουμενικά αντιφατικός άνθρωπος, που πάντα θα γεννάει αυτοκαταστροφικούς συνδυασμούς βλακείας/κακίας/αλαζονείας. Πάντοτε, όσο κι αν η ανθρωπότητα αγγίζει τα «υψηλά» της. 

Στην τρέχουσα συγκυρία, η πάντα ανολοκλήρωτη μείζων αντίφαση «ανεκτικότητα-δυσανεξία» (όπως και «αγάπη-μίσος»), μπατάρει προς το δεύτερο σκέλος. Διεθνώς αυτό προσωποποιείται στους τζιχαντιστές, αλλά (μην ξεχνάμε) και εθνικώς στους δικούς μας εξουσιολιγούρηδες αναρχοναζί.

Κορρεκτίλα: Φιλελέφτ-έξω, Αντιφιλελέφτ-μέσα

Κακώς βαράμε την (Μουλτι-Κούλτι)-Πολυπολιτιστικότητα ως υπεύθυνη όλων των δεινών. Δεν φταίει αυτή, αλλά η στρεβλή ερμηνεία της από την υπερβολική/ηγεμονεύουσα κορρεκτίλα. Επανειλημμένα αντιτείνουμε στον ισλαμόφοβο (που καταντά ξενοφοβικός) πανικό αυτή την εξήγηση.

Άλλωστε, Πολυπολιτιστικότητα ΔΕΝ σημαίνει την πολυ-κατακερματισμένη (σε ξένα μεταξύ τους γκέττο) κοινωνία, που επεβλήθη από την αυτοανάσχεση του Κράτους Δικαίου… Ο τζιχαντιστικός μηδενισμός διεθνώς καβάλησε την δυτική νωθρότητα, που επέβαλε μια φιλελέφτ ιντελλιγκέντσια τύπου «Κάτω τα χέρια από τους μειονοτικούς».

Έτσι καταλύθηκε το Κράτος Δικαίου, επιτρέποντας στην «Ανοιχτή» Δύση να «κλείνει», ανεχόμενη/πραγματοποιώντας κλειτοριδεκτομές... Η ζημιά αυτής της βλαμμένης κορρεκτίλας κατακερμάτισε την κοσμοπολίτικη κοινωνία, αλλοιώνοντας την πολυπολιτιστικότητά της.

Αντίστοιχα, στο ντιριντάχτα δυσανεκτικό καθ’-ημάς-εθνικό-ισλάμ, επιβλήθηκε η ανομία όποιου δήλωνε «αντιστασιακός»-(ντελ-κάτσο), υπό το ηγεμονεύον αντιφιλελέφτ κλίμα που αποκαλεί «τα-παιδιά» τους γελοίους μηδενιστές/τζιχαντιστές εξουσιολιγούρηδες «αντεξουσιαστές» μας… Κατάλυση Κράτους Δικαίου, εκτός και εντός, λοιπόν…

Οι Μπαχαλοτζιχάντηδες το ελληνικό θέμα

Υπενθυμίζουμε την αντιφιλελέφτ κουλτούρα μας, για να μην ξεχνούν όσοι ολοφύρονται κατά των τζιχαντιστών («Έχουμε Πόλεμο!»…). Η Δύση υποφέρει, όχι εμείς (μην αυτοκαλούμαστε «θεματοφύλακές» της), που μόνο τεχνικά θεωρούμεθα «Δύση», μην υποτιμάμε τον Χάντινγκτον…

Εμείς ας αντιμετωπίσουμε τους δικούς μας μπαχαλοτζιχάντηδες, που κατατρώγουν τις σάρκες της βασανιζόμενης από την κρίση κοινωνίας μας. Και μετά βλέπουμε τους διεθνείς ισλαμοτζιχάντηδες… Ναι;

Αυτό είναι το κουφέτο του αντιδυτικά φουντωμένου δικού μας ΙΣΙΣ, ο έσχατος ηθικός/αισθητικός μας μηδενιστικός πάτος: η «Πράσινη Νέμεσις» προειδοποιεί ότι «έχει δηλητηριάσει σειρά επώνυμων/πολυεθνικών προϊόντων» Καπάκι φτάνει το «Κομμάντο Ζωή χωρίς Τρόλλεϋ». Κάτι δεν καταλαβαίνεις;

Όπου υπάρχει πολύς φονταμενταλισμός, το ευεπίφορο περιβάλλον «φτώχεια-μιζέρια-δυστυχία, συνυπάρχει πάντα σε φουλλ ανάπτυξη με ακραία λαϊκιστικά θρησκεύματα τύπου «Εχθρός-Μίσος-Βία». Αυτά ανατροφοδοτούν/διασφαλίζουν καθεστώτα διάχυτης Βίας και Πόνου. Να-τα-λέμε-κι-αυτά.

Χαλαρά!...

Είναι δυσάρεστο, αγαπητές/αξιοσέβαστες πένες να γλιστρούν σε πανικόβλητο κλαψογκρίνι, επηρεάζοντας ξενοφοβικά την ήδη άρρωστη κοινωνία μας. Εδώ ταιριάζει παλιά γαλλική διαφήμιση «Relax,-Max, Cool,-Raoul, A-l’-aise,-Blaise!».

Είναι τόσο φανερό ότι το ήδη προβληματικό (δομικά-επιθετικά-με-το-στανιό-επεκτατικό) ισλάμ, δημιουργώντας ακραίες παρανοϊκές ριζοσπαστικές/τζιχαντιστικές παραφυάδες, πρώτα-πρώτα αυτοκαταβάλλεται. Ρωτήστε και τους (πληγωμένους με πολλαπλάσια των δυτικών θύματα) κανονικούς μουσουλμάνους, που τονίζουν «οι τζιχαντιστές είναι εχθροί του ισλάμ»…

Δεν μπορείς να αστυνομεύσεις (ούτε κατά μείζονα λόγο και να καταστείλεις) πεποιθήσεις δια διοικητικών μέτρων τύπου έλα κύριε προσφυγομετανάστη και υπόγραψε εδώ ότι θα απαρνηθείς το άρθρο μπλα-μπλα του Κορανίου, αλλιώς δεν σε δεχόμαστε. Είναι αφελές, αν όχι ολοκληρωτικό. Την πράξη την αστυνομεύεις όχι όμως και την πεποίθηση. Άρα, αρκεί να ενεργοποιηθεί στην ολότητά του το Κράτος Δικαίου αμυνόμενο απέναντι στην επιβουλευόμενη παράνοια.

Δεν χρειάζεται, λοιπόν, ορυμαγδός συντεταγμένων μέτρων που υπερ-ρυθμιστικά θα ταπεινώνουν το ισλάμ, υποδεικνύοντάς του πώς θα «εκδυτικισθεί». Απλώς ένα και μόνο χρειάζεται. Η επί τέλους ενεργοποίηση των ανακλαστικών του Κράτους Δικαίου. Τίποτε άλλο. Αλλιώς κινδυνεύουμε να διολισθήσουμε σε ακρότητες τύπου «Μπανάνες» .

Επίσης, δεν υπάρχει καμιά ξεπερασμένη διαλεκτική εντός της οποίας είναι παγιδευμένη η Ευρώπη. Υπάρχει μια θολούρα καινούργια, που χτίστηκε παράλληλα με την κουλτούρα της δημοκρατίας χωρίς διακρίσεις («Τα δίδυμα ευρωπαϊκά προικιά…»). 

Το πρόβλημα είναι ότι η Δύση/Ευρώπη δυσκολεύεται να αρθρώσει τη νέα διαλεκτική, που θα αφομοιώσει/ενσωματώσει την τρέχουσα πολύπλοκη εμπειρία του εκθετικά συμπυκνούμενου τεχνολογικού χρόνου («Γιατί έχει μέλλον η ρευστή Εποχή των Τεράτων»). Αυτό δίνει διάρκεια στην καταστροφική κορρεκτίλα που προαναφέραμε.

***

Δεν λέει να μπούμε στη μέγγενη της πανικοβολής, δεν θα αφήσουμε να ισραηλοποιηθεί η ζωή της ανθρωπότητας. Δεν είμαστε σε πόλεμο. Δεν θα αφήσουμε λίγες χιλιάδες σωματικά και πνευματικά χαπακωμένους ανωμαλάρες, χωρίς αντίσταση, να διαλύσουν μια πορεία χιλιάδων χρόνων. Θα τους απομονώσουμε/συρρικνώσουμε, θέτοντας αποφασιστικά σε λειτουργία όσα θεσπίσαμε στη διαχρονία του Σισύφειου Πολιτισμού μας, που επ’ ουδενί χαλαλίζουμε. Όπλο μας η μέχρι τούδε κορωνίδα του χαλαρού πλην δυναμικού (φρέσκου/ανώριμου με τα εξ αμελείας λαθάκια του) «Κράτους Δικαίου» της Φιλελεύθερης Δυτικής Δημοκρατίας. Αυτό.

Παραλειπόμενα

Ακατάβλητο «Δόγμα Παυλόπουλος» vs μπάχαλων

Ολοένα και περισσότεροι πείθονται από το αστυνιομικό ρεπορτάζ ότι και ο Τόσκας υιοθετεί το Δόγμα Παυλόπουλος «μην τους αγγίζετε, αφήστε τους να κουραστούν , τότε θα σταματήσουν τις καταστροφές»…

Θα περάσουμε τον κάβο;

Προχτές γύρισε η κλεψύδρα: εφεξής η μέρα μεγαλώνει και η νύχτα μικραίνει. Πάμε να μικρύνουμε και τον Μικροαπατεώνα που μικραίνει τη ζωή μας. Αυτόν που με ψέματα τσακώνεται παντού διεθνώς για την (αντικειμενικά/ουσιωδώς αντεθνική) «εθνική θέση» και καθιστά αντιπαθή τον Ελληνικό Λαό. Τον οποίο και (εξαυταπατώντας/εγκιβωτίζοντας στο βλαμμένο στενό του κουτάκι) εξακολουθεί να πνίγει με νεοπαγή κρυμμένα ελλείμματα, αφήνοντας φερ’ ειπείν μετέωρα/απλήρωτα χρέη προς εξαψήφιους (πολλαπλάσιους-των-Σαμαροβενιζέλων-ακόμα-ψηφοφόρους-του;) ιδιώτες και νέους συνταξιούχους…

Γκρέξιτ εμμένον

Το κακό-«Τσίπρας» είναι πάντα απειλητικό/επικίνδυνο, διαβάστε Στούπα.

Σαββόπουλος: Αύριο κάλαντα στο Αττικόν

Εξαγγέλλοντας την τελευταία συναυλία στον Παρνασσό (επόμενη Τετάρτη 28/12), ο Εθνικός Διονύσης είχε μια ωραία ιδέα υπέρ ανάταξης του κατεστραμμένου ιστορικού «Αττικόν»:

«…Πάμε να ενώσουμε κι εμείς την φωνή μας στις 24 Δεκεμβρίου, στις 3 το μεσημέρι. Εκεί στο Αττικόν. Παίζουμε με την Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων. Στα κάλαντα βάλτε την προσθήκη:

Για την καινούργια την σεζόν

ας ευχηθούμε όλοι

να ξανανοίξει το Αττικόν

να γλυκαθεί η πόλη.

Διονύσης Σαββόπουλος»

Πάμε!