Πολιτικη & Οικονομια

Media War #4

Νέα από τον κόσμο των ΜΜΕ

A.V. Team
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

-Πελώρια σουτιέν προβάλλονται μέρα και νύχτα απ’ όλα τα κανάλια της ελληνικής τηλεόρασης. Είναι οι διαφημίσεις της κρίσης που έχει οδηγήσει ακόμα και τους μεγαλύτερους σταθμούς να μοιάζουν με κανάλια τηλεμάρκετινγκ.

-Έκλεισε πάλι, οριστικά μάλλον αυτή τη φορά, ο ημερήσιος «Αγγελιοφόρος» της Θεσσαλονίκης. Θα διατηρηθεί μόνο ο Κυριακάτικος. Το κλείσιμο συνοδεύεται με εθελούσια αποχώρηση περίπου 40 εργαζομένων.

-Τίποτα δεν ισχύει πια στην αγορά των ΜΜΕ, κανένας νόμος, κανένας κανόνας. Μέσα Ενημέρωσης κλείνουν, αφήνουν απλήρωτα δεδουλευμένα, αποζημιώσεις εργαζομένων, οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία, ΦΠΑ και εφορίες. Κατόπιν ανοίγουν πάλι σαν να μην τρέχει τίποτα. Οι εταιρείες χρεοκοπούν και δεν πληρώνουν τίποτα αλλά οι τίτλοι μεταβιβάζονται ή νοικιάζονται σε τρίτους και επανακυκλοφορούν ως αθώες περιστερές. Παρ’ όλο που συνήθως είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο των εταιρειών που χρεοκόπησαν και δεσμεύονται για την αποπληρωμή των οφειλών.

-Η Ένωση Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών με μια σκληρή ανακοίνωση κατήγγειλε τις σκέψεις για την πώληση του τηλεοπτικού σταθμού 902 ο οποίος είχε αναστείλει τη λειτουργία του. Κατόπιν τούτου και για να μην αφαιρεθεί η άδειά του, ο σταθμός επαναλειτούργησε. Ο Ν. Χατζηνικολάου διέψευσε την πληροφορία ότι είναι ο αγοραστής για να αποκτήσει το Real Group και τηλεοπτική έκφραση. Οι φήμες τώρα λένε ότι ο νέος πιθανός αγοραστής είναι ο Β. Μαρινάκης, ο οποίος στήνει το δικό του γκρουπ στα media. Αναφέρονται και ποσά μεταξύ 4,5 και 7 εκατομμυρίων. Θα είναι άλλη μια παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία αν συμβεί. Ένας αριστερός κομματικός σταθμός ο οποίος είχε παραχωρηθεί εκτός διαδικασίας αδειοδότησης, να πωλείται σε έναν εφοπλιστή.

-Πωλητήριο και στο Τ.Τ. το οποίο ακολουθεί την τύχη της Αγροτικής Τράπεζας, χωρίζεται σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και βγαίνει προς πώληση. Με τη γνωστή ελληνική διαδικασία. Η «κακή» φορτώνεται τις ζημιές και μένει στο δημόσιο, δηλαδή φορτώνονται τις ζημιές οι φορολογούμενοι, και η «καλή» ιδιωτικοποιείται άνευ βαρών. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι όλη την προηγούμενη χρονιά, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ήταν από τους μεγαλύτερους διαφημιζόμενους, ακόμα και στο πιο ανώνυμο μπλογκ, με αδιαφανείς διαδικασίες και επιλεκτική διανομή. Παρ’ όλο που ήταν γνωστή ήδη η απόφαση να ιδιωτικοποιηθεί. Προφανώς σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς της κρίσης, λεφτά υπήρχαν και περίσσευαν και γι’ αυτό έπρεπε να διανεμηθούν στα γρήγορα στους σωστούς ανθρώπους. Ο διοικητής του Κλέων Παπαδόπουλος, αφού διεκπεραίωσε το έργο με επιτυχία, αποστρατεύτηκε με εύφημο μνεία. Κάποτε θα βάλει στο μικροσκόπιο η Τρόικα και την κρατική διαφήμιση και θα αποκαλυφθούν τέρατα. Αφού δεν το κάνει η Δικαιοσύνη και το ΕΡΣ.

-Χαμηλές πτήσεις στην κυκλοφορία και της Ελευθεροτυπίας, της «original». Οι 2-3 εφημερίδες που εκδόθηκαν για να καλύψουν το κενό, φαίνεται ότι έχουν μοιραστεί το αναγνωστικό κοινό της. Την προηγούμενη Τρίτη η Ελευθεροτυπία πούλησε 8.380 φύλλα και η Εφημερίδα των Συντακτών 6.820.

-Έκλεισε και ο Αδέσμευτος Τύπος, κινητοποιήσεις από τους εργαζόμενους οι οποίοι έμειναν απλήρωτοι. Ο Δ. Ρίζος όμως μετακινήθηκε ως αρθρογράφος στον Ελεύθερο Τύπο.

-Εισαγγελική έρευνα γιατί τα κανάλια δεν αποδίδουν το 10% των τηλεοπτικών δικαιωμάτων στο Ταμείο των αστυνομικών. Είναι κι αυτό άλλη μια ελληνική πατέντα. Οι αστυνομικοί παίρνουν μερίδιο από τα τηλεοπτικά έσοδα, γιατί πλακώνονται με τους χούλιγκαν κάθε Κυριακή. Κάθε τμήμα του Δημοσίου δουλεύει και ιδιωτικά…

-Αυτή τη στιγμή, οι μισοί από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ανήκουν σε ιδιοκτήτες που έχουν χρεοκοπήσει, είναι στον Κορυδαλλό, μπαινοβγαίνουν στον Κορυδαλλό, εκκρεμούν οι δίκες τους, χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμεία, δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους, χρωστάνε στην εφορία, μπαίνουν στο άρθρο 99, εκπέμπουν χωρίς εργαζόμενους, αλλάζουν το χαρακτήρα του σταθμού από ενημερωτικό σε μουσικό, δεν εκπληρώνουν καμία προϋπόθεση της αδειοδότησης. Και το κράτος δεν ανακτά τις συχνότητες για να τις προκηρύξει εκ νέου. Οι τράπεζες βγάζουν σε πλειστηριασμό τις συχνότητες. Δηλαδή την περιουσία του δημοσίου. Δηλαδή το κράτος δεν προκηρύσσει την αδειοδότηση των συχνοτήτων με τα προαπαιτούμενα του νόμου, και οι συχνότητες μεταβιβάζονται χωρίς καμία προϋπόθεση. Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά, ούτε καν στην Κολομβία. Στην Ιταλία ο Μόντι από την παραχώρηση των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων εξασφάλισε 2 δις.