Edito 595

>> Ήταν αυτή η πιο δύσκολη χρονιά; Θα υπάρξουν κι άλλες ίδιες σαν το 2016; Μπορούμε να αντέξουμε κι άλλο τέτοιο χρόνο; 

>> Δεν θυμάσαι τα μονοθεματικά χρόνια, τις μονότονες δουλειές, τις ίδιες συζητήσεις. Όλα είναι επαναλαμβανόμενα, όλα είναι ίδια, δηλαδή χαμένα. Τι έγραφες το 2012; Το 2015; Το 2009; Ίδια προβλήματα, ίδιες σκέψεις, ίδια αδιέξοδα. 

>> Δεν θυμάμαι τίποτα απ’ αυτό το χρόνο. Μόνο λίγα χαμογελαστά ή δακρυσμένα πρόσωπα. 

>> Χάνουμε τα χρόνια μας. Δεν προχωράμε. Παίζουμε στο ίδιο έργο. Κομπάρσοι στο έργο της ζωής μας. Μιας ζωής που μοιάζει όλο και πιο πολύ με δελτίο ειδήσεων. 

>> Μάθε κόλπα. Καλλιέργησε την υπομονή. Μην καείς στις καθημερινές εντάσεις. Δεν είναι όλες οι μάχες δικές σου. 

>> Μη γίνεις ίδιος. Μη μισήσεις. Μην παρασυρθείς από τη γοητεία της σύγκρουσης, μην ενδώσεις, μην προσχωρήσεις ούτε μια στιγμή στο εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Δεν είμαστε ποτέ «εμείς» και «αυτοί». Οι άνθρωποι αλλάζουν, προχωράνε, εξελίσσονται. 

>> Η δημαγωγία αποκαλύπτεται. Ο χρόνος είναι σύμμαχος. Η αμάθεια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός. 

>> Καμιά φορά πρέπει να σιωπήσεις για να μιλήσεις σοβαρά. 

>> Πόσο συχνά λες έπεσε η γραμμή, δεν είχε σήμα, τελείωσε η μπαταρία, δεν πιάνει το τηλέφωνό μου; Πόσο συχνά θέλεις να κρυφτείς από όσα σε κυνηγάνε; 

>> Θεωρείς κι εσύ ότι η αναγνώριση κλήσεων είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση του ανθρώπου; 

>> Υπάρχει κάποιος εκτός από σένα που να ξέρει τι ονειρεύεσαι;

>> Οι άνθρωποι είναι δύο ειδών. Εκείνοι που δεν μπορούν ούτε μια ώρα μόνοι τους. Και μερικοί άλλοι. 

>> Η αγάπη γεννάει παντοτινές οφειλές. 

>> Δεν σου χρωστάω τίποτα. Μην το πεις ποτέ εσύ αυτό. Της χρωστάς τα πάντα. Αντιθέτως, εσένα δεν σου χρωστάει κανείς. 

>> Καμιά φορά η υπερβολική αγάπη σε κάνει να φοβάσαι. 

>> Ωριμότητα είναι να εγκαταλείπεις κάποιες μάχες. 

>> Όταν είμαστε νέοι συναντάμε στη ζωή κάποιους ανθρώπους που προσπερνάμε από βιασύνη και την πραγματική τους αξία αντιλαμβανόμαστε πολύ αργότερα. Συνήθως είναι πια αργά. Τους έχουμε χάσει. 

>> Η επιθυμία και όχι η εκπλήρωση μας κρατάει στη ζωή. 

>> Αν οι άνθρωποι δεν αγαπηθούν, δεν μεγαλώνουν. Μένουν μικρά παιδιά γεμάτα αγωνία για επιβράβευση και αναγνώριση. 

>> Η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν είναι ούτε άσχημοι ούτε όμορφοι. Ουδέτερα χαρακτηριστικά, τους λείπει η ένταση. Οι πιο πολλές μέρες κυλάνε ίδια, χωρίς πλοκή. Αυτός είναι ο τρόπος που ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Περνάς τη μια μέρα μετά την άλλη, χωρίς προορισμό, χωρίς κάποιο σκοπό στη ζωή σου. 

>> Πρέπει να είσαι ευχαριστημένος για κάθε απλή μέρα που περνάς εδώ κάτω. 

>> Οι άνθρωποι που λένε το κελάρι, η πελούζα, το playroom, το basement, το δείπνο. Μη τους κάνεις πολύ παρέα. Η αυλή, η αποθήκη, το υπόγειο είναι λέξεις, λέξεις για να συνεννοούνται οι άνθρωποι μεταξύ τους, όχι statement. 

>> Ανέκφραστα βλέμματα, ερπετοειδή χαμόγελα. Βγάλ’ τα από τη ζωή σου. 

>> Οι εραστές προσφέρουν αυτό που προσφέρουν και τίποτε άλλο. Μη ζητάς ποτέ στον έρωτα. Καμιά φορά, όμως, τα ζητιανάκια της αγάπης είναι ακαταμάχητα. 

>> Ανησυχείς για το μέλλον σου; Έχεις δίκιο να ανησυχείς. Συντομεύει κάθε μέρα που περνάει. 

>> Είμαστε αυτά που είδαμε, αυτά που κάναμε, αυτά που ζήσαμε. 

>> Για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω οίκτο για τον πατέρα μου. Οι άντρες, μεγαλώνοντας μόνο, νιώθουν πόσο οδυνηρά δύσκολο είναι να κουβαλάς το βάρος που λέγεται καθήκον. 

>> Μερικές φορές θέλεις μόνο, όπως μετά από ένα μεγάλο ταξίδι, να γυρίσεις απλώς σπίτι σου. Δεν μπορείς στ’ αλήθεια να ξαναγυρίσεις πίσω. Μπορείς όμως να βρεις το καινούργιο κάτω από το παλιό. 

>> Ξεκίνα με τις σωστές ερωτήσεις. Ο περισσότερος κόσμος ρωτάει πώς. Λίγοι γιατί. 

>> Να μη βλέπεις απλώς, να κοιτάζεις. Να μην ακούς απλώς, να αφουγκράζεσαι. 

>> Όσο περισσότερο ενεργοποιείσαι, τόσο περισσότερο θα επιζήσεις. 

>> Έχεις 16 μέρες ακόμα για να αποχαιρετήσεις αυτή τη χρονιά, να αφήσεις πίσω σου ό,τι σε κούρασε, σε βάρυνε, σε γέρασε. 

>> Γιατί είναι κόκκινα τα μάτια σου; Η πικρία είναι θανάσιμη για την ομορφιά. 

>> Χαμογέλασε πάλι. Σε 16 μέρες έρχεται ένας εντελώς καινούργιος χρόνος. Δεν θέλεις να τον ζήσεις; 

>> Ποιους θέλεις μαζί σου σ’ αυτό το ταξίδι; Οικογένεια είναι οι δικοί σου άνθρωποι. Δικοί σου είναι οι άνθρωποι που δεν σε κάνουν να ντρέπεσαι ποτέ. 

>> Να συγχωρείς. Να καταλαβαίνεις. Να δικαιολογείς. Να μην κρατάς κακία. Να μην ξεχνάς. 

>> Δες το όχι σαν απώλεια αλλά σαν ένα παιχνίδι. Δεν χάνεις άλλον ένα χρόνο από τη ζωή σου. Απλώς αλλάζεις πίστα, πας σε ένα ανώτερο επίπεδο. Κάθε πίστα είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Δεν έχεις όμως τρελή επιθυμία να τη ζήσεις; 

>> Μη χαθείς αυτές τις μέρες. Σε λίγο ξεκινάει ένα καινούργιο ταξίδι, η πτήση 2017. Δεν πρέπει να λείψεις. Μη χαθείς κι αν χαθείς στείλε μήνυμα: Χιούστον, do you copy? 

>> Εδώ Γη. Σε λαμβάνουμε δυνατά και καθαρά.