Τρολ, πόρταλ, κανάλι, εξουσία

Για πολύ καιρό, μόλις τα άρθρα μου ανέβαιναν στη σελίδα της Athens Voice στο Facebook, έβλεπα ένα πλήθος από σχόλια να απαντούν στα γραφόμενα με τρόπο χυδαίο και υβριστικό. Τα σχόλια εμφανίζονταν μέσα σε μισή ώρα από την ανάρτηση του κάθε κειμένου, ενώ συχνά ήταν εντελώς άσχετα με το περιεχόμενο των άρθρων και απλώς επαναλάμβαναν τις γνωστές κατηγορίες περί πληρωμένων κονδυλοφόρων που άκουγαν όσοι ασκούσαν κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν αποδεκτό κάποιος να κριτικάρει τον ΣΥΡΙΖΑ από μόνος του. Έπρεπε να βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία και να εξυπηρετεί συμφέροντα.

Με αρκετή αφέλεια νόμιζα τότε ότι υπήρχαν καμιά εξηνταριά άτομα που δεν είχαν άλλη δουλειά κάθε πρωί από το να γράφουν όλο εκείνο το βρισίδι. Σε λίγο καιρό αποκαλύφθηκε ότι όλοι αυτοί οι σχολιογράφοι ήταν μια έμμισθη στρατιά εθελοντών, οργανωμένη και καθοδηγούμενη από τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Η στρατιά αυτή καταγράφηκε με την ονομασία Συριζοτρόλ.

Η θητεία στις διαδικτυακές στρατιές του ΣΥΡΙΖΑ ανταμείβεται. Ο θάνατος σε τροχαίο δυστύχημα ενός χρήστη του ίντερνετ που –καλυπτόμενος πίσω από ψευδώνυμο– μοίραζε «ψόφους» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έκανε την τότε κυβερνητική εκπρόσωπο Όλγα Γεροβασίλη να αποκαλύψει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον είχε προσλάβει σε έμμισθη θέση συμβούλου. Σε ανάλογη θέση έχει διοριστεί και ο εκδότης της εφημερίδας «Το χωνί», ο οποίος συνόδευσε μάλιστα τον υπουργό Παππά σε ταξίδι στη Νέα Υόρκη.

Πριν μερικές μέρες ο δημοσιογράφος Άρης Δαβαράκης ομολόγησε ότι ίδρυσε και διηύθυνε τον ιστότοπο «Το portal» έπειτα από ανάθεση του γραφείου του Νίκου Παππά, το οποίο και τον μισθοδοτούσε. Η χρηματοδότηση σταμάτησε όταν ο Δαβαράκης πήρε θέση υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Οι αποκαλύψεις του Άρη Δαβαράκη δεν διαψεύστηκαν από τον κατονομαζόμενο υπουργό. Παρότι ο Δαβαράκης περιέγραψε ορισμένα ποινικά αδικήματα που σχετίζονται με τη διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος, μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει καμία εισαγγελική παραγγελία για τη διερεύνηση του ζητήματος.

Ο Άρης Δαβαράκης ομολόγησε την μισθοδοτούμενη υπηρεσία που προσέφερε στον ΣΥΡΙΖΑ αρκετά αργότερα από τη διακοπή της χρηματοδότησης. Το ερώτημα που προκύπτει είναι πόσα ακόμη σάιτ έχουν δημιουργηθεί και χρηματοδοτούνται από το σύστημα Παππά και πόσες συκοφαντίες έχουν διακινηθεί από πληρωμένους δημοσιογράφους που εξακολουθούν να βρίσκονται στη μισθοδοσία του υπουργού.

Την περίοδο του δημοψηφίσματος, που ο υπουργός Παππάς έκοβε τη χρηματοδότηση στο Portal του Δαβαράκη επειδή υποστήριξε το ΝΑΙ, άλλοι δημοσιογράφοι επίσης επισήμαναν τους κινδύνους του ΟΧΙ. Σε λίγες μέρες ο Αλέξης Τσίπρας αναίρεσε το ΟΧΙ επικαλούμενος ουσιαστικά τους ίδιους κινδύνους που περιέγραφαν οι αντίπαλοί του πριν το δημοψήφισμα. Όμως παρότι δικαιώθηκαν από τις εξελίξεις, οι δημοσιογράφοι που υποστήριξαν το ΝΑΙ, βρέθηκαν κατηγορούμενοι στα πειθαρχικά όργανα της Ένωσης Συντακτών. Οι προσκείμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ συνδικαλιστές-κατήγοροι θεωρούσαν θεμιτή την υποστήριξη των κυβερνητικών θέσεων αλλά πειθαρχικό παράπτωμα την αντίθεση σε αυτές.

Τα Συριζοτρόλ και τα Συριζοπόρταλ έκαναν τη δουλειά τους την περίοδο της αντιπολίτευσης, αλλά ένα κόμμα που κυβερνά χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Έτσι ξεκίνησε η επιχείρηση για μερικά Συριζοκανάλια. Στο όνομα της καταπολέμησης της διαπλοκής στήθηκε ένα πολύπλευρο πολιτικό, τραπεζικό, επιχειρηματικό και μιντιακό σκάνδαλο για να μπορέσει ο εργολάβος Καλογρίτσας να φτιάξει το κανάλι του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις δύο μήνες μετά, το σκάνδαλο Καλογρίτα-Τράπεζας Αττικής έχει ξεχαστεί και εκείνοι που το οργάνωσαν δεν έχουν αντιμετωπίσει καμία συνέπεια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οργάνωσε με μεγάλη επιτυχία μια τεράστια εκστρατεία ενοχοποίησης όσων του ασκούσαν κριτική ή απειλούσαν την κυριαρχία του. Εκμεταλλεύτηκε τα υπαρκτά ζητήματα της διαφθοράς και της διαπλοκής και κυρίως την διάχυτη εντύπωση των πολιτών ότι η διαπλοκή έφταιγε για τη χρεοκοπία της χώρας. Παράλληλα ταύτισε τους αντιπάλους του με επιχειρηματικά συμφέροντα.

Αξίζει να θυμηθούμε το πόσο επιτυχημένα εξουδετέρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Σταύρο Θεοδωράκη κατηγορώντας τον σαν «άνθρωπο του Μπόμπολα» με μόνη απόδειξη την επαγγελματική του σχέση με κανάλι στο οποίο ο Μπόμπολας ήταν μέτοχος. Η ιστορία αυτή σήμερα αποκτά μεγαλύτερη αξία μετά την πλήρη φιλοκυβερνητική στροφή της εφημερίδας Έθνος του ομίλου Μπόμπολα, στροφή η οποία εκφράζει τη γενικότερη στάση της οικογένειας απέναντι στην κυβέρνηση και δεν είναι άσχετη με τις εξελίξεις στο MEGA.

Με συκοφαντίες και σταλινικού τύπου σπιλώσεις αντιπάλων χτίστηκε η εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως όμως χτίστηκε πάνω σε ένα πελώριο ψέμα. Το ζητούμενο για την ηγεσία του κόμματος είναι η διατήρηση της εξουσίας παρά την πλήρη διάψευση όλων των ισχυρισμών της. Για τον λόγο αυτό δίνουν τόση σημασία στην εξουδετέρωση των ενοχλητικών φωνών και των μη ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε την προσπάθειά του να κατακτήσει την εξουσία σαν μια μάχη του καλού με το κακό. Ο ίδιος ήταν υποτίθεται ο εκπρόσωπος του αδικημένου λαού, ενώ οι αντίπαλοί του ήταν οι υπηρέτες των ξένων. Αυτή την τόσο αποδοτική κατασκευή εχθρών επέκτεινε και στο χώρο της ενημέρωσης. Τώρα που όσα ισχυρίστηκε στο πεδίο της οικονομίας και του μνημονίου αποδείχτηκαν μια μεγάλη απάτη, προσπάθησε να διατηρήσει τους εχθρούς στα ΜΜΕ και να μεταφέρει εκεί τον πόλεμο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα έντυνε τις επιδιώξεις του με ένα μανδύα ηθικού πολέμου και κατόρθωνε να κρύψει την ιδιοτέλειά του. Στην οικονομία, το μέγεθος του ψεύδους φάνηκε από τα αποτελέσματα. Στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, το σύνολο των χειρισμών αποκάλυψε τον αυταρχισμό που βρισκόταν πίσω από τις επιλογές της ηγεσίας του κόμματος.