Με ανάρτησή του στη σελίδα των Νέων του Ποταμιού στο Facebook, ο Σταύρος Θεοδωράκης απάντησε στους νέους του Κινήματος που από χθες του ζητούσαν ένα πιο αναλυτικό σχόλιο για τον ανασχηματισμό και τις κινήσεις της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αναλυτικά έγραψε :
Κάποιοι από εσάς – με αναρτήσεις, με sms, με email – με ρωτάτε πόσο χειρότερη ή πόσο βελτιωμένη (;) είναι η νέα κυβέρνηση του κ.Τσίπρα. Να σας τα πω αναλυτικά λοιπόν. Θα αρχίσω με κάτι που δεν καταλαβαίνω. Ορισμένοι τηλεοπτικοί σχολιαστές θεωρούν ότι ο κ.Τσίπρας με τον ανασχηματισμό του έκανε βήματα προς τη λογική. Εγώ βλέπω ότι οι υπουργοί του παραλόγου (Παππάς), του κομματικού παρακράτους (Γεροβασίλη) και του πούρου λαϊκισμού (Σκουρλέτης) αναβαθμίστηκαν. Οι σημαδούρες των παλιών συστημάτων (Σπίρτζης, Τόσκας, Παπαγγελόπουλος) διασώθηκαν. Στην ανάπτυξη μπήκε ένας άνθρωπος που ήθελε παράλληλο νόμισμα. Και την εργασία ανέλαβε μια νέα πολιτικός που τα μόνα πράγματα που έχει πει στη ζωή της είναι «θα σκίσουμε τα μνημόνια και θα διπλασιάσουμε τους μισθούς». Θλιβερό. Εκτός αν οι «αντικειμενικοί» παρατηρητές εκστασιάστηκαν από τον πολλαπλασιασμό των ψεκασμένων στην κυβέρνηση και την επιστροφή στη θεωρία της Χρυσής Αυγής ότι «η Ελλάς είναι υπό κατοχή». «Είναι υπό κατοχή, όπως ακριβώς σας το λέω» επανέλαβε ο υφυπουργός της παιδείας (!) για να μην αφήσει κανένα περιθώριο να πιστέψει κανείς ότι η λέξη «κατοχή» παρείσφρησε κατά λάθος στο λόγο του. Για να μην μιλήσω για τον «σοβαρό καθηγητή» που ανέλαβε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και που μια βδομάδα πριν έκανε έκκληση να ψηφίσουμε τον κ.Πολύδωρα για Πρόεδρο του ΕΣΡ, γιατί «έχει διαβάσει το βιβλίο του για τους Σαμουράϊ και πιστεύει ότι η γνώση της ανατολικής φιλοσοφίας θα τον βοηθήσει στο έργο του». Τι ζούμε;
Και κάπου εδώ ο αναγνώστης - και ο κόσμος - σηκώνει τα χέρια ψηλά και αναζητά εναγωνίως λύση. Η Ν.Δ ζητά επιμόνως από την κυβέρνηση να πάει σε εκλογές και παράλληλα ζητάει να ολοκληρώσει την αξιολόγηση. Το πώς μπορούν να συμβούν και τα δύο μαζί ταυτοχρόνως, θα πρέπει κάποια στιγμή να μας το εξηγήσει. Εκτός αν τις εκλογές τις ζητάμε επειδή αρέσουν στις δημοσκοπήσεις και για την αξιολόγηση μιλάμε για να δέσουμε και τους ευρωπαϊστές. Για το Ποτάμι η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας δεν θα πρέπει αυτή τη στιγμή να δυναμιτιστεί και δεν φοβόμαστε να το πούμε. Πρέπει να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, να συμφωνήσουν ΔΝΤ και Ευρωπαίοι δανειστές στο θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους και να αρχίσει - την Άνοιξη του ’17 - η αγορά ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ στο πλαίσιο του QE (της ποσοτικής χαλάρωσης δηλαδή).
Αυτή η ψύχραιμη στάση, χωρίς καιροσκοπισμούς και λαϊκισμούς, είναι που κάνει – επιτρέψτε μου – το Ποτάμι αναντικατάστατο στην πολιτική ζωή. Μπορεί το Κίνημά μας να κάνει λάθη σε αυτή την αχαρτογράφητη πορεία όμως δεν έχει παρεκκλίνει ποτέ από τις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού και την «ιδεολογία» της ανοιχτής κοινωνίας που είναι και θα είναι πάντα σε σύγκρουση με το κομματικό κράτος που όλοι οι άλλοι (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ- ΠΑΣΟΚ) υπερασπίζονται. Η σιωπή τους αυτές τις μέρες, στα όσα αποκαλύπτονται στις σχέσεις κράτους εκκλησίας, είναι άλλη μια απόδειξη για τα όρια των παλιών κομμάτων και του «νέου – παλιού» συνονθυλεύματος που μας κυβερνά.
Για να σας το πω με μια πρόταση (γιατί έξω έχει ήλιο και κάποιοι θα θέλουν να βγουν να τους χτυπήσει στο πρόσωπο): Τούτος ο χειμώνας θα αποδείξει ότι και να μην υπήρχε το Ποτάμι θα έπρεπε να το εφεύρουμε.
Καλή Κυριακή και θα τα πούμε και το βράδυ της Τρίτης ελπίζοντας ότι οι απανταχού λαϊκιστές (και ο φίλος του ΣΥΡΙΖΑ Σλάβοϊ Ζίζεκ) θα περάσουν μια δύσκολη βραδιά κοιτώντας προς την Αμερική.
Ο επιτυχημένος προσεταιρισμός των ψηφοφόρων της μεσαίας τάξης σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν αποτελεί εφάπαξ κατάκτηση ενός κόμματος, αλλά πρόσκαιρο χαρτί
18°
