Στα καμαρίνια συνωστίζονται εφοπλιστές, καπνέμποροι, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων, κατασκευαστές και γνωστοί Μαικήνες που δραστηριοποιούνται στον κόσμο της Τέχνης και των Γραμμάτων
Εσχάτως ολοκληρώθηκε σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές η συλλογική γραφή του λιμπρέτου αλλά και η σύνθεση της μουσικής της μετακομμουνιστικής υπερπαραγωγής η οποία αφηγείται τρεις στιγμές θριάμβου της πρώτης αριστερής κυβέρνησης της χώρας κατά τη μεταπολίτευση. Πρόκειται για ένα έργο επικών διαστάσεων. Οι χορηγοί αυτής της παραγωγής παραμένουν άγνωστοι για προφανείς λόγους διακριτικότητας, αλλά οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως στα καμαρίνια συνωστίζονται εφοπλιστές, καπνέμποροι, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων, κατασκευαστές και γνωστοί Μαικήνες που δραστηριοποιούνται στον κόσμο της Τέχνης και των Γραμμάτων.
Το έργο χωρίζεται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη φέρει τον τίτλο «Οι αγωγιάτες της ενημέρωσης», η δεύτερη «Ξαφνικός θάνατος στο Δ.Σ. της ΕΡΤ» και η τρίτη «Η Τριλογία του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου».
Ενότητα πρώτη
Ένας υπουργός Δημοσίων Έργων και ένας διευθυντής κομματικού ραδιοφωνικού σταθμού μεταφέρουν σε έναν άλλον υπουργό, τον Επικρατείας, ένα σχέδιο άλωσης του τηλεοπτικού τοπίου. Ο υπουργός Επικρατείας ενθουσιάζεται. Το σχέδιο αναβαθμίζεται σε νόμο. Κατά τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς προβλέπεται η δημιουργία τεσσάρων ημετέρων τηλεοπτικών σταθμών. Οι κ.κ. Καλογρίτσας, Καραγιώργης, Σαββίδης και Μαρινάκης καλούνται να αναλάβουν την υλοποίηση του σχεδίου. Ο ένας, ο Καραγιώργης, άνθρωπος δύσπιστος αλλά και της πιάτσας, αποχωρεί εγκαίρως. Ξέρει πού θα μπλέξει. Ο άλλος, ο Καλογρίτσας, μένει από «καύσιμα» αφού το αφεντικό της Τράπεζας της Ελλάδος απογυμνώνει το οικοδόμημα της Attika Bank, που είναι ο τροφοδότης λογαριασμός. Ο τρίτος της παρέας μπαίνει στο παιχνίδι ως αναπληρωματικός, αφού έπαιξε το ρόλο του «λαγού» για την όσο δυνατόν μεγαλύτερη αφαίμαξη των διαγωνιζομένων πλειοδοτών. Στην ουσία το στήσιμο του ματς υλοποιείται από ερασιτέχνες για ερασιτέχνες. Στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου του διαγωνισμού η ομάδα του Μαξίμου δέχεται ένα γκολ από τα αποδυτήρια. Ο Αλαφούζος με μία προσωπική κατά μέτωπο επέλαση σημαδεύει το γάμα, πιάνοντας στον ύπνο την αντίπαλη άμυνα. Στο δεύτερο ημίχρονο ο διαιτητής αποβάλλει τον Καλογρίτσα και έτσι εισέρχεται αναγκαστικά ως αλλαγή ο Ιβάν Σαββίδης. Με την εκπνοή του ματς η Ομοσπονδία θέτει θέμα κανόνων διαιτησίας. Η υπόθεση παραπέμπεται στα Δικαστήρια. Το σχέδιο του υπουργού Δημοσίων Έργων και των συν αυτώ καταρρέει εις τα εξ ων συνετέθη. Ο οικονομικός εισαγγελέας επισκέπτεται τον Καραγιώργη και τον οδηγεί στον Κορυδαλλό για φορολογικούς λόγους. Οι οικονομικοί εισαγγελείς ελέγχουν το φορολογικό παρελθόν του Καλογρίτσα. Οι υπόλοιποι καταθέτουν τη δόση των οφειλών τους για τις άδειες, αλλά, φευ, η «Ομοσπονδία» επιμένει και άρα κινδυνεύουν να χάσουν και τα λεφτά και τις άδειες. Ο υπουργός Επικρατείας αισθάνεται στο σβέρκο την καυτή ανάσα της αποτυχίας και ανατριχιάζει. Το σύστημα Μαξίμου κλονίζεται. Στο συνέδριο βγαίνουν τα μαχαίρια από τα θηκάρια. Ο «Αρχηγός» εκλέγεται με ποσοστά Τσαουσέσκου αλλά η ηγετική ομάδα καταγράφει απώλειες.
Ενότητα δεύτερη
Ο θόρυβος μιας έκρηξης ξυπνά τους περιοίκους της κάτω Ιπποκράτους. Η βόμβα εξερράγη στην είσοδο του κτιρίου όπου κατοικεί η δικαστής Τσατάνη. Τη βόμβα τοποθέτησαν οι «Πυρήνες της Φωτιάς». Η Τσατάνη επί μήνες τώρα αποτελεί στόχο της ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Της σημερινής ηγεσίας. Κατά τους βομβιστές η ενέργειά τους απευθύνεται συνολικά κατά των δικαστών. Ο ρόλος της βομβιστικής ενέργειας είναι, δηλαδή, εκφοβιστικός. Λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα μία γνωστή ηλεκτρονική εφημερίδα δημοσιεύει τα ηλεκτρονικά μηνύματα, απολύτως προσωπικού περιεχομένου, ενός εκ των αντιπροέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας. Όλως τυχαίως το συγκεκριμένο δικαστήριο θα συνεδρίαζε την επαύριον για να εξιχνιαστεί επιτέλους το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών. Οι δικαστές εξεγείρονται. Η Κουμουνδούρου διασπάται. Η «Αυγή» υπερθεματίζει και αποκαλύπτει το όνομα του ανώτατου δικαστή. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε ενάμιση χρόνο που ίχνη υπηρεσιών ασφαλείας αναμειγνύονται στο πολιτικό παιχνίδι ευθέως. Η πρώτη φορά αφορούσε τη δημοσίευση των απόρρητων ηλεκτρονικών μηνυμάτων των Βελκουλέσκου και Τόμσεν από και προς το Hilton. Αυτή τη φορά τα υψηλά κλιμάκια που διαχειρίζονται τις ζωές μας ακουμπούν τη Δικαιοσύνη. Την πρώτη φορά «έφαγαν πόρτα» από τους δανειστές. Τη δεύτερη φορά φαίνεται να «τρώνε πόρτα» από τους δικαστές. Ποια θα είναι η «τρίτη και η φαρμακερή;»
Μόνος και πολιτικά απόλυτα γυμνός στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ο κ. Παρασκευόπουλος παρακολουθεί τα «κοράκια της εξουσίας» σε σχηματισμούς καθέτου εφόρμησης να πετούν στον ουρανό της Αττικής. Ενεπλάκη προσωπικά στις ίντριγκες της ηγετικής ομάδας του Μαξίμου. Οσονούπω θα παραδώσει στον Φώτη Κουβέλη. Μία βόμβα, μία υποκλοπή, δύο εκβιασμοί, δύο δημοσιεύματα. Η ίντριγκα στα υπόγεια του Μαξίμου έμεινε από σενάριο.
Ενότητα τρίτη
Είχαμε καιρό να δούμε έναν (Τ)αγματάρχη ως αφεντικό της Δημόσιας Τηλεόρασης. Είχαμε αναλογιστεί πώς θα ήταν η τοποθέτηση ενός Κομισάριου ως Γενικού Καθοδηγητή στην ΕΡΤ. Η συμβίωση μεταξύ ενός Ταγματάρχη και ενός Κομισάριου κράτησε όσο η πρώτη ανάσα της πρώτης φάσης της «Πρώτης φοράς Αριστερά». Μετά το συνέδριο δεν υπήρχε πια κανένας λόγος να ανεχθούν ο ένας τον άλλον. Άλλωστε υπήρχε και το απόλυτο άλλοθι, «Cherchez La femme» λένε οι Γάλλοι. Οι «αυτόχθονες» της ΕΡΤ το λένε και «σύνδρομο Θωμόπουλου» γιατί αυτοί ξέρουν. Ο υπουργός Επικρατείας, όταν αισθανόταν στα ντουζένια του, έστειλε ως προσωπικό χωροφύλακά του για να «ισορροπήσει το πράγμα» τον αρκούντως καραμανλικό και επαρκώς συριζαίο εκ υιοθετήσεως και όχι εκ πεποιθήσεως Ταλαμάγκα, που διαδραμάτισε ρόλο αγκαθιού στα πλευρά του Κομισάριου Σταύρου Καππάκου. Ο Σταύρος, άνθρωπος χαμηλών τόνων, έντιμος, απέτυχε να διαχειριστεί τη μη διαχειρίσιμη άλλωστε Δημόσια Τηλεόραση και αυτό ήταν το βασικό σφάλμα του. «Α ρε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη τσουτσουλομύτη» θα έλεγε και ο βάρδος. Πού πήγες να μπλέξεις, εσύ, ένας λάκωνας και μάλιστα αριστερός, κάτι σαν «καρέτα καρέτα» στη Λακωνία δηλαδή. Όντως οι αριθμοί ήταν καταδικαστικοί και ο Σταύρος ήξερε να διαβάζει τα νούμερα. Όπως και ο «Ταγματάρχης». Ο Σταύρος πήγε στο Μαξίμου, είδε τον Νίκο Παππά ο οποίος και του εξήγησε πως δεν έχει ιδέα για το τι συμβαίνει στην ΕΡΤ αλλά και πως δεν ξέρει τίποτε για την αποπομπή του από το ΔΣ της Δημόσιας Τηλεόρασης. Γύρισε στην ΕΡΤ και τους είπε «εγώ θα φύγω αν υπογράψει ο Παππάς την απόλυσή μου». Και περίμενε. Τελικά του στείλανε δικαστικό κλητήρα. Το δράμα έλαβε ένα τέλος. Η «Αυγή» άρχισε να φωνάζει, η Κουμουνδούρου να σκούζει, αλλά εκεί πάνω στη Μεσογείων οι «ταγματάρχες» δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Ερώτημα. Τι θα συμβεί αν αλλάξει πόστο ο Νίκος Παππάς; Τι θα γίνει αν η απόφαση του ΣτΕ δεν δικαιώνει τον Νίκο Παππά; Τι θα γίνει αν ο «αρχηγός» αποφασίσει να μοιράσει διαφορετικά την τράπουλα για να διασώσει ό,τι είναι εφικτό να διασωθεί;
Η πλέον πρόσφατη δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε από την «Εφημερίδα των Συντακτών» και όχι από αντιπολιτευτικό φύλλο, καταγράφει την άνευ επιστροφής, τελεσίδικη αποχώρηση ενός ποσοστού ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται σε δημοσκόπηση αυτό το «τελεσιδίκως».
Μία βόμβα, μία υποκλοπή, πολλές ίντριγκες, συνωμοσίες δωματίου, υπόγειες διαδρομές και οικογενειακοί καβγάδες κορυφής. Πόσα χρόνια θα περάσουν για να καταφέρει κανείς να διεκδικήσει εκ νέου το δικαίωμα να αναφέρεται στην Αριστερά; Πολλά, πάρα πολλά, δεκαετίες ίσως.
11°
