Η Χίλαρι Κλίντον θεωρείται έμπειρη και ικανή πολιτικός αλλά δεν έχει υψηλή δημοτικότητα. Οι Αμερικανοί την κρίνουν αυστηρά για τη δίψα που έχει για την εξουσία, τους συμβιβασμούς κάθε είδους που έχει κάνει και τις στενές σχέσεις της με τα μεγάλα συμφέροντα.
Παρ’ όλα αυτά επιβάλλεται η άνετη επικράτησή της στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου γιατί ενδεχόμενη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα.
Χτύπημα στο λαϊκισμό
Η Ε.Ε. έχει μπει σε περίοδο κρίσης εξαιτίας της επικράτησης του Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016.
Ο θρίαμβος του Brexit ήταν ο θρίαμβος του λαϊκισμού σε μια Δημοκρατία που θεωρείται εξαιρετικά αναπτυγμένη και αντιμετωπίζεται σαν υπόδειγμα κοινοβουλευτισμού από πολλές χώρες. Το Brexit επικράτησε χωρίς να υπάρχει σχέδιο για την επόμενη ημέρα και με το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) που αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. να κυριαρχείται από μια ομάδα τραμπούκων οι οποίοι δεν διστάζουν να λύνουν τις διαφορές τους με βίαιο τρόπο.
Όσο ξεπερασμένη και να δείχνει η παραδοσιακή πολιτική είναι πολύ καλύτερη από το λαϊκισμό που έφερε το Brexit και βρίσκεται πίσω από την πολιτική άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ. Η εκλογή της κ. Κλίντον στην προεδρία των Η.Π.Α. θα είναι μεγάλη ήττα του λαϊκισμού στις δημοκρατικές χώρες. Αντίθετα η επικράτηση του κ. Τραμπ θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια έξαρση λαϊκισμού στην Ε.Ε. που δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο από το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Με την κ. Κλίντον στον Λευκό Οίκο ο κόσμος μας θα είναι λιγότερο επικίνδυνος από ό,τι θα είναι με τον κ. Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Η υποψήφια των Δημοκρατικών προσφέρει εγγυήσεις ασφάλειας στις ευρωπαϊκές χώρες και δεν έχει ψευδαισθήσεις σε ό,τι αφορά τις προθέσεις και τις μεθόδους του προέδρου της Ρωσίας κ. Πούτιν. Πιστεύει στην αποστολή του ΝΑΤΟ και στην υποστήριξη της δημοκρατικής Ευρώπης η οποία πάσχει από τεράστια κενά στην αμυντική και εξωτερική πολιτική.
Αντίθετα ο κ. Τραμπ εμφανίζεται έτοιμος για μια απευθείας συνεννόηση με τον κ. Πούτιν ακόμη και σε βάρος της Ε.Ε. με το σκεπτικό ότι είναι κι αυτός μια ισχυρή προσωπικότητα με την οποία μπορεί να συνεννοηθεί. Απειλεί μάλιστα τους Ευρωπαίους ότι μπορεί να στερηθούν την αμυντική ασπίδα των Η.Π.Α. σε περίπτωση που δεν συμβάλουν με άμεσο και ουσιαστικό τρόπο στην κάλυψη των σχετικών δαπανών.
Ενδεχόμενη εκλογική ήττα της κ. Κλίντον θα δημιουργούσε τεράστιους κινδύνους για την Ε.Ε. και την Ελλάδα σε μια περίοδο κατά την οποία το Brexit περιορίζει ακόμη περισσότερο τις αμυντικές δυνατότητες της Ε.Ε. Είναι φανερό ότι πρέπει να κινηθούμε στην κατεύθυνση της αύξησης των αμυντικών δαπανών και της δημιουργίας ευρωπαϊκού στρατού, αν θέλουμε να διαμορφώνει η Ε.Ε. τις διεθνείς εξελίξεις αντί να τις υφίσταται. Με την κ. Κλίντον στην προεδρία των Η.Π.Α. αυτή η διαδικασία θα είναι σταδιακή και καλά προγραμματισμένη, ενώ με τον κ. Τραμπ θα πρέπει να γίνει γρήγορα σε συνθήκες στρατηγικής αβεβαιότητας.
Οικονομική συνεργασία
Έχουν ήδη εκδηλωθεί σημαντικές διαφορές μεταξύ της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. σε ζητήματα οικονομικής συνεργασίας και ανταγωνισμού. Το πρόστιμο, ύψους 13 δισ. ευρώ, που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Apple για τη μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγή μέσω Ιρλανδίας και το πρόστιμο, ύψους 14 δισ. δολαρίων, που επέβαλαν οι αρμόδιες αμερικανικές αρχές στην Deutsche Bank για το ρόλο της στην κρίση του 2008, μας προϊδεάζει για το πού μπορεί να οδηγηθούν οι σχέσεις Η.Π.Α. και Ε.Ε. αν ο οικονομικός ανταγωνισμός ξεφύγει από τον έλεγχο.
Η κ. Κλίντον τάσσεται με συνέπεια υπέρ της ανάπτυξης της εμπορικής και οικονομικής συνεργασίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι εύκολη η συνεννόηση της Ε.Ε. και των 27 χωρών-μελών μαζί της. Ο κ. Τραμπ υποστηρίζει έναν επιθετικό προστατευτισμό, καταγγέλλει με μεγάλη ευκολία τις ξένες επιχειρήσεις και τα συμφέροντα και θέλει να αποτελέσει το παράδειγμα προς μίμηση της αντιμετώπισης του προσφυγικού-μεταναστευτικού με τείχη και αποκλεισμούς. Είναι φανερό ότι και στον οικονομικό τομέα η επικράτηση της κ. Κλίντον εξυπηρετεί, σε μεγαλύτερο βαθμό, τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της Ε.Ε. και της Ελλάδας.
10°
