Δεν γνωρίζω τους λόγους που ο Νίκος Μουζέλης αποφάσισε να πάρει μέρος στην επιτροπή της κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Σε τελευταία ανάλυση δεν μας αφορά. Μπορεί να πιστεύει ότι θα βοηθήσει την πατρίδα ή απλώς να κουράστηκε περιμένοντας την ανασυγκρότηση της σοσιαλδημοκρατικής παράταξης στην οποία, όπως δηλώνει, εξακολουθεί να πιστεύει. Ορισμένες απόψεις που διατυπώνει ωστόσο, απαντώντας στους επικριτές του, έχουν ενδιαφέρον γιατί χρησιμοποιούνται από πολλούς προκειμένου να εξωραΐσουν την πραγματικότητα που ζούμε.
Η πρώτη: αποτελεί «ακραία κασσανδρική φαντασίωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εγκαθιδρύσει ένα αυταρχικό καθεστώς, καθώς ο Τσίπρας ούτε το θέλει ούτε μπορεί να παραμείνει στην ευρωζώνη αν το επιχειρήσει». Ας ξεπεράσουμε τη σχετική ασάφεια – αν δηλαδή τελικά ο Τσίπρας, κατά τον κ. Μουζέλη, το θέλει και δεν μπορεί ή δεν το θέλει, οπότε το δεν μπορεί περιττεύει. Το κατ’ αρχήν ερώτημα είναι πώς γνωρίζει τι θέλει ο Τσίπρας. Όταν για παράδειγμα βγαίνει ο πρωθυπουργός στη Βουλή και καταγγέλλει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα μεταμοντέρνο «πραξικόπημα», όσοι έχουν μικρή έστω γνώση της μεθοδολογίας Τσάβες ή Ερντογάν θα ένιωσαν μια μικρή ανατριχίλα. Γιατί αυτά ακριβώς τα «πραξικοπήματα» αποτελούν διαχρονικά τη δικαιολογία όλων των αυταρχικών καθεστώτων για τις αντιδημοκρατικές εκτροπές. Και στο κάτω κάτω ο Ερντογάν είχε να αντιμετωπίσει ένα πραγματικό πραξικόπημα. Στην περίπτωσή μας όμως το πραξικόπημα συνίσταται στο ότι η ΝΔ και οι καναλάρχες, βεβαίως βεβαίως, θέλουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Τι λες, τέτοιο έγκλημα!
Όμως και πάλι ο κ. Μουζέλης θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτά είναι επικοινωνιακές υπερβολές. Να πάμε λοιπόν στις πράξεις. Τι θέλει να πει ο κ. Μουζέλης; Ότι δεν υπάρχουν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη; Ότι δεν υπάρχει σαφής προσπάθεια χειραγώγησης δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών προκειμένου να προωθηθούν διώξεις που δικαιώνουν τις κυβερνητικές αφηγήσεις; Ή μήπως ότι όλα όσα έγιναν στο Συμβούλιο της Επικρατείας αποτελούν δημοκρατική κανονικότητα; Και στα ΜΜΕ; Μέρος της δημοκρατικής κανονικότητας ο περιορισμός των αδειών και το κλείσιμο καναλιών; Η στοχοποίηση προσώπων και μέσων; Η προσπάθεια πριμοδότησης συγκεκριμένων υποψηφίων; Ή όλα αυτά αποτελούν υπερβολές; Θα είχε ενδιαφέρον αν ο κ. Μουζέλης γινόταν πιο συγκεκριμένος.
Το δεύτερο επιχείρημα που επικαλείται ο καθηγητής, για να προβάλει το αναπόφευκτο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι κατά την γνώμη του δεν πρόκειται να επιστρέψει σε μονοψήφια ποσοστά, ότι αποτελεί πλέον ένα μόνιμο στοιχείο του πολιτικού μας συστήματος και ότι σταδιακά θα επιστρέψουμε σε ένα δικομματισμό όπου όμως ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει τη θέση που είχε άλλοτε το ΠΑΣΟΚ. Να μη χάνουμε το χρόνο μας λοιπόν; Όλοι (οι σοσιαλδημοκράτες) ΣΥΡΙΖΑ;
Επί των προβλέψεων βέβαια δύσκολα υπάρχει αντίλογος. Είναι ελεύθερες για όλους. Το πώς θα εξελιχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ όμως λίγο ενδιαφέρει. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να διασφαλίσει τη θέση της στην Ευρωζώνη. Και μάλιστα κάτω από το φως των πρόσφατων εξελίξεων, δηλαδή την ακραία δυσπιστία των δανειστών, την αδυναμία της κυβέρνησης να κλείσει την αξιολόγηση για την οποία ο κ. Τσακαλώτος έλεγε πως αν δεν κλείσει τον Μάιο(!) καήκαμε, και τα σενάρια Γκρέξιτ που βγήκαν ξανά στην επιφάνεια. Ας υποστηρίξει λοιπόν ο κ. Μουζέλης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τις παλινωδίες του, την απόλυτη εχθρότητα όλων των στελεχών του στις μεταρρυθμίσεις και στην επιχειρηματικότητα, την απουσία κάθε αναπτυξιακής πολιτικής και το διχαστικό του λόγο είναι αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα. Και ότι όχι, με την πολιτική του δεν δίνει άλλοθι σε όλους εκείνους στην Ευρώπη που για τους δικούς τους λόγους θα καλοβλέπαν την έξωση της Ελλάδας από το ευρώ. Γιατί εκεί οδηγούμαστε. Οι ψευδαισθήσεις του κ. Τσίπρα για μια γρήγορη απόφαση ελάφρυνσης του χρέους, συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων έχουν ήδη καταπέσει. Και αν δεν συγκροτηθεί μια κυβέρνηση με τελείως διαφορετικές προτεραιότητες είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε ξανά σε αδιέξοδο και μπροστά σε επιλογές που καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορεί να κάνει. Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσακαλώτος βλέπουν καθαρά τι έχουμε μπροστά μας. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα όμως. Γι’ αυτό όσο πιο γρήγορα φύγουν τόσο το καλύτερο. Έχουν ήδη προκαλέσει ανήκεστο βλάβη. Ίσως υπάρχει χρόνος να αποφύγουμε τα χειρότερα.
18°
