Ο παλαιός εαυτός του

Για όλους υπάρχει ένας προηγούμενος εαυτός. Ένας παλαιός εαυτός. 

Κανείς δεν έρχεται από το πουθενά. Πάντα κάτι έχει προηγηθεί, πάντα κάτι έχει προϋπάρξει. 

Η αλήθεια αυτή της πραγματικής ζωής όλων μας έχει καταλυτική λειτουργία στον πολιτικό και δημόσιο χώρο. Εκεί οι πρωταγωνιστές κατ’ εξοχήν υπάρχουν, συνοδευόμενοι πάντα από τον προηγούμενο εαυτό τους. 

Οι αλλαγές στις συνθήκες, τα νέα μέτωπα, οι νέες ανάγκες και οι νέοι στόχοι, είναι πάντοτε προέκταση μιας ομολογημένης ή ανομολόγητης φάσης στη μακρά πορεία. Ο προηγούμενος εαυτός μπορεί να είναι σύμμαχος. Μπορεί να είναι εχθρός. Μπορεί να εξελιχθεί και σε σταθερό αντίπαλο που καμιά δύναμη δεν μπορεί να τον μετακινήσει από το μέτωπο. 

Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στη χώρα μας, ο παλαιός εαυτός του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτός εκφράστηκε από τον Α. Τσίπρα, βρίσκεται σήμερα εμπρός και απέναντι από κάθε επιλογή και απόφαση του κυβερνητικού πια ΣΥΡΙΖΑ και του πρωθυπουργού πια Αλέξη Τσίπρα. 

Η σύντομη ως τώρα διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία καταλύεται καθημερινά σε σύγκριση με τον προηγούμενο εαυτό τους. Έτσι, από το μεταμφιεσμένο στόχο αποκοπής της χώρας από το ευρωπαικό κοινωνικό σώμα –με την περίφημη «διαπραγμάτευση»– μέχρι τη μεγάλη μεταστροφή, ο κάθε άλλος εαυτός τους παίρνει θέση εναντίον του προηγούμενου. 

Στο μέτωπο αυτό, συντελείται η αλλοτριωτική αλλοίωση. 

Από αυτή τη διαλυτική μηχανική είναι δύσκολο οι πρωταγωνιστές να ξεφύγουν. Και μπαίνουν απεγνωσμένα στο φθοροποιό δρόμο της αυτοσυντήρησής τους. 

Καθώς ποτέ κανείς δεν πετυχαίνει να γίνει άλλος ως προς τον προηγούμενο εαυτό του, με την εμμονή του εισέρχεται σε μια θανάσιμη τελική φάση. Η τελική φάση μπορεί να έχει διάρκεια. Η επιβίωση του απεγνωσμένου πια υποκειμένου, μπορεί να έχει καμιά φορά μικρή ή μεγάλη επιτυχία. Θα είναι όμως ήδη στο δρόμο του τέλους. Αφού η αναγέννησή του προϋποθέτει την «εξόντωση» του προηγούμενου ή του νυν εαυτού του. 

Σε αυτό το δρόμο έχει πλέον εισέλθει σταθερά ο  ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας.