Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο το καιρό, αλλά όχι όλους όλο το καιρό.
Αβραάμ Λίνκολν
Όλες οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν την κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου να καταβυθίζεται. Πρόκειται για τη χειρότερη εικόνα κυβέρνησης και την ακόμη χειρότερη εικόνα πρωθυπουργού των τελευταίων δεκαετιών. Διότι ποτέ έως τώρα μία κυβέρνηση δεν είχε υποστεί μεγαλύτερη φθορά ένα μόλις χρόνο μετά από εκλογική νίκη της. Και ποτέ άλλοτε πρωθυπουργός δεν αποδοκιμαζόταν τόσο έντονα ακόμη και από πρώην ψηφοφόρους του κόμματός του.
Ταυτόχρονα οι ίδιες δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν να καρπώνεται το άλλο κόμμα εξουσίας, η Νέα Δημοκρατία, την κυβερνητική κατάρρευση. Ούτε και τον αρχηγό του, τον κ. Κ. Μητσοτάκη, να εισπράττει την έντονη αποδοκιμασία στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Καμία κυβέρνηση είτε ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είτε Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί να μας βγάλει από τη κρίση υποστηρίζουν οι μισοί περίπου από τους ερωτώμενους. Ο «Κανένας» κρίνεται ως καταλληλότερος πρωθυπουργός στα ίδια ποσοστά της τάξεως 40% - 50%.
Συνθέτουν τα σταθερώς επαναλαμβανόμενα αυτά δεδομένα την εικόνα μιας μείζονος κρίσης εξουσίας. Αλλά και την εικόνα ενός προβλήματος Δημοκρατίας.
Συνίσταται η κρίση εξουσίας στο γεγονός ότι οι μισοί σχεδόν Έλληνες πιστεύουν ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη κυβερνητική λύση, που μπορεί να αντιμετωπίσει τα τεράστια σωρευμένα οικονομικά, κοινωνικά και (προσφάτως λόγω Τουρκίας) εθνικά προβλήματα της χώρας. Και συνίσταται το πρόβλημα Δημοκρατίας στο γεγονός ότι όσο εντείνεται η κατακραυγή εναντίον του αριστεροδεξιού κυβερνητικού σχήματος, τόσο γίνεται σαφέστερη η διολίσθησή του σε αυταρχικές μεθοδεύσεις και θεσμικές εκτροπές.
Διότι αποτελούν θεσμική εκτροπή οι κραυγαλέες κυβερνητικές προσπάθειες για τη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης. Θεσμική εκτροπή αποτελούν οι εξίσου κραυγαλέες προσπάθειες ελέγχου των μέσων ενημέρωσης. Θεσμική εκτροπή αποτελεί ο διορισμός μιας ετερόκλητης ομάδας στην οποία ανατίθενται αρμοδιότητες για τη συνταγματική αναθεώρηση, όταν αποκλειστικά αρμόδια προς τούτο, κατά ρητή πρόβλεψη του Συντάγματος, είναι η Βουλή.
Είναι φανερό ότι ημιμαθείς, θρασείς και ιδεοληπτικοί άνθρωποι ούτε μπορούν ούτε γνωρίζουν να αντιμετωπίσουν τη σημερινή μείζονα, πολύπλευρη και πολύπλοκη κρίση. Τα ψεύδη και η πώληση ανύπαρκτων ελπίδων που τους έφεραν στην εξουσία, δεν βοηθούν και στη διαχείρισή της με τρόπο στοιχειωδώς έστω επαρκή.
Δεν πρόκειται να παραιτηθούν, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους. Είναι φανερό ότι η παραμονή τους στην εξουσία αποτελεί γι’ αυτούς αυτοσκοπό, έστω και αν γύρω τους και εξαιτίας τους καταρρέει το σύμπαν. Άλλωστε τα 6.000 ευρώ καθαρά των βουλευτών και οι χιλιάδες των διορισμών ημετέρων μπορεί να αποτελούν για ορισμένους επαρκές κίνητρο ώστε να στηρίζουν την υπάρχουσα κατάσταση και να ελπίζουν στην κατά το δυνατόν μεγαλύτερη παράτασή της.
Έτσι ένας δρόμος απομένει: Ο εξαναγκασμός της κυβέρνησης να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, ώστε να υποχρεωθεί κατόπιν να παραδώσει την εξουσία. Και τούτο μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από τη λαϊκή κατακραυγή, την έντονη πίεση σε όλα τα επίπεδα –στη Βουλή, τα συνδικάτα, τις οργανώσεις, τα μέσα ενημέρωσης, τα Πανεπιστήμια– να παραιτηθούν αυτοί που αποδείχθηκαν εντελώς ανίκανοι να κυβερνήσουν.
Και εδώ μπαίνει το ζήτημα της επόμενης ημέρας. Είναι φανερό ότι δεν πρόκειται να υπάρξει παρόμοια μείζων κινητοποίηση, αν η εναλλακτική λύση είναι απλώς και μόνο η Νέα Δημοκρατία. Οι μισοί Έλληνες που υποστηρίζουν τον «Κανένα» για πρωθυπουργό και θεωρούν ότι «Καμία» κυβέρνηση από τα δύο κόμματα εξουσίας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα σημερινά προβλήματα, δείχνουν στο πολιτικό σύστημα το δρόμο που οφείλει να ακολουθήσει: Το δρόμο της συνεργασίας σε ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων, που θα περιλαμβάνει όχι μόνο τα κινούμενα εντός του δημοκρατικού τόξου φιλοευρωπαϊκά κόμματα αλλά και κυρίως πρόσωπα εκτός ενεργού πολιτικής έως τώρα, από τους χώρους που κρατούν ακόμη ζωντανό αυτό τον τόπο και που μπορούν να προσφέρουν πολλά στην αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης.
Αν συμπτυχθεί ένα πάρομοιο ευρύ μέτωπο είναι βέβαιο ότι το ασυνάρτητο αριστεροδεξιό συνοθύλευμα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν θα ανθέξει επί μακρόν και θα καταρρεύσει. Και είναι επίσης βέβαιο ότι στην περίπτωση αυτή οι περισσότεροι δεν θα είναι πλέον υπέρ του «Κανένα» πρωθυπουργού και της «Καμιάς» κυβέρνησης. Διότι θα έχει δημιουργηθεί μία πραγματικά ελπιδοφόρα εναλλακτική λύση, μέσα στην οποία θα χωρούν οι περισσότεροι.
10°
