Χαλαρός/νοστιμούλης (με στημένα επικοινωνιακά γελάκια) Τσίπρας φωτογραφήθηκε Μανχάταν εξακοντίζοντας αστειάκια τύπου καλυφθείτε, έρχεται-ανάπτυξη, φάτε-τη-σκόνη-μας, 2017 βγαίνουμε αγορές, έτσι-την-περνάμε-φίνα… Αλεξάκης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια.
Χτες πάλι μάθαμε, όμως, ότι δεν έχουμε λεφτά για συντάξεις και σπάσαμε τον κουμπαρά ΑΚΑΓΕ, με τα τελευταία έτοιμα. Τελειώνουν τα διαθέσιμα, τελειώνουν κι οι μέρες τους, αφού όμως πρώτα τελειώσουν τον τόπο. Επιστρέφοντας οίκαδε, θα αντιμετωπίσει «οργή, θυμό, απογοήτευση»: ξυπνάει ο γιδοπολτός.
Και ΤΟ Μεθυσμένο Καθεστώς απροετοίμαστο βλέπει παντού κατραπακιές αντινομιών ντρουμ-ντρουμ να αστραποβροντούν. Μύρισε το σφαγείο μας εκλογές; Ακολουθούν λόγια βαριά, ούλτρα μειονοτικά: μπορεί να στενοχωρήσουμε καρδιές, ελπίζουμε να ερεθίσουμε μυαλά.
Κεντροαριστερά/Τριτοπολικά δράματα
Και-πες-πες-πες-απάνω-στα-μελώματα-κοντά-στα-ξημερώματα, ευνοήτως ετσάκισε της Κεντροαριστεράς ο καναπές. Φώφη και Σταύρος δεν ταιριάζουν. Αλλά και οι αγνότερες/αξιότερες περιπτώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ-Δ.Σ. επίμονα παραβλέπουν ότι απέσβετο και λάλον σοσιαλδημοκρατικόν ύδωρ. Δώστε λίγη σαββατοκυριακάτικη προσοχή εδώ: «Της Σοσιαλδημοκρατίας τα εννιάμερα» – «ξεφυλλίστε» τα λινκς και κοπιάστε να σοσιαλδημοκρατικολογήσουμε.
Θεωρούμε διεθνώς ανύπαρκτο, εθνικά ανέφικτο/αδιάφορο κάποιον (σύντομο ανέκδοτο) Τρίτο Σοσιαλδημοκρατικό Πόλο Ποτασόκ. Πώς να «ανασυγκροτηθεί» τώρα, άλλωστε, αφού ουδέποτε υπήρξε Σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ, ακόμα και επί «σώγαμπρου/ξένου-Σημίτη»;
Ανέχθηκε σημιτικό εκσυγχρονισμό ο φαταούλας Παπανδρεϊκός Πελατειακός Εθνολαϊκισμός, μόνο όσο του εξασφάλιζε περισσότερη ευημερία διά των Εθνικών Στόχων: ΟΝΕ-Μεγάλα-Έργα-Κύπρος. Μετά τον απαρνήθηκε, ουδέποτε αποδεχθείς τις συνεπαγόμενες/δέουσες μεταρρυθμίσεις Σημίτη. Για να παίρνει, χωρίς να δίνει, προσκολλήθηκε σβάρνα στους τέσσερις επίγονους λαϊκιστές.
Αν χτιζόταν τώρα Τρίτος-Πόλος-(κάτι-σε)-Ποτάμι-Πλας, ώφειλε μαζί με Ποτάμι/Δράση/Μεταρρύθμιση/ΦΙ.Σ. να περιέχει τους σοσιαλφιλελεύθερους Πασόκους: «58», Αλέκο, Άννα, Φλωρίδη. Τον Τζήμερο συν διαμάντια ΔΗ.ΞΑΝ., τον Θεοχάρη κτλ.
Όλο το υπόλοιπο αντι-μεταρρυθμιστικό ΠΑΣΟΚ ας μείνει μόνο του (ως υποδοχέας του κραταιού Ανδρεοπολτού που στρίβει αντικυβερνητικά), ή ας κολλήσει στον ομόφρονα/αδελφό ΣΥΡΙΖΑ. Ο αυριανο-κουτσοχατζο-τομπρισμός έφυγε από ΠΑΣΟΚ, πήγε ΣΥΡΙΖΑ/Ναζί, αλλά Ποτάμι ποτέ. Και τούμπαλιν: Στρατηγέ-τι ζητούσες στη Λάρισα-συ-ένας-Υδραίος; Ας το δούμε νηφάλια, όχι κομματικοπατριωτικά: με τα χρεωκόπα δεδομένα μας, τα περί (προφανώς αντιμεταρρυθμιστικού) Ποτασόκ είναι ύβρις.
Ας εισφέρουν μέρος του εγωισμού τους στον «Ευρω-συναγερμό» (Εκλογικό Συνασπισμό Εθνικής Σωτηρίας για παραμονή σε Ευρώ-Ε.Ε.), στήνοντας απέναντι τους κυβερνητικούς απατεώνες που εξαερώνουν την κοινωνία.
Παρά τις τεχνικές δυσκολίες τέτοιου εγχειρήματος (ορισμός κοινών υποψηφίων-ψηφοδελτίων κτλ) αυτή είναι η λύση απέναντι στον κίνδυνο να ρημαχτεί έτι περαιτέρω ο τόπος. Οπωσδήποτε να φύγουν οι φαύλοι, αλλά οπωσδήποτε να ξεκινήσουν οι μεταρρυθμίσεις. Περιμένουμε αντεπιχειρήματα.
Υποτιμάμε τον Αντρέα; Αμαρτία!
Μια δράκα επιτήδειων μικρομπαγασάκων τυχαία ανακάλυψε τη δύναμη του Παπανδρεϊσμού. Έτσι περιήλθε στα χέρια της το ετοιμοπόλεμο φοβερό όπλο: διαχείριση του Παπανδρεϊκού Πελατειακού Εθνολαϊκισμού. Μια χαρούμενη ρέπλικα του Αντρέα είναι ο Αλεξάκης, λοιπόν, τίποτε παραπάνω: πολλά του χρεώνουμε. «Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο» και «Ή-εμείς-ή-αυτοί!» συνιστούν απνταίητ μετεξέλιξη του αντιδεξιού «Ο-λαός-δεν-ξεχνά-τι-σημαίνει-Δεξιά!».
Ο Ανδρεϊκός (Εθνο)λαϊκισμός ήταν πράσινα-μπλε-καφενεία, φονικός Καλαμπο(κα-τεμπο)νερισμός, νέος διχασμός παρά την υπερτιμημένη «εθνική επανενοποίηση (αστεία πράματα) λόγω Αναγνώρισης Εθνικής Αντίστασης». Και διεύρυνε ως σήμερα τη διάσπαση της διαχρονικά πολυκατακερματισμένης Πατρίδας/Κοινωνίας.
Γι’ αυτό, λυπόμαστε να στενοχωρούμε Ανδρεολάτρεις φίλους αγαπητούς, διαρκώς επαναλαμβάνοντας: Μεταπολιτευτικός Εθνολαϊκισμός σημαίνει Παπανδρεϊσμός, γνήσιο υποσύνολο του θρησκεύματος «Εχθρός-Μίσος-Βία». Και όπου αντιδεξιός, σήμερα γράφουμε αντιμνημονιακός…
Με-το-χέρι-στην-καρδιά, συλλογιστείτε: αν ζούσε τώρα ο Αντρέας, τι θα ήταν ως Αντιπολίτευση; Μνημονιακός, ή Αντιμνημονιακός; Κι (ότ)αν γινόταν κυβέρνηση; Αντιμνημονιακός ή Μνημονιακός;…
Κρυμμένη Πελατειοπαρακρατική Αλήθεια
Συμφωνία αλήθειας ζητεί ο Κυριάκος, αλλά κρύβει τη μισή. Μπορεί το Ποτάμι να μην την καλοείπε, μπορεί και να την ψιλοέκαψε, ή να θεωρούμε τον Σταύρο αντιπαθητικό/κακό ηγέτη. Όμως, ακόμα μονοπωλεί τη μεγάλη -απαρατήρητη μεν, αλλά ολοένα χιονοστιβηδόν μεγαλύτερη-αλήθεια: το αντικοινωνικό Πελατειακό Ιδιωτικό Παρακράτος (Π.Ι.ΠΑ.) παραμένει ενιαίας «Δεξιάς»/ΠΑΣΟΚ/«Αριστερής πανομοιότυπης εκδοχής (παραλλαγμένης μόνο κατά την ανικανότητα/καταστροφικότητα κάθε ηγέτη).
Και σημασία έχει ότι υπάρχει, ζει-και-(ακόμα)-βασιλεύει ΤΟ Π.Ι.ΠΑ., που σταδιακά άνοιξε το δρόμο, ροκανίζοντας ηθική-αισθητική μας συγκρότηση, ως παιδί της ωσμώτιν συνέργειας κυβερνήσεων-συντεχνιών. Ώσπου τελικά ολοκλήρωσε τη δουλειά με την οικονομική Χρεωκοπία και την γενικευμένη νυν (και αεί;) δυστυχία. Το Π.Ι.ΠΑ. είναι μείζων εχθρός της Κοινωνίας και οδηγός της Εθνικής Αποτυχίας.
Λέμε τόσα χρόνια (παραφράζοντας αφελές σύνθημα ΚΚΕ): υπάρχουν πάμπολλα κόμματα, αλλά τρεις πολιτικές». Ευρω-κρατισμός (Μήτρα-ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., Μνημονιακός-(στα-λόγια;)-ΣΥΡΙΖΑ). Δραχμο-κρατισμός (Αντιμνημονιακός-λαστ-γήαρ ΣΥΡΙΖΑ, Ναζί, ΚΚΕ, «αριστερά» ρέστα). Ευρω-μεταρρυθμισμός. Οι δύο πρώτοι δημιούργησαν και συντηρούν τη Χρεωκοπία (αλληλοϋβριζόμενοι εκτός θέματος). Ο Ευρω-μεταρρυθμισμός είναι η μοναδική ανατρεπτική πολιτική ΤΟΥ Καταρρέοντος Καθεστώτος.
Ίσως γίνει πετυχημένος πρωθυπουργός ο Κυριάκος (ξένο σώμα στη Δεξιά-του-Κυρίου-Δεξιά-του-Πελάτη), μόνο εάν συμπήξει στρατηγική συμμαχία με δυνάμεις μεταρρυθμιστικά επισπεύδουσες. Αλλιώς θα πνιγεί στην αντιμεταρρυθμιστική πνοή του Νεοδημοκρατικού Πελαταριάτου, που δεκαετίες κάνει πρόγραμμα με το ομόλογο/ομογενές Πασοκτζήδικο-Συριζαϊκό Πελαταριάτο. Είναι κανείς που δεν καταλαβαίνει;
Διά ταύτα, χρειάζεται το Ποτάμι-Πλας, ως επισπεύδουσα μεταρρυθμιστική δύναμη ωθούσα Κυριάκο προς τον μεγάλο στόχο. Όταν χιλιάδες Ν.Δ-πελάτες τον φρενάρουν/τραβάνε από το μανίκι αντιμεταρρυθμιστικά, τότε η επισπεύδουσα θα χρειάζεται για ανασχετική πλάτη. Κατανοητό;
Η λύση στο ελληνικό πρόβλημα είναι άνοιγμα δημοκρατίας/κοινωνίας/οικονομίας που μόνο ένα σοσιαλφιλελεύθερο όραμα μπορεί να υλοποιήσει. Η ΝΔ δεν μπορεί μόνη της, είναι πελατειακό κόμμα του παρασιτικού/crony καπιταλισμού. Κατά-λάθος/ευτυχώς βρέθηκε (ξένο σώμα) Κυριάκος μεταρρυθμιστής στο τιμόνι της. Αν καταφέρει με το καλό να υποκαταστήσει τους σημερινούς ολετήρες, θα χρειαστεί να προσμαρτυρήσουν και έξωθεν επισπεύδουσες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις: το (όποιο-όποιας-ηγεσίας)-Ποτάμι-Πλας.
Ήττα του δημοκρατικού-δρόμου-του-σοσιαλισμού;
Έτσι απεκάλεσε ο κυρ-Μπαλτάς την κωλοτούμπα στο Ελληνικό. Κρύβουν τοιουτοτρόπως κωλοτούμπες και αντιμνημονιακά σκάνδαλα της Νέας (Ηθικά Πλεονεκτούσας) Διαφθοράς/Διαπλοκής… Διαφωνούμε. Είναι ήττα της βλακείας του Κρατισμού, δηλαδή του Κεντρικού Σχεδιασμού.
Ας μείνουμε, όμως, στη «σοσιαλιστικότητα», στο διαβόητο/υποκριτικό/αντικοινωνικό «προοδευτικό/κοινωνικό πρόσημο»… Είναι προοδευτικού ή αντιδραστικού προσήμου η ύβρις των πρόωρων συντάξεων, φερ’ ειπείν; Η σκληρή ζωή επιτακτικά ώφειλε να θέσει αυτά τα απλά ερωτήματα, πριν ανοίξει η τεχνική συζήτηση συνένωσης ΠΑΣΟΚ-Ποταμιού. Ν’-ε-σ-πα; Χωρίς πιεστικά εκλογικά άγχη, αν αύριο κάποιο Ποτασόκ γινόταν κυβέρνηση, θα έκοβε μαχαίρι αυτή την εγκληματική ύβρι; Ποια «πρόσημα» θα πρυτάνευαν τότε; Της πελατειοφαιδρότητας ή της σοβαρότητας;
Ζητείται Τέλος, τώρα, στην αντεθνική/αντικοινωνική αλητεία του σαραντάρη/πενηντάρη συνταξιούχου κατά των παιδιών του. Αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή, ορίζουσα το μοναδικό προοδευτικό πρόσημο, όχι οι καθιερωμένες ανωτέρω «προοδευτικές»/αντιδραστικές αθλιότητες, που ανεπιστρεπτί δημιούργησαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ χρειάζεται επιτακτικά ποταμίσιο πνεύμα.
Δεξιά-«Αριστερά» ή Λαϊκισμός-Εκσυγχρονισμός;
Εκτός θέματος το Δεξιά-«Αριστερά», λοιπόν, όπου «Αριστερά» σκρίμπα Απολιτίκ-Αντιδεξιά (Αριστερά, με την έννοια της ανατροπής του Στάτους-Κβο, δεν έχουμε). Παντού και πάντα δομικά μας διατρέχει άλλο δίπολο: «Ενωτικός-Εκσυγχρονισμός» - «Διαιρετικός-(Εθνο)Λαϊκισμός».
Είτε Δεξιοί (ΚωνσταντίνοςΑ’, Κωστάκης, Σαμαράς) είτε «Αριστεροί» (Αντρέας, Τσίπρας) όλοι οι (Εθνο)λαϊκιστές βλάπτουν τη Συρία το ίδιο. Ενώ, είτε Δεξιοί (Καραμανλής) είτε Αριστεροί (Σημίτης) Εκσυγχρονιστές αποτελούν οάσεις δημιουργικής εθνικής ανοικοδόμησης. Εκσυγχρονιστές χτίζουν, ώστε να έχουν οι (Εθνο)λαϊκιστές να γκρεμίζουν.
Είπαμε. Θα ανασυγκροτηθούμε εθνικά, μόνο εφόσον βρεθεί ενωτικός ηγέτης εκσυγχρονιστής, δυτικοτρόπος διάδοχος Καποδίστρια-Τρικούπη-Βενιζέλου-Καραμανλή-Σημίτη. Αντίθετα, το χάος θα συνεχιστεί, όσο επικρατούν διαιρετικοί (Εθνο)λαϊκιστές βαλκανοτρόποι διάδοχοι Κοτζαμπάσηδων-Δηλιγιάννη-Κωνσταντίνου-Αντρέα-μικροεπιγόνων.
Παραλειπόμενα
Το Κόμμα (τώρα και) της Μεγάλης Διαφθοράς
Μεθαύριο κλείνουν δύο χρόνια αφότου πρώιμα δημοσιεύσαμε: «Η διακριτική (και όχι μόνο) στήριξη της διαφθοράς». Προκαλέσαμε τότε «αριστερή» οργή, προβλέποντας ότι κυβερνώντας ο Νέος-ΠΑΣΟΚτζισμός-ΣΥΡΙΖΑ, (θυμηθείτε: «Γκουντ-Μπανκ»>ΣΥΡΙΖΑ, «Μπαντ-Μπανκ»>ΠΑΣΟΚ) αρχικά ως Κόμμα της Μικροδιαφθοράς, σύντομα θα ενσωματώσει και την Μεγαλοδιαφθορά, όπως ο Αντρέας. Με Βοσκο-κάναλα/Κοσκω-σκάνδαλα (που αναίσχυντα αποκρύπτει η Καθεστωτική ΥΕΝΕΡΤ…), ΣΥΡΙΖΑ-ΤΣΜΕΔΕ, γεια σας συντάξεις μηχανικών, γενικά συντάξεις γεια σας, ο κύκλος έκλεισε, εδώ-είχαμ’-έρθει. #Η_Διαπλοκή_απέθανε!_Ζήτω_η_(«αριστερή»)_Διαπλοκή! Γεια σας, Παιδιά «Αριστερά»! Τουλάχιστον αυτοί διαπραγματεύτηκαν και χτύπησαν τη διαπλοκή! #voidopoltos_padu.
Γιάννης Αντετοκούμπο
Αγαπάμε, που αναβαθμίζει τη διεθνή μας εικόνα, προκαλώντας ξυνίλες στους αυστραλοπίθηκους ναζί, το υπέροχο ελληνόπουλο «Greek Freak».
12°
