Attica Gate

Όλα τα απαραίτητα στοιχεία ενός καλοστημένου σεναρίου διέθετε αυτή η πονεμένη ιστορία. Σκάνδαλο, συνωμοσία, πάλη εξουσιών, βουκολικό δράμα, μεταμφιεσμένους νεαρούς σε δημοσιογράφους, τραπεζίτες σε απόγνωση, εργολάβους σε έκσταση και έναν κοσμοπολίτη μαέστρο σε διακοπές στη Νέα Υόρκη. Ιδανικός σκηνοθέτης θα ήταν βεβαίως ο Ταραντίνο, αλλά να που η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Ελλάδα παραπέμποντας  περισσότερο σε «λούφα χωρίς παραλλαγή» με ολίγον μαυρόασπρο κινηματογράφο της «Φίνος» της ιστορικής περιόδου της Αντιπαροχής. Βρισκόμαστε στο 2016, στην Αθήνα.

Στα μπουντρούμια του Μαξίμου και στα γραφεία της Πλατείας Κουμουνδούρου κάποιοι εγκέφαλοι σκαρφίστηκαν ως φάρσα προφανώς τη δημιουργία μιας εξωσυστημικής Τράπεζας η οποία θα μπορούσε δυνητικά να χρηματοδοτήσει το όραμα της αριστερού τύπου ανάπτυξης σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και ενίσχυσης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος από τη Φρανκφούρτη. Πίστεψαν, κυρίως ο «σοφός» της παρέας κ. Δραγασάκης, πως μία αυτόνομη τραπεζική δομή θα μπορούσε το 2016 να διαδραματίσει το ρόλο του θεσμικού πλυντηρίου όπως τότε, σε εκείνες τις θεσπέσιες εποχές όπου όλα ήταν δυνατά, προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν το θεσμικό ΠΑΣΟΚ παρέδιδε την εξέλιξη της Ιστορίας στα χέρια του θεσμικού υποκόσμου, κατά κόσμον Κοσκωτά. Ακόμη και εκείνο το εγχείρημα κατέληξε σε φιάσκο.

Η Attica  Bank το καλοκαίρι του 2016 είχε ταμειακό έλλειμμα της τάξης των 750 εκ. ευρώ. Το 60% της συνολικής δραστηριότητάς της αφορούσε την ίδια περίοδο μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Τα αποταμιευτικά της αποθέματα ήταν κατά 1 δις ευρώ λιγότερα από τη συνολική της έκθεση σε δάνεια. Το καλοκαίρι του 2016 η τράπεζα αυτή ήταν ο πραγματικός «τραπεζικός ασθενής» ο οποίος ωστόσο διέθετε ένα μεγάλο ατού. Ο βασικός της μέτοχος ήταν και είναι το ΤΣΜΕΔΕ, το ταμείο των Πολιτικών Μηχανικών, με σημαντικότατες υποχρεώσεις έναντι των ασφαλισμένων συνταξιούχων του κλάδου και με πολιτικό φορέα το ΤΕΕ. Με λίγα λόγια οι εξελίξεις σε αυτή την τράπεζα θα μπορούσαν να θέσουν σε ομηρία ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας αλλά και να απειλήσουν με τσουνάμι το σύνολό της. Με αυτό το «εργαλείο» σκέφτηκαν να παίξουν πεντόβολα τα σαΐνια της αριστερής κυβερνητική προοπτικής.

Ένας από τους σημαντικούς πελάτες της Τράπεζας, ο εργολάβος και παλαιάς κοπής αριστερός από την εποχή της παντοκρατορίας του Περισσού, πρώην εκδότης της «Πρώτης», συνομιλητής της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ και αφεντικό μεγάλης ομάδας δημοσιογράφων που αργότερα κυριάρχησαν στο μεντιακό τοπίο της χώρας, σε όλες τις πολιτικές, αισθητικές, δημοσιογραφικές εκφάνσεις του, ιδρυτής της γνωστότερης δημοσκοπικής εταιρείας της χώρας, σάρκα εκ της σαρκός της Διαπλοκής κατά τις τότε αριστερές προσεγγίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός λοιπόν ο πελάτης κ. Καλογρίτσας φέρεται από το πόρισμα των επιθεωρητών της Τράπεζας Της Ελλάδος να έχει λάβει δάνεια ύψους 127 και κάτι ψιλά εκ. ευρώ, χωρίς τις απαιτούμενες εγγυήσεις. Μόνον για το 2016 η συνολική δανειακή έκθεση του κ. Καλογρίτσα ως πελάτη αντιστοιχεί στο 10% του συνολικού ταμειακού ελλείμματος της Τράπεζας.

Είναι ο ίδιος ωστόσο άνθρωπος όστις προκειμένου να δικαιολογήσει το Πόθεν Έσχες του ως πλειοδότης καναλάρχης κατά τον περίφημο διαγωνισμό καταθέτει ως εγγύηση 5.000 στρέμματα στην Ιθάκη, τα οποία ανήκουν σε τρίτο πρόσωπο, δεν έχουν επίσημα και με τη βούλα αξιολογηθεί, υφίστανται νομικές εκκρεμότητες ως προς την κυριότητά τους και φέρονται να αξίζουν 100 εκ. ευρώ, τιμή που προκαλεί μειδιάματα ακόμη και στις βοσκοπούλες του νησιού.

Όλα τα παραπάνω ήταν γνωστά τουλάχιστον σε έναν αντιπρόεδρο, τον κ. Δραγασάκη, σε δύο υπουργούς, τους κ.κ. Παππά και Σπίρτζη, στην τότε ηγεσία της Τράπεζας, στο ΤΣΜΕΔΕ, το ΤΕΕ, την πιάτσα των εργοληπτών δημοσίων έργων, στις άλλες τράπεζες, σε μία μεγάλη ομάδα δημοσιογράφων του οικονομικού ρεπορτάζ, στη μείζονα και ελάσσονα αντιπολίτευση, στον Περισσό, στους υπόλοιπους επίδοξους ή υφιστάμενους καναλάρχες.

Παρόλα αυτά ο συγκεκριμένος εργολάβος συμμετείχε στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, πλειοδότησε, το δε Πόθεν Έσχες του έτυχε της έγκρισης της μη αρμοδίας κατά τα μέλη της, ειδικής επιτροπής της ΓΓΤΠ, με επικεφαλής τον καθόλα αριστερό κ. Κρέτσο.

Όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, δηλαδή όταν ο πόλεμος στο μεντιακό τοπίο γενικεύτηκε και τα πυρά ομαδόν άρχισαν να πέφτουν ανεξέλεγκτα, τότε μόνο ένας άνθρωπος θα μπορούσε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά έστω και τσουρουφλιζόμενος. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας. Όπερ και εγένετο. Έπρεπε όμως να «τσαλακωθεί» από την αρμόδια υπηρεσία του Μαξίμου προκειμένου να μην πέσει  αμαχητί η ομάδα εξουσίας, ήτοι η «φράξια Κουτσόγιωργα» του σύγχρονου βασιλείου του Καστρίου, βλέπε Κουμουνδούρου. Έτσι, ως διά μαγείας, αποστέλλεται το κομμάντο της οικονομικής αστυνομίας στη σύζυγο του κεντρικού τραπεζίτη για έλεγχο, όταν η υπόθεση ΚΕΕΛΠΝΟ ταλανίζει Δικαιοσύνη και Υπουργείο Οικονομικών εδώ και χρόνια. Ο κεντρικός τραπεζίτης αντιδρά, μπλοκάρει ως όφειλε την Τράπεζα Αττικής, επιβάλλει ως οφείλει τη δική του ηγεσία και απειλεί με Επιτροπεία, άρα με τον κίνδυνο κατάρρευσης της Τράπεζας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ασφαλισμένους στο ΤΣΜΕΔΕ.

Μόνο που το Μαξίμου υποπίπτει στον πανικό του σε ένα κεφαλαιώδες σφάλμα. Αναβαθμίζει σε μείζονα αντίπαλό του, όχι την αντιπολίτευση, ένα κόμμα ή κάποιον εν ενεργεία πολιτικό, αλλά εκείνον τον οποίο πραγματικά φοβάται και τον οποίο με περισσή πολιτική ευφυΐα είχε στοχεύσει εξ αρχής ο Νίκος Φίλης, ως μείζονα πολιτική απειλή για το μέλλον. Τον Γιάννη Στουρνάρα, ομοτράπεζο των γάλλων σοσιαλιστών, φίλο του Ολάντ, συνδαιτημόνα του Ντράγκι, συνομιλητή του Σημίτη, άνθρωπο που εκτιμούν οι πολιτικοί, διπλωματικοί και οικονομικοί παρατηρητές στην Αθήνα. Ο Κώστας Σημίτης έσπευσε για δεύτερη φορά εντός διμήνου να διαψεύσει πληροφορία που αφορά επαφές του με τον Γιάννη Στουρνάρα. Είναι αυτός που του πρότεινε προσφάτως να αναλάβει κεντρικό ρόλο στην ανασύνταξη του Κεντρώου χώρου με σοσιαλδημοκρατικές προεκτάσεις, χαλαρού τύπου. Ο Γιάννης Σουρνάρας αρνήθηκε. Προφανώς γιατί κάτι ξέρει, ή απλά διότι οφείλει να αυτοπροστατευθεί.

Ο Νίκος Παππάς, διαισθανόμενος το τσουνάμι, αποχωρεί εγκαίρως και μεταβαίνει στον Καναδά και κατόπιν στη Νέα Υόρκη μετά του Γιώργου Χριστοφορίδη, συναδέλφου εκ «Μακεδονίας», εκδότη του «Χωνίου». Εκεί ως μάννα εξ ουρανού δύο παιδαρέλια μεταμφιέζονται σε μασκαράδες παριστάνοντας τους δημοσιογράφους και παρακολουθούν τους κ.κ. Παππά και Χριστοφορίδη, αλλά άκομψα, γίνονται αντιληπτά, βγάζουν τις περούκες και… απολύονται από τους εργοδότες τους. Θυμάστε το γέρο-κλεφτρόνι στην ταινία του Βιτόριο ντε Σίκα; Κάτι τέτοιο θυμίζει η υπόθεση σε έγχρωμο με τον Βιτόριο Γκάσμαν σε νεαρή ηλικία αλλά σε έκδοση «Ο αρλεκίνος και η παρέα του στο Μανχάταν».

Ο κ. Καλογρίτσας πιθανώς να εκπέσει από καναλάρχης αφήνοντας τη θέση του στον Ιβάν Σαββίδη, ρωσόφωνο. Τότε θα έχει επιτευχθεί το «3» το καλό. Στο μεντιακό τοπίο θα κυριαρχούν Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ. Η ελληνική δημοκρατία θα έχει βρει  επιτέλους το δρόμο της. Ο Ταραντίνο δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται. Το σενάριο εξελίσσεται.