Μεσαίος χώρος: Ένα στοίχημα που δεν πρέπει να χαθεί…

Επιτρέψτε μου μια πολύ σύντομη αναδρομή στις περίφημες διεργασίες για τον μεσαίο χώρο. Ποτάμι και Δημοκρατική Συμπαράταξη πήραν την πρωτοβουλία να ανασυγκροτήσουν τον μεσαίο χώρο, ενεργοποιώντας και κινητοποιώντας δυνάμεις που βρίσκονται σε αυτόν. Όχι να δημιουργήσουν μια ένωση των κομμάτων τους αλλά να φτιάξουν κάτι μεγαλύτερο από το άθροισμά τους, εκφράζοντας πολύ κόσμο που είναι πολιτικά άστεγος. Κόσμος ο οποίος ονειρεύεται μια ευρωπαϊκή προοπτική για τη χώρα, ξέροντας ότι προϋπόθεση γι' αυτό είναι μια μεταρρυθμιστική, εκσυγχρονιστική πνοή με έμφαση στην αξιοκρατία και στη θωράκιση των θεσμών.

Για το λόγο αυτό δημιουργήθηκε η επιτροπή διαλόγου όπου συμμετείχαν προσωπικότητες από το χώρο αυτό. Όλο το καλοκαίρι η επιτροπή αυτή δούλεψε και κατέληξε τον Αύγουστο σε ένα πόρισμα που ουσιαστικά οριοθετεί τον χώρο αυτό. Επειδή έχουν γίνει αρκετές παρεξηγήσεις, ο χώρος αυτός δεν είναι μόνο κεντροαριστερά, αλλά είναι βεβαίως και κεντροαριστερά. Υπάρχουν όμως εκεί και οι προοδευτικοί φιλελεύθεροι και οι αριστεροί μεταρρυθμιστές και οικολόγοι και άνθρωποι που δεν τους λένε τίποτε οι ιδεολογικές ταμπέλες. Κόσμος που έχει καταλάβει ότι τα σημερινά προβλήματα θέλουν βιώσιμες λύσεις κι όχι ιδεολογικές αναλύσεις και ότι οι πελατειακές πρακτικές που μας έχουν οδηγήσει εδώ πρέπει να σταματήσουν. Αυτό το αμάλγαμα του προοδευτικού κέντρου είναι, κατά τη γνώμη μου, ο τρίτος πόλος του πολιτικού μας συστήματος που μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας γιατί εκφράζει καλύτερα την οικονομική ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή.

Μέσα σε αυτόν τον χώρο υπάρχουν διαφορετικές τάσεις όπως είναι φυσικό. Με τη διαδικασία που έχει συμφωνηθεί, η εκλογή του αρχηγού του νέου φορέα που θα εκφράσει τον χώρο θα γίνει από τη βάση. Οι υποψήφιοι αρχηγοί λοιπόν θα εκφράσουν μαζί με τις πολιτικές τους πλατφόρμες και τις διαφορετικές αυτές τάσεις και η βάση θα κρίνει. Μακάρι μάλιστα να είναι οι υποψήφιοι περισσότεροι από τους τρεις που έχουν εκδηλωθεί, ώστε να εκφρασθούν όλες οι τάσεις και να κινητοποιηθεί κόσμος να ψηφίσει. Και να εκφραστεί με βάση τις θέσεις που θα ακούσει, ξεφεύγοντας από ταμπέλες και στερεότυπα. Ο σκοπός είναι να μεγιστοποιηθεί η συμμετοχή ώστε ο κόσμος να δείξει ότι έχει αγκαλιάσει το εγχείρημα και δεν αφορά μόνο κάποιους μηχανισμούς. Αν μείνουμε σε 30-40 χιλιάδες ψηφοφόρους τη στιγμή που μόνο ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι πήραν στις τελευταίες εκλογές 560 χιλ. ψήφους και όταν η ΝΔ στις εκλογές της είχε 330 χιλ. ψηφοφόρους, σημαίνει ότι το εγχείρημα δεν έπεισε...

Το χρίσμα της ηγεσίας του χώρου λοιπόν ίσως δεν είναι το μείζον. Το μείζον είναι να κινητοποιηθεί ο προοδευτικός κόσμος που βρίσκεται μεταξύ του λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ και των συντηρητικών αντανακλαστικών της ΝΔ και τον εκφράζει αυτός ο μεσαίος χώρος όπως έχει οριοθετηθεί. Ένας χώρος που μπορεί να αποτελέσει το αντίβαρο στην επερχόμενη πόλωση, την πόλωση που ποτέ δεν έδωσε λύσεις, αλλά μόνο προβλήματα. Ένας χώρος αυτόνομος που είναι αυτονόητο ότι δεν ετεροπροσδιορίζεται, αλλά έχει τα δικά του χαρακτηριστικά που μπορούν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση.

Σε αυτήν την προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου (που δεν είναι η πρώτη που γίνεται) δεν χωράνε ηγεμονισμοί αλλά μόνο καθαροί κανόνες. Αν υπάρχει βούληση, όλα τα διαδικαστικά λύνονται. Χρειάζεται ένα μικρό βήμα πίσω απ’ όλους για να κάνει ο χώρος ένα μεγάλο άλμα μπροστά. Μπορώ να σκεφτώ πολλούς που βολεύονται με την υπάρχουσα κατακερματισμένη εικόνα και θα θέλουν να αποτύχει η προσπάθεια. Θεωρώ όμως ότι είναι σαφώς περισσότεροι αυτοί που θέλουν να πετύχει. Όχι μόνο για το καλό του συγκεκριμένου χώρου, αλλά για το καλό της χώρας...