«Απερίσπαστοι επιδοθήκαμε να βγάλουμε τα δικά μας τα μάτια, ο ένας τ’ αλλουνού, με ρίγη ιερής συγκίνησης στην καρδιά», Αλέξανδρος Κοτζιάς.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο χώρος της κεντροαριστεράς ρημάζεται από ισχυρούς, μικρούς ναρκισσισμούς. Τα υπερχειλίζοντα “εγώ” των πρωταγωνιστών έχουν προκαλέσει κατακερματισμό και ατέρμονες εντάσεις που συχνά εκφράζονται με ξεσκίσματα κορυφής.
Φώφη προς Σταύρο: “Η κεντροαριστερά χρειάζεται μπέσα”.
Σταύρος προς Φώφη: Η κα Γεννηματά ήταν υπουργός της δεξιάς, όχι εγώ”.
Οι περισσότεροι απ όσους ξέρουν πρόσωπα και πράγματα στον ενδιάμεσο χώρο είχαν προεξοφλήσει ότι η προσπάθεια σύμπλευσης ΠΑΣΟΚ-Ποταμιού δεν θα ευδοκιμήσει γιατί δεν υπάρχει η βασική εμπιστοσύνη μεταξύ των ηγεσιών, ούτε κοινές επιδιώξεις. Το ναυάγιο ήρθε νωρίτερα από το αναμενόμενο και με έναν τρόπο ακόμη πιο απογοητευτικό απ όσα είχαμε συνηθίσει στις προηγούμενες αποτυχημένες απόπειρες για την ενότητα των προοδευτικών, μεταρρυθμιστικών δυνάμεων.
Δεν υπάρχει κοινό έξω από τον στενό επαγγελματικό κύκλο του κέντρου για να παρακολουθήσει τους καβγάδες του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, έτσι το έργο παίζεται για την εκτόνωση των ίδιων των συντελεστών, αφού η πλατεία είναι άδεια.
Η ζημιά που γίνεται είναι μεγάλη, αφού απαξιώνεται η ήδη κακοποιημένη έννοια της συστράτευσης των κινήσεων της σοσιαλδημοκρατίας και του φιελελεύθερου κέντρου, ενώ κουράζονται οι ήδη κουρασμένοι πολίτες που ενδιαφέρονται για την υπόθεση. Όχι μόνο αυτό αλλά υπονομεύεται κάθε επόμενη προσπάθεια όπως συμβαίνει όταν μια κατάσταση αποκτά χαρακτηριστικά γελοιότητας και γραφικότητας.
Όμως, η απλή αποδοχή της αποτυχίας έχει ως αποτέλεσμα μόνο την ενίσχυση του δικομματισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ και της δυναμικής της αποχής, την όξυνση της πόλωσης και του διχασμού, την αποδυνάμωση του ενδιάμεσου - πολιτικά, κοινωνικά, ψυχικά.
Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, ο πήχυς είναι πολύ χαμηλά, οι προσδοκίες περιορίζονται, και το μόνο που μένει είναι να συγκροτηθεί ένας πολιτικός φορέας που δεν θα ντρέπεται να τον ψηφίσει ένας προοδευτικός πολίτης που θέλει τον εκσυγχρονισμό της χώρας, πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και τη μετριοπάθεια, δεν βρίζει και δεν φτύνει τον αντίπαλο, δεν θέλει να σπρώξει ούτε να δείρει, θέλει να δει προκοπή, αλλαγή και ανατροπή του πελατειακού-παρασιτικού μοντέλου της ελληνικής χρεοκοπίας.
Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται να μπει μπροστά ένα πρόσωπο που δεν βαρύνεται με αμαρτίες εξουσίας του παρελθόντος, δεν έχει κυλιστεί στη λάσπη της κομματικής και κοινοβουλευτικής ευτέλειας, δεν ουρλιάζει και δεν χτυπιέται για να πείσει, δίνει προτεραιότητα στη σκέψη αντί της πόζας, λέει αυτό που πιστεύει και πιστεύει αυτό που λέει, έχει άποψη για τον τρόπο εξόδου της χώρας από το τέλμα, συναισθάνεται τις αγωνίες των κάτω, μπορεί να συνομιλήσει με διαφορετικά ακροατήρια, να συνθέσει και να ενώσει, έχει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και δεν έχει βεβαιότητες - γηράσκει αναθεωρών, όπως το έχει πει ο Μανώλης Αναγνωστάκης.
Είναι ένας πολιτικός που δεν μας έχει προσβάλει πέφτοντας χαμηλά, που κρατιέται μακριά από τις διαδρομές της αγέλης και μπορεί να συγκινήσει με αυτά που λέει και εκείνα που δεν λέει.
Ο ίδιος ο Σπύρος Λυκούδης επικαλείται τον Τάσο Λειβαδίτη για να μιλήσει για τον εαυτό του:
“Όσο για μένα, έμεινα πάντα ένας πλανόδιος πωλητής αλλοτινών πραγμάτων,
αλλά... αλλά ποιος σήμερα ν' αγοράσει ομπρέλες από αρχαίους κατακλυσμούς”.
Υπάρχει κοινό για την πραμάτεια του Λυκούδη, όχι μεγάλο αλλά ικανό για να δώσει υπόσταση σε μια πολιτική πρωτοβουλία που θα ξεχωρίσει για την αισθητική και την ηθική της, για ό,τι κάποτε σηματοδοτούσε την υπεροχή της ανανεωτικής αριστεράς ως τρόπου σκέψης.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το «αντιαυταρχικό» σχολείο της Μεταπολίτευσης κατήργησε σταδιακά την όποια λειτουργία συμβουλευτικής και τον διαπαιδαγωγικό του ρόλο.
Oι τότε πρωταγωνιστές, τώρα με διάφορα «πατριωτικά και εθνικά» προσωπεία ανησυχούντων πρώην στη μια πλευρά ή «κεντροαριστερά και rebranded» στην άλλη, επιδιώκουν να μπουν ξανά στο παιχνίδι με άλλα ονόματα
Περισσότεροι από 1 στους 5 κατοίκους της χώρας είναι πάνω από 65 ετών
«Είμαι υπέρ της έξυπνης Ελλάδας κι όχι της ξύπνιας»
«Όταν το ΠΑΣΟΚ έβγαινε απολογούμενο, η κοινωνία με το χιούμορ της το κράτησε ζωντανό»
«Από το ΠΑΣΟΚ θα κυβερνηθεί η χώρα»
«Επιστρέψαμε, συνεχίζουμε, κερδίζουμε»
«Μπορώ να παίξω ενωτικό ρόλο σε ένα κόμμα αλληλοσπαρασσόμενο» αναφέρει ο υποψήφιος για το «τιμόνι» του ΣΥΡΙΖΑ
Όλες οι αλλαγές πριν την αίτηση - Τι έχει αλλάξει σε σχέση με το αρχικό πρόγραμμα
Άμεση ενημέρωση των κομμάτων ζητά η υποψήφια για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ
Είναι, πλέον, καιρός το ΠΑΣΟΚ να αποκτήσει και πάλι την αναγκαία ιστορική αυτοπεποίθηση του προοδευτικού πόλου εξουσίας στη σημερινή Ελλάδα
Γιατί είναι σημαντικός ο νέος νόμος
Πώς διαμορφώνονται οι χρεώσεις
Πώς χρησιμοποίησαν τα social media οι «6» και τι μας είπαν για το μέλλον της παράταξης
Με αφορμή τα εγκαίνια του Σταθμού Μεταφόρτωσης απορριμμάτων (ΣΜΑ)
Σε «κόκκινο συναγερμό» οι μονάδες ασφαλείας της ελληνική αστυνομίας
Τι συμβαίνει με τα αυθαίρετα
Στη σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής
Για σοβαρή κλιμάκωση κάνει λόγο το υπουργείο Εξωτερικών
«Δεν ξέρω αν θα ζω να σε ξαναψηφίσω», δήλωσε ηλικιωμένη υποστηρίκτριά του
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.