Η εποχή της αφασίας

Ως Αντιπολίτευση ξεσήκωσαν τον κόσμο, διέλυσαν τις πόλεις μας, συνέτειναν στην απώλεια ανθρώπων και περιουσιών και έριξαν την Κυβέρνηση Σαμάρα. Σήμερα οι ίδιοι ως Κυβέρνηση,  με καθεστωτικές παρεμβάσεις στους τρεις πυλώνες της Δημοκρατίας, την Ενημέρωση την Δικαιοσύνη την Παιδεία, πλήττουν βάναυσα τους δημοκρατικούς θεσμούς και διαλύουν τάχιστα ότι όρθιο είχε απομείνει στην οικονομία.

Δυστυχώς, η πολιτική του "ώριμου φρούτου" που φαίνεται να υιοθετεί η σημερινή Αντιπολίτευση είναι και ανεύθυνη και αναποτελεσματική και την αναδεικνύει στους δημοκρατικούς πολίτες ως μικρότερη των περιστάσεων. Κάθε μέρα παραμονής αυτής της Κυβέρνησης στην εξουσία οδηγεί στην αλλοίωση, βαθύτερα και σύντομα μη αναστρέψιμα, του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Πολλοί πολίτες νιώθουν έρμαια μιας πολιτικής διαδικασίας ολοκληρωτισμού, δίχως ουσιαστική αντίσταση. Η Αντιπολίτευση όφειλε να κινητοποιήσει έγκαιρα τους πολίτες και να κινηθεί δυναμικά προς ενημέρωση με δική της πρωτοβουλία των ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών, για τις αντιδημοκρατικές πολιτικές της Κυβέρνησης. Η ανησυχητική για τους πολίτες ύπνωση της, απλά δίνει χρόνο στο κυβερνών καθεστώς να βαθαίνει τον έλεγχο του σε όλους τους θεσμούς της χώρας. Το χειρότερο αποτέλεσμα της αφασίας της Αντιπολίτευσης  είναι ότι η κοινωνία αφήνεται να συνηθίζει στον ευτελισμό των δημοκρατικών θεσμών, να συνηθίζει στον ιδιότυπο ολοκληρωτισμό του ΣΥΡΙΖΑ.  Η Αντιπολίτευση όφειλε να δράσει  έγκαιρα  με την:

• αποχώρηση από την Βουλή στην ψήφιση νομοσχέδιων καθεστωτικού-ολοκληρωτικού χαρακτήρα: ας τους αφήνει να ψηφίζουν τους αντιδημοκρατικούς τους νόμους μόνοι τους.
• οργάνωση μαζικών συγκεντρώσεων των πολιτών για τις συγκεκριμένες καθεστωτικές παρεμβάσεις στην Ενημέρωση και στη Δικαιοσύνη.
• πυκνή και επίσημη ενημέρωση των Ευρωπαϊκών θεσμών, ευρωπαικών πολιτικών κομμάτων και κοινής γνώμης για τις καθεστωτικές κυβερνητικές παρεμβάσεις  
• ασφυκτική και δυναμική  αντιπολίτευση με συγκεκριμένες αντιπροτάσεις σε κάθε θέμα, ώστε να είναι στους πολίτες σαφείς οι εναλλακτικές λύσεις στα προβλήματα της κρίσης.
• σαφή και δημόσια δήλωση ότι οι υπεύθυνοι Υπουργοί και τα ενεχόμενα σε παρανομίες κυβερνητικά στελέχη θα λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη μετά τις επόμενες εκλογές.

Η βασική προς το παρόν δυναμική και αποτελεσματική αντίσταση στην επιχειρούμενη υποχθόνια κατάλυση της Δημοκρατίας στη χώρα μας είναι αυτή των Ευρωπαϊκών θεσμών. Θα πρέπει να ενταθεί με την επίσημη και λεπτομερή ενημέρωση τους από την Αντιπολίτευση.

Συνήθως, η αναβράζουσα, η ανησυχούσα νεολαία είναι η αιχμή του δόρατος του κοινωνικού και πολιτικού ακτιβισμού. Αλήθεια, που είναι σήμερα η νεολαία μας, όταν το μέλλον της έχει υποθηκευθεί; Η δημοκρατικά ευαίσθητη νεολαία θα έπρεπε από μόνη της, αυθόρμητα, έξω και πάνω από τα κόμματα να είναι παρούσα στους δημόσιους χώρους και με ειρηνικό και παράλληλα δυναμικό τρόπο να προασπίζεται ιδία πρωτοβουλία τους δημοκρατικούς θεσμούς. Είναι η μόνη της ελπίδα να δώσει προοπτικές λύσεις στα τεράστια προβλήματα της.

Και καλά η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει μαζέψει επαναστατικά ένσημα με το να ρίξει την προηγούμενη Κυβέρνηση, συμμετέχοντας στη διάλυση σχολείων, πανεπιστημίων, στην αποδιάρθρωση των κέντρων των μεγάλων πολέων. Τώρα έχει βολευτεί στην εξουσία. Η ρηχή της συνείδηση έχει γεμίσει με τα καλούδια της. Έχει φτιασιδωθεί μέσα στα Burberry της παντρολογήματα με την εξουσία. Η δημοκρατική όμως, φιλελεύθερη, φιλοευρωπαική νεολαία πού βρίσκεται άραγε; Ετοιμάζεται δικαιωματικά να μεταναστεύσει, να αναζητήσει τον μέλλον της στο εξωτερικό; Ψιλοβολεύεται στις ακροτελεύτιες αποταμιεύσεις, στις προσβλητικά χαμηλές συντάξεις, των γιαγιάδων και των παπούδων, στους αναιμικούς πλέον μισθούς των μανάδων, των πατεράδων; Δεν ακούω την φωνή της. Αυτή που ακούγεται είναι η πνιγμένη, απελπισμένη φωνή κάποιων ‘συνταξιούχων’ της αντίστασης, των συνήθων υπόπτων της που έχουν προσφέρει την διαρκή τους αγωνία στα κοινά, ίσως και λόγω των ερινυών τους, μένοντας ενσυνείδητα μακριά από τα καλούδια της όποιας εξουσίας.  Αυτοί που φωνάζουν σήμερα είναι κυρίως τα ‘μπακούρια’ της αμφισβήτησης.

Μια κοινωνία, που η νεολαία της έχει παραδοθεί με την συμμετοχή της στην καθεστωτική εξουσία, με την αποχώρηση της στο εξωτερικό, με την καθήλωση της στον εκάστοτε μικρόκοσμο της, με την υποταγή της στον κακώς νοούμενο όποιο καθωσπρεπισμό, δεν έχει μέλλον. Η νεολαία μας οφείλει να αρθρώσει τον αυθεντικό της λόγο παντού. Εξάλλου αυτή είναι που θα πληρώσει τα σπασμένα, θα ξεπλύνει τα βρώμικα της προηγούμενης γενιάς. Επείγει η νέα γενιά να επιβάλλει την κυρίαρχη παρουσία της στα πολιτικά κόμματα, στον δημόσιο διάλογο, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στους χώρους μόρφωσης και εργασίας. Ο λαϊκισμός, η αναξιοκρατία, η μετριότητα δεν πρόκειται να ηττηθούν στην κοινωνία παρά μόνο αν αμφισβητηθούν δυναμικά από τους άξιους και υπεύθυνους νέους πολίτες.