Η συνάντηση των G5 στη Γερμανία προ ημερών ενδεχομένως να αποδειχθεί σημαντικότερη του ευρέως αναμενομένου. Οι 5 ισχυροί της Δύσης άκουσαν με προσοχή τον Μπαράκ Ομπάμα, συζήτησαν τα σενάρια γύρω από την υπόθεση BREXIT, έβαλαν κάτω τα σχέδια για τη διαχείριση του προσφυγικού - μεταναστευτικού, αφιέρωσαν χρόνο στη διαμόρφωση των μελλοντικών συνθηκών ως προς τα οικονομικά μεγέθη και το διαντλαντικό εμπόριο. Ωστόσο στην ατζέντα συμπεριλαμβανόταν αναμφίβολα και η απόλυτη ρευστότητα που επικρατεί στην Κεντρική και Ανατολική Μεσόγειο, η πολιτική πραγματικότητα στη Συρία, το εμφανές αδιέξοδο στη Λιβύη, αλλά και η αμφιλεγόμενη έως εξόχως προβληματική σχέση των ΗΠΑ με τη Σαουδική Αραβία εν όψει και της επικείμενης επίσκεψης Ομπάμα στο Ριάντ.
Τα Γενικά Επιτελεία των ισχυρών του ΝΑΤΟ, καθώς και η κεντρική διοίκηση της Συμμαχίας στις Βρυξέλλες, δεν τρέφουν αυταπάτες. Ένας νέος πολεμικός γύρος στην Κεντρική Μεσόγειο βρίσκεται προ των πυλών με επίκεντρο τη Σύρτη της Λιβύης όπου λειτουργεί και το επιτελείο του Ισλαμικού Κράτους, ελέγχοντας τη ροή του πετρελαίου από τα σημεία άντλησής του έως την παράνομη διακίνησή του από τους τζιχαντιστές μέσω του εκτεταμένου δικτύου λαθρεμπόρων.
Ήδη στο έδαφος της Λιβύης επιχειρούν δυνάμεις ένστολων Γάλλων και Βρετανών των ειδικών δυνάμεων, ενώ επιχειρούνται «χειρουργικά» πλήγματα από αέρος με τη συμμετοχή των ΗΠΑ κατά ανθρώπινων στόχων και υποδομών του Ισλαμικού Κράτους. Η πρόσφατη διαρροή πληροφοριών μέσω της γαλλικής «Le Monde» αιφνιδίασε ως προς την έκταση και την ένταση της εμπλοκής των γαλλικών ενόπλων ομάδων στο έδαφος της Λιβύης σε συνεργασία με τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες και των γαλλικών στρατιωτικών δυνάμεων που εδρεύουν στην υποσαχάρια Αφρική και το Μαλί. Απαραίτητη ως προς τους στόχους των επιχειρήσεων προεξοφλείται η διακριτική έως και δυναμική συμμετοχή σε διάφορα επίπεδα της Τυνησίας και της Αλγερίας. Με λίγα λόγια έχουμε ένα ενεργό θέατρο πολέμου με διεθνείς εμπλοκές, του οποίου η αναβάθμιση σε πολεμικό hot spot αναμένεται άμεσα.
Στο σχεδιασμό των πολεμικών επιχειρήσεων κεντρικό ρόλο διαδραματίζουν οι νατοϊκές βάσεις στη Σικελία - νότια Ιταλία, στην Κρήτη, τη Μεγάλη Βρετανία, οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, καθώς και οι κάθε «διευκολύνσεις» στη Μάλτα και τη νότια Ισπανία. Λόγω αδυναμίας των ευρωπαϊκών δυνάμεων να επιχειρούν ταυτόχρονα στη Συρία, το Αιγαίο (ναυτικές δυνάμεις) και στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και στα στενά του Ορμούζ (Γαλλία) και τη νότια Ερυθρά θάλασσα, η εμπλοκή της Τουρκίας στο κεντρικό μεσογειακό θέατρο επιχειρήσεων θεωρείται δεδομένη.
Η πολύ πρόσφατη αναβάθμιση των σχέσεων Τουρκίας - Σαουδικής Αραβίας - Κατάρ, που συνιστά μία απροκάλυπτη σουνιτική συμμαχία κατά των σιιτών και άλλων πολιτικών εκφάνσεων στο Ισλάμ (καθεστώς Άσαντ φερ’ ειπείν) περιπλέκουν αντί να διευκολύνουν τέτοιας φύσης συνεργασίες στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο μεταξύ των Δυτικών και της Τουρκίας. Όμως η μέχρι στιγμής θετική εικόνα που αποκομίζεται από τη συνεργασία ΕΕ - Τουρκίας ως προς το προσφυγικό - μεταναστευτικό στο Αιγαίο σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ λειτουργεί σαφώς ενισχυτικά ως προς το δυνητικό ρόλο της Άγκυρας στις περιοχές των ενεργών θεάτρων πολέμου. Τουλάχιστον έως τα τέλη Ιουνίου 2016, οπότε θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για την ελεύθερη παροχή βίζας σε Τούρκους πολίτες που επιθυμούν να διακινηθούν εντός ευρωπαϊκού εδάφους.
Όλα τα παραπάνω διαπλέκονται και εξελίσσονται την ώρα που παρατηρείται εκ νέου εκθετική πρόοδος στις μεταναστευτικές κυρίως και όχι προσφυγικές ροές από το Μαχρέμπ προς την Ιταλία, ενώ διαπιστωμένα έχουν ελαχιστοποιηθεί οι προσφυγικές ροές στο Αιγαίο. Ως γνωστόν, στη διακίνηση πληθυσμών όταν κλείνει μία πόρτα ανοίγει αμέσως μία άλλη. Η δυναμική εξόδου από το Μαχρέμπ προς την Ευρώπη αναμένεται να αυξηθεί θεαματικά μετά την έναρξη ευρείας εμβέλειας αεροπορικών και ναυτικών επιθέσεων κατά της Σύρτης και άλλων περιοχών της Λιβύης από το ΝΑΤΟ. Το ενδεχόμενο υπαγωγής της Κρήτης στα σχέδια των διακινητών προσφύγων και μεταναστών από τη Λιβύη είναι απολύτως αναμενόμενο από το ελληνικό ΥΠΕΞ .
Η συνάντηση των G5 στη Γερμανία ενδεχομένως να σηματοδότησε την επιθετικότερη συμπεριφορά της Δύσης - ΝΑΤΟ κατά των ισλαμιστικών θυλάκων στη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη, τη Λιβύη, την πρώην Σομαλία, την Κένυα, την Κεντρική και Υποσαχάρια Αφρική. Σε μία τέτοια πολιτικο-στρατιωτική συγκυρία η εμπλοκή της Αθήνας για ευνόητους στρατηγικούς, πολιτικούς και οικονομικούς λόγους θεωρείται δεδομένη, στον απόηχο μάλιστα των τραγικών γεγονότων στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες όπου η διεθνής τρομοκρατία και η διεθνής Τζιχάντ απείλησαν την ίδια την ύπαρξη του ευρωπαϊκού status.
Με λίγα λόγια, η επόμενη φάση της αναμέτρησης μεταξύ Δύσης και Τζιχάντ θα μεγιστοποιήσει τις εμπλοκές ακόμη και εκείνων των χωρών που διατηρούσαν σχετικά χαμηλό προφίλ ως προς την πολεμική συνεισφορά τους σε αυτό τον πόλεμο, όπως επί παραδείγματι η Ελλάδα. Η διαφαινόμενη εμπλοκή και της Τουρκίας, με ενισχυμένο ρόλο μάλιστα, πολλαπλασιάζει τα προβλήματα και ενισχύει την άποψη ότι η Άγκυρα θα απαιτήσει «ρυθμίσεις» στην Κεντρική - Ανατολική Μεσόγειο που θα προάγουν τους σχεδιασμούς της νοτίως της Κρήτης (Γαύδος), νοτιοανατολικά του Καστελόριζου, εντός του Καρπάθιου κ.λπ., στο πλαίσιο που επέβαλε ήδη η Άγκυρα ως προς τη λειτουργία - κανόνες διέλευσης και εμπλοκής των νατοϊκού στόλου στα Δωδεκάνησα αλλά και το βορειοανατολικό Αιγαίο.
Με δεδομένη την προβληματική τουλάχιστον συμβίωση του Μαξίμου με το υπουργείο Εξωτερικών, την ιλαροτραγική συμπεριφορά της ηγεσίας του υπουργείου Άμυνας με τα καραγκιοζιλίκια στις Οινούσες, τα νταηλίκια στα σύνορα με την ΠΓΔΜ και την πλήρη απουσία λογικής και σχεδιαστικού βάθους στις αντιδράσεις (π.χ. η ενεργοποίηση της αντιαεροπορικής ομπρέλας στο Βόρειο Αιγαίο…. Και λοιπόν; Οι παραβιάσεις και οι παραβάσεις πολλαπλασιάστηκαν, όπως και οι ψυχολογικού τύπου ανιχνεύσεις προθέσεων από την ΠΓΔΜ στην περιοχή του Κιλκίς) διερωτάται κανείς αν η Αθήνα έχει συνειδητοποιήσει/αντιληφθεί τα επερχόμενα και εάν έχει καταστρώσει τουλάχιστον μία λίστα ανταλλαγμάτων που θα αντισταθμίσουν τις όποιες μελλοντικές εμπλοκές της. Εκτός αν η σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας αντιλαμβάνεται τις επερχόμενες εξελίξεις ως μία συζήτηση όπως αυτή επί του Ασφαλιστικού ή των Κόκκινων Δανείων με τον κ. Τόμσεν. Καλό Πάσχα να ’χουμε!
5°
