Δεν με παίρνει ο ύπνος κι ανησυχώ – λες να του συνέβη τίποτα;

Κατ’ αρχήν, ένα μεγάλο μπράβο στον πρωθυπουργό που ανακηρύχθηκε επίτιμος γιδάκτωρ.

Σοβαρά τώρα, αφού ανακηρύχθηκε ο Τσίπρας διδάκτωρ πολιτικής οικονομίας, λογικά θα ανακηρυχθεί και ο Καρανίκας υπάλληλος της χρονιάς.

Ως προς τα τρέχοντα, τα αδέσποτα της γειτονιάς μου έχουν φτιάξει ένα συγκροτηματάκι και γαβγίζουν πολύ ωραία τραγούδια. Τα ρώτησα αν έχουν βρει όνομα για το συγκρότημα και μου είπαν, Ρεντ Χοτ Σκύλοι Πέπερς.

Εντωμεταξύ, στο καινούργιο διαμέρισμα που μετακόμισα, τις νύχτες ακούω φωνές από το υπερπέραν να μου κάνουν απρεπή σχόλια και αναίσχυντες προτάσεις. Μάλλον το σπίτι είναι προστυχειωμένο.

Και πάμε στα αισθηματικά: Μου λέει η άλλη, σε θέλω για πάντα. Της λέω εγώ, σιγά, μωρή, μη με θέλεις και για ρακούν.

Άσχετο. Δεν με παίρνει ο ύπνος κι ανησυχώ. Λες να του συνέβη τίποτα;

Μείζων Έλλην ποιητής γεννημένος στη βόρειο Αφρική με εξαιρετικά αυταρχικές τάσεις: ο Κ. Π. Καντάφης.

Επίσης, αρχαίο ισπανικό αλλαντικό που βρέθηκε στο ασύλητο ψυγείο αιγυπτιακής πυραμίδας: το τουταγχαμόν.

Μου λέει ο άλλος «εν κατακλείδι θα ήθελα...» και του λέω, μεγάλε, ο κλειδαράς είναι στην άλλη γωνία, πάνε και θα σου φτιάξει ό,τι θέλεις.

Κι όπως λέει μία παλαιά κυπριακή παροιμία, «φάε λάδιν κι έλα βάδην».

Tελικά τo χιούμορ μου είναι πολύ εγκεφαλικό. Και όταν λέω εγκεφαλικό, εννοώ το επεισόδιο.