Πολιτικη & Οικονομια

Ο κύκλος της τοξοπλάσμωσης

4 προεκλογικές συναντήσεις κατά τον Μακιαβέλι αποτελουν το «απόσταγμα» της τέχνης της Διαπλοκής

4766-35219.jpg
Νίκος Γεωργιάδης
ΤΕΥΧΟΣ 559
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
320849-630254.jpg

Η γνωστή αυτή ασθένεια προκαλείται στον άνθρωπο από ένα παράσιτο του οποίου τελικός ξενιστής είναι το συμπαθές κατοικίδιο, η γάτα, ανεξαρτήτου ράτσας. Είναι δυνατόν να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στο κυοφορούμενο έμβρυο αν προσβληθεί η εγκυμονούσα, βλάβες οι οποίες προσβάλλουν εγκεφαλικά κύτταρα καθώς και τα σπλάχνα του εμβρύου.

Μετά τις ευρωεκλογές του 2014 η ελληνική κοινωνία, ή καλύτερα η δεξαμενή ψηφοφόρων, άρχισε το μακρύ δρόμο της κυοφορίας με την ολοκλήρωση της οποίας θα γεννιόταν το πολυαναμενόμενο βρέφος θηλυκού γένους με την προδιαγεγραμμένη ονοματοδοσία «Πρώτη φορά Αριστερά». Μεταξύ των ευρωεκλογών και της εκλογικής αναμέτρησης του Ιανουαρίου του 2015 πραγματοποιήθηκαν τέσσερις (4) μυστικές συναντήσεις μεταξύ ενός υπερήφανου πατέρα και ενός ισχυρού εκδότη. Η τελευταία και μοιραία συνάντηση διεξήχθη παραπλεύρως της Αμερικανικής Πρεσβείας Αθήνεσι, σε διαμέρισμα που διέθετε ειδικό ασανσέρ για αυτοκίνητα, μία μηχανή παρασκευής εσπρέσο και μία γάτα ράτσας, με κυανά μάτια και μακρύ τρίχωμα. Η παρουσία του κατοικιδίου απέβη μοιραία. Χωρίς προφανώς να το επιδιώκει μετέδωσε μέσω των περιττωμάτων της το εν λόγω παράσιτο. Ο εκδότης κατά τα λεγόμενά του προφανώς και είχε αναλάβει μετά από 4 συναντήσεις το ρόλο της πολιτικής μαίας. Ο νεαρός πατέρας προετοιμαζόταν νυχθημερόν για την ανάληψη καθηκόντων πρωθυπουργού. Η εγκυμονούσα δεξαμενή ψηφοφόρων, προσβεβλημένη από το παράσιτο μέσω των διαδοχικών ξενιστών, θα κατέληγε σε μία προβληματική γέννα. Το βρέφος, η «Πρώτη φορά Αριστερά», θα υπέφερε εκ γενετής από σοβαρά προβλήματα πολιτικής δυσλεξίας, από προβληματική διάσπαση προσοχής, αδυναμία αυτοπειθαρχίας, ανικανότητα αντίληψης και όλα τα παραπάνω με μία αύρα αυταρέσκειας η οποία ήταν και το στοιχείο που οδηγούσε στην τραγική διαπίστωση. Η «Πρώτη φορά Αριστερά» έπασχε εξαρχής από πολιτική Τοξοπλάσμωση, ασθένεια ανίατος σε αυτήν της την εκδοχή. Ο λόγος είναι απλός. Ο περήφανος πατέρας και ο ικανός εκδότης παρέβλεψαν πως στην ιστορία της Πολιτικής η διαπλοκή οφείλει ως φαινόμενο να ικανοποιεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, προσφέροντας σταθερά και αδιαλείπτως τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, ειδάλλως το σύστημα αναφοράς (η Διαπλοκή) αποδιοργανώνεται και καταλήγει στο να ανοίξουν τα στόματα και να διαχυθεί η αποφορά.

Ο σημερινός πρωθυπουργός και ο εκδότης δεν υπολόγισαν τη δύναμη που διαθέτει ένα απλό κατοικίδιο, στην περίπτωση αυτή το κατοικίδιο είναι η ιστορία, όταν οι ισορροπίες έχουν διαταραχτεί και ο μεν πρωθυπουργός βιώνει κρίσεις πολιτικού πανικού, ο δε εκδότης αντιμετωπίζει τον ανακριτή για ένα προσωπικό δάνειο της τάξης των 57 εκατ. ευρώ, το δε σύστημα αποδιοργανώνεται μέσω ενός νόμου περί τηλοψίας και αδειών τηλεμεταδόσεων, που στοχεύει στην «ανανέωση» του πάνελ του θεσμικού υποκόσμου ο οποίος θα διαδεχθεί τους κατά Καραμανλή «Νταβατζήδες» της προηγούμενης περιόδου.

Το μυστήριο

Αν το περιεχόμενο των τεσσάρων συναντήσεων αφορούσε το ένα και μοναδικό αντικείμενο συζήτησης που αποκάλυψε το ιστορικό δημοσίευμα και η ανακοίνωση του Μαξίμου, δηλαδή το ζήτημα των χρεών του δημοσιογραφικού συγκροτήματος και το μέλλον ενός εμβληματικού τηλεοπτικού σταθμού, τότε δεν εξηγείται επαρκώς το γιατί διεξήχθησαν 4 πολύωρες συναντήσεις. Συνήθως αυτά τα πράγματα ξεκαθαρίζονται εκατέρωθεν εντός δεκαλέπτου. Τέσσερις προεκλογικές συναντήσεις και μάλιστα πολύωρες παραπέμπουν λογικά σε άλλες ατραπούς. Διότι ένας επερχόμενος πρωθυπουργός και ένας έμπειρος εκδότης σε τέσσερα ραντεβού έχουν τη δυνατότητα να επεξεργαστούν ολόκληρη στρατηγική, τις επιμέρους τακτικές, επαφές και συνεννοήσεις με τρίτους, την κατανομή ρόλων στη διαχείριση τους προεκλογικού περιβάλλοντος, την επιλογή συγκεκριμένων διασυνδέσεων και ειδικών συνομιλητών κ.λπ. κ.λπ. Με λίγα λόγια, οι επαφές αυτές αποτελούν κατά τον Μακιαβέλι, όπως έχουν καταγραφεί στον «Ηγεμόνα», το «απόσταγμα» της τέχνης της Διαπλοκής η οποία είναι το βασικό οικοδομικό στοιχείο της κατασκευής ενός συστήματος εξουσίας. Τι συνέβη λοιπόν και αυτή η άκρως πατερναλιστικού τύπου σχέση κατέληξε στη δημοσιοποίηση των ανομημάτων που διαπράχθησαν; Μα είναι εξηγήσιμο. Πώς εξηγείται άλλωστε η πατροκτονία στην Κουμουνδούρου και ο εξοστρακισμός Αλαβάνου; Πώς εξηγείται η αποπομπή των αριστερών συντρόφων και η «απόδραση» Σακελλαρίδη; Όλα εξηγούνται με μία λέξη. Απληστία, όπου τα «εργαλεία» οικοδόμησης ενός συστήματος εξουσίας παύουν να είναι χρήσιμα όταν η «Οικοδομή» εισέρχεται από μία φάση στην άλλη. Τότε γιατί ο εκδότης αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τα πειστήρια της διαπλεκόμενης σχέσης; Μα διότι μεταξύ της εκδίκησης και της ενοχής πρυτανεύει πάντα το γνωστό «αποθανέτω μετά των αλλοφύλων», από τη στιγμή μάλιστα που η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται παγωμένο και προφανώς δεν προσφέρει κανένα ερέθισμα στον ουρανίσκο.

Μία αποκαλυπτική συνομιλία στο «Ελ. Βελ.»

Πριν από καιρό στην αίθουσα VIP του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» ο Αλέξης Τσίπρας συναντούσε τον Αχμέτ Νταβούτογλου. Επρόκειτο για μία εθιμοτυπική επί της ουσίας συνάντηση από την οποία ωστόσο προέκυψε μία ποιοτικά ενδιαφέρουσα διαπίστωση. Ο κ. Νταβούτογλου περιχαρής αποκάλυψε πως ο συνομιλητής του τον διαβεβαίωσε πως ο ίδιος προσωπικά καθώς και η συλλογική κομματική ηγεσία παρακολουθούν εκ του σύννεγγυς την πορεία του Ταγίπ Ερντογάν από το 2000 έως και σήμερα και μάλιστα το πολιτικό αυτό εγχείρημα αποτελεί αντικείμενο μελέτης και αναφοράς.

Η πορεία του Ερντογάν από δήμαρχος στη θέση του χαλίφη της Άγκυρας είναι όντως εξαιρετικά διδακτική αφού αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε δημοκρατικό πολιτικό σχηματισμό που δραστηριοποιείται εντός ευρωπαϊκού κεκτημένου. Οι πρόσφατοι πολιτικοί ελιγμοί της κυβέρνησης με αντικείμενο τις Ανεξάρτητες Αρχές, τις σχέσεις ΜΜΕ και εξουσίας, τη διαμόρφωση συνολικής άποψης από το Μαξίμου περί μιντιακού τοπίου από την τηλεόραση έως το διαδίκτυο αλλά και η νομοθετρική παρέμβαση της κυβέρνησης αποκαλύπτουν πως το «σύστημα Ερντογάν» πρέπει να διαθέτει πολλούς θαυμαστές στο τρίγωνο εξουσίας μεταξύ Βασιλίσσης Σοφίας, Ηρώδου του Αττικού και πλατείας Συντάγματος.

Η εκδίκηση της γάτας

Ορισμένες πληροφορίες, ενδεχομένως να πρόκειται για εικασίες, θέλουν τον περίφημο ωτακουστή, τη γάτα, να είναι αφενός εγγαστρίμυθος και αφετέρου μανούλα στις νέες τεχνολογίες. Άλλωστε το περίφημο αυτό spot της πρωτεύουσας, πέριξ της πλατείας Μαβίλη, είναι βεβαρυμμένο για τους ευνόητους λόγους που απορρέουν από εκείνη την άτυχη πραγματικά στιγμή της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή. Συνήθως αυτή η γενετική μετάλλαξη της γάτας που αποτελεί μία τετραπλή εκδοχή, Ιμαλαΐων, Βαν, Περσικής και Αγκύρας, χαρακτηρίζεται από στοιχεία όπως επιμονή έως και πείσμα, αλαζονεία μέχρις απορρίψεων, λατρεία στο νερό μέχρις αυτοκτονίας και γονιδιακή έλλειψη της έννοιας του αφεντικού. Πρόκειται δηλαδή για χαρακτηριστικό δείγμα ανυπακοής και ενδεχομένως ανηθικότητας, ως γάτα βεβαίως. Είναι λοιπόν εκ των πραγμάτων επιρρεπής σε αποκαλύψεις και δημοσιοποίηση μυστικών απλά και μόνο διότι το βρίσκει διασκεδαστικό.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.