Οι άγνωστες πτυχές της τρομοκρατικής επίθεσης στην Άγκυρα

Ο Μουράτ Γιετκίν είναι ο γενικός διευθυντής της εφημερίδας «Ραντικάλ», ενός μέχρι πρόσφατα αντιπολιτευόμενου φύλλου το οποίο ωστόσο τελευταία «ενέδωσε» στις σειρήνες του Ερντογάν. Η υποσημείωση έχει το δικό της ενδιαφέρον διότι την Πέμπτη που μας πέρασε ήταν αυτός ο άνθρωπος και αυτή η εφημερίδα που σήκωσαν το βάρος των «αποκαλύψεων» για το τι κρύβεται πίσω από την κομβική για τα πράγματα στην Εγγύς Ανατολή βομβιστική επίθεση στον πυρήνα του βαθέος τουρκικού κράτους, στο καλύτερα φυλασσόμενο τετράγωνο των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, όπου εδρεύουν το τουρκικό ΓΕΕΘΑ, τα Γενικά Επιτελεία των τριών όπλων, η Βουλή και η έδρα της κυβέρνησης.

Από τις ελάχιστες πληροφορίες που κυκλοφορούν μαθαίνουμε πως το σκουρόχρωμο όχημα 4χ4 που ήταν παγιδευμένο, μετακινήθηκε από τη Σμύρνη, εμφανίστηκε στην Κωνσταντινούπολη, τοποθετήθηκαν εκεί κλεμμένες πινακίδες κυκλοφορίας, πουλήθηκε σε κάποιον από το Ντιγιαρμπακίρ και αγοράστηκε τελικά εκεί, στα βάθη της κουρδικής Ανατολίας από το βομβιστή. Στη συνέχεια «φορτώθηκε» με 300 κιλά εκρητικά στρατιωτικής προέλευσης, συνδέθηκαν με τον πυροκροτητή στρατιωτικής αξιοπιστίας και ο βομβιστής κάλυψε με αυτό το φορτίο πάνω από 800 χιλιόμετρα για να φθάσει στην Άγκυρα. Εκεί, κατά το σχέδιο, εισήλθε στον παράπλευρο δρόμο όπου στάθμευαν τα στρατιωτικά λεωφορεία τη συγκεκριμένη ώρα, και εν κινήσει πυροδοτήθηκε ο μηχανισμός.

Η ταυτοποίηση του βομβιστή, κατά τις αρχές, έγινε δυνατή από τα δακτυλικά αποτυπώματα του δράστη(;). Όμως κατά το γενικό διευθυντή της εφημερίδας «Ραντικάλ», μετά τη σφοδρή έκρηξη, οι ερευνητές εντόπισαν πάνω σε ένα κλαδί δένδρου μία ταυτότητα. Πρόκειται για την ταυτότητα του βομβιστή, Κούρδου στην καταγωγή από τη Συρία, ο οποίος σε ηλικία 20-22 ετών πέρασε στην Τουρκία το 2014, προερχόμενος από το φλεγόμενο Κομπάνι. Εκεί, στην Τουρκία, του επιδόθηκε η περίφημη ταυτότητα με βάση την οποία καταχωρήθηκε ως πρόσφυγας. Με αφετηρία αυτή την ταυτότητα οι μυστικές υπηρεσίες ανίχνευσαν την οικογενειακή κατάσταση του βομβιστή. Όλως περιέργως είναι μέλος μιας γνωστής οικογένειας, όντως κουρδικής καταγωγής, με σημαντική θέση στο κυβερνών κόμμα της δυναστείας των Άσαντ, το Μπααθ, και με μεγάλη προσφορά επί μακρόν στο στρατιωτικό σκέλος των μυστικών υπηρεσιών της Συρίας.

Με λίγα λόγια η Άγκυρα διέθετε πλέον όλα τα στοιχεία που πιστοποιούν ότι πίσω από το τρομοκρατικό χτύπημα κρύβονται αφενός οι Κούρδοι της Συρίας, οι οποίοι είναι σύμμαχοι του ΡΚΚ, αλλά και το καθεστώς του Μπασάρ Άσαντ, και βεβαίως, εμμέσως πλην σαφώς, οι Ρώσοι και κατ’ επέκταση οι Ιρανοί που στηρίζουν αναφανδόν τον πρόεδρο της Συρίας. Με ένα σμπάρο, δηλαδή, τρία τρυγώνια.

Ο Μουράτ Γιετκίν της «Ραντικάλ» προχωρά και ένα βήμα παραπάνω. Ισχυρίζεται δηλαδή «κατά τις πηγές του» πως η βομβιστική επίθεση στη μάντρα του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας στην Άγκυρα εκλαμβάνεται από τους αναλυτές των αρχών ασφαλείας ακόμη και ως ενδεχόμενη απάντηση-παραπομπή στην πρόσφατη κατάρριψη από τουρκικά καταδιωκτικά του ρωσικού «Σουχόι 24» στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας.

Επί της «εμπλοκής» του κουρδικού-συριακού παράγοντα βασίστηκε και η οργή του Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος ζήτησε αντίποινα, ενώ παράλληλα «δικαιολογήθηκε» πλήρως το σφυροκόπημα των κουρδικών θέσεων σε βάθος 5-8 χιλιομέτρων εντός του εδάφους της Συρίας, καθώς και η αποστολή 2.000 «Σύρων μαχητών-επαναστατών» με κάλυψη του τουρκικού στρατού στα παραμεθόρια εδάφη της Συρίας, στην κωμόπολη Αζαζ, που είναι περικυκλωμένη από τους Κούρδους. Αυτά ως προς την άμεση αντίδραση της Άγκυρας.

Ως προς τα εκκολαπτόμενα σενάρια τώρα, είναι γνωστό ότι συζητείται από την εισβολή του τουρκικού στρατού στη Συρία έως και τη μεθοδευόμενη εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Ήδη όμως, οι κάτοικοι των παραμεθορίων περιοχών στην επίμαχη συνοριακή γραμμή έχουν αρχίσει εδώ και μερικά εικοσιτετράωρα να μετακινούνται προς το εσωτερικό της Τουρκίας. Το ίδιο θα συμβεί άμμεσα και με τους Σύρους πρόσφυγες που έχουν καταφύγει στην τουρκική επαρχία Χατάι, επίκεντρο των στρατιωτικών δραστηριοτήτων ένθεν κακείθεν της μεθορίου.

Τα αμείλικτα ερωτήματα και η κοινή λογική

Ποιος τρομοκράτης παγκοσμίως σπεύδει να υλοποιήσει την αποστολή του έχοντας στο τσεπάκι του μία ταυτότητα η οποία όχι μόνον επιτρέπει την ταυτοποίησή του αλλά επιπλέον εμπλέκει τρίτες δυνάμεις, χώρες και μηχανισμούς που διεθνοποιούν το ζήτημα και προκαλούν εκ των πραγμάτων δραματικού περιεχομένου δυναμικές; Η απάντηση είναι... κανένας. Εκτός εάν ο τρομοκράτης είχε ρητές εντολές να «φέρει» τα πιστοποιητικά γνησιότητας των εντολέων του ή αν εξαρχής είχε σχεδιαστεί η περίφημη ταυτότητα να αποτελεί πειστήριο εμπλοκής τρίτων δυνάμεων στην τρομοκρατική επίθεση στην Άγκυρα.

Η υπόθεση παραπέμπει σε θεωρίες συνωμοσίας που υιοθετούν και δυτικά ΜΜΕ, όπως και η εφημερίδα «Λιμπερασιόν» η οποία κάνει διακριτικά χρήση του όρου «Complot». Αν οι παραπάνω «αποκαλύψεις» πρέπει να διαθέτουν κάποια αξιοπιστία θα πρέπει να απαντούν στο κρίσιμο ερώτημα. Ποιος εκ των εμπλεκομένων, Κούρδων, Σύρων, Ρώσων, Ιρανών αλλά και ΡΚΚ, είχαν συμφέρον να προκαλέσουν μία πολεμική εμπλοκή της Τουρκίας και να διακινδυνεύσουν μία έστω τυπική εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Συριακό Ζήτημα; Απάντηση… κανένας. Οι λόγοι είναι απλοί:

1) Ο Άσαντ κατάφερε επί του εδάφους να ανατρέψει τους συσχετισμούς, να ανακαταλάβει περιοχές και να επαναποκτήσει τον έλεγχο στη Δυτική Συρία και να καταστεί από μέρος του προβλήματος μέρος της λύσης του.

2) Οι Κούρδοι της Συρίας ολοκληρώνουν μεθοδικά τον αποκλεισμό της Τουρκίας στα νότια σύνορά της, να αποκτήσουν τον έλεγχο των εδαφών τους, να στριμώξουν το Ισλαμικό Κράτος στα ανατολικά και να απολαμβάνουν της εκτίμησης και προστασίας των Αμερικανών και των Ρώσων ταυτόχρονα. Γιατί να διακινδυνεύσουν λοιπόν την προσβολή αυτής της επιτυχίας τους.

3) Οι Ρώσοι πέτυχαν να αλλάξουν επί του εδάφους την κατάσταση στη Συρία, κατά την πρώτη επέμβασή τους εκτός πρώην Σοβιετικής Ένωσης, να καταστούν αδιαμφισβήτητος παράγοντας –βλέπε και εταίρος– στη διαμόρφωση της λύσης, να αποκτήσουν λόγο στην Ανατολική Μεσόγειο και να εκτονώσουν κατά το δυνατόν το Μέτωπο της Ουκρανίας. Γιατί να διακινδυνεύσουν τώρα την ανατροπή αυτών των νέων συσχετισμών;

4) Το Ιράν μόλις επανέρχεται στο παγκόσμιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, στη διεθνή διακίνηση υδρογονανθράκων, στην ενίσχυση του πολιτικού ρόλου του στη Μέση Ανατολή, στην αποκατάσταση της κρατικής αξιοπιστίας του ως συνομιλητή και εταίρου. Γιατί να διακινδυνεύσει μία ανατροπή των θετικών αυτών δεδομένων στην παρούσα φάση των εξελίξεων και ενώ όλα βαίνουν... καλώς.

Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν ήταν καθόλου ευτυχής αντικρίζοντας τους στρατηγούς του στη συνεδρίαση που συγκάλεσε εκτάκτως. Οι επιτελάρχες του εξήγησαν πως η εμπλοκή σε στρατιωτική εισβολή στη Συρία είναι αδύνατη. Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός. Η ανάπτυξη στο έδαφος των ρωσικών οπλικών συστημάτων, οι περιπολίες στην περιοχή των ρωσικών AWAKS τα οποία εδώ και δύο εβδομάδες έχουν «κλειδώσει» τον εναέριο χώρο της Συρίας και η παρουσία στο συριακό εναέριο χώρο της ρωσικής αεροπορίας, ακινητοποιούν την τουρκική πολεμική αεροπορία. Χωρίς αεροπορική κάλυψη οι ισχυρές τουρκικές χερσαίες δυνάμεις θα είναι αναποτελεσματικές. Οι στρατηγοί εξήγησαν στον Ερντογάν πως από τη στιγμή που η Ουάσινγκτον δεν εγκρίνει την τουρκική εισβολή και στηρίζει του Κούρδους της Συρίας κάθε επέμβαση θα είναι ανώφελη. Παράλληλα του υπενθύμισαν πως η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ασφαλείας αφενός στη Νοτιοανατολική Τουρκία, όπου μένεται ο πόλεμος με το ΡΚΚ, καθώς και στα αστικά κέντρα όπου η Τουρκία είναι ευάλωτη σε κάθε μορφής τρομοκρατία. Τέλος του επισήμαναν πως η Τουρκία αντιμετωπίζει ταυτόχρονα σοβαρή στρατηγικού περιεχομένου απειλή σε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης. Από τη Ρωσία από Βορρά (Καύκασο) και Νότο (Συρία) και στα ανατολικά από το Ιράν και τους Κούρδους.

Ο «λαλίστατος» γενικός διευθυντής της εφημερίδας «Ραντικάλ» καθώς και τα παπαγαλάκια του κυβερνητικού Τύπου στην Τουρκία (οι αντίπαλοι άλλωστε είτε σιωπούν είτε είναι στη φυλακή) δεν απαντούν σε όλα αυτά τα αμείλικτα ερωτήματα. Μένουν να επαληθευθούν οι «λεπτομέρειες» για την ταυτότητα του βομβιστή που βρέθηκε κρεμασμένη σε ένα κλαδί, για ένα 4x4 που διέσχισε όλη την Τουρκία ως κλεμμένο για να μετακινηθεί με 300 κιλά εκρηκτικών στους δρόμους της Ανατολίας επί 800 και πλέον χιλιόμετρα, για την οικογένεια του πρόσφυγα βομβιστή που ανήκει στις μυστικές υπηρεσίες του Άσαντ, για τους κακούς Ρώσους και Ιρανούς που συνωμοτούν κατά της Τουρκίας κλπ κλπ. Ο Ερντογάν θα πρέπει να μην αισθάνεται και πολύ καλά, ενώ οι στρατηγοί του Πασάδες θα πρέπει να εξηγήσουν στις οικογένειες των νεκρών στρατιωτών τους λόγους που οδηγούν καθημερινά στο θάνατό τους. Δύσκολοι καιροί για Σουλτάνους.