Από τα αλώνια στις αλάνες

Ο φόβος φυλάει τα έρημα

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της «λίστας» περί του βραβείου Νόμπελ στους νησιώτες του Αιγαίου, η απονομή του οποίου θεωρείται και αυτονόητη έως και επιβεβλημένη από τα ελληνικά ΜΜΕ, όταν τα σμήνη των Χρυσαυγιτών στην Κω, το Σχιστό και τα Διαβατά έσπευσαν να αποκαταστήσουν τη γενική εικόνα. Οι «αγανακτισμένοι» επανεμφανίστηκαν ενδεδυμένοι την ελληνική σημαία και ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο. Ο δήμαρχος της Κω ως φύλακας της εθνικής υπερηφάνειας πρωτοστατεί. Προφανώς κάποιοι τον ψήφισαν.

Ωστόσο η ευρύτερη εικόνα είναι απείρως περιπλοκότερη. Τα ζητήματα προς άμεση διαχείριση ακολουθούν μία προδιαγεγραμμένη πορεία στον πολιτικό χωροχρόνο όπου οι τροχιές ενός εκάστου των ζητημάτων κινούνται σε τροχιές που αλληλοτέμνονται. Έτσι έχουμε και λέμε...

Α) Το Προσφυγικό: Ο αρμόδιος υπουργός κ. Μουζάλας ομολόγησε την πικρότατη αλήθεια. Τα σύνορα της Ευρώπης θα μετακινηθούν στη συνοριακή γραμμή της ΠΓΔΜ ανεξάρτητα από το εάν ή όχι έχουν ικανοποιηθούν οι δεσμεύσεις της Αθήνας (;). Η απόφαση θα ληφθεί πιθανότατα κατά την επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής. Η Ευρώπη εφαρμόζει τη μέθοδο του «φερμουάρ» με τη νοητή αρχή του ανοίγματος στα παράλια της Τουρκίας. Το «φερμουάρ» ανοίγει και κλείνει κατά το δοκούν αφού η τελική «ραφή» του αντιστοιχεί στα σύνορα της Αυστρίας και της Ουγγαρίας με τα Δυτικά Βαλκάνια. Η Ελλάδα πιθανότατα θα βιώσει το σουρεαλιστικό μοντέλο τυπικά να είναι εντός Σέγκεν αλλά ουσιαστικά εκτός συνθήκης. Το πρώτο βήμα μιας διακριτικής απομόνωσης θα έχει υλοποιηθεί. Η ΠΓΔΜ θα αποτελέσει έναν de facto κοινοτικό χώρο όπου δυνάμεις ασφαλείας της ΕΕ οι οποίες δεν έχουν ακόμη καθοριστεί επαρκώς θα ενεργούν στα σύνορα της Ελλάδας με τη γειτονική χώρα.

Φινλανδοποίηση του Αιγαίου

Η προ ημερών επίσκεψη της Άγκελα Μέρκελ στην Άγκυρα επισημοποίησε τις διεργασίες εμπλοκής του ΝΑΤΟ στη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων κατά μήκος της ελληνοτουρκικής θαλασσίας μεθορίου. Επειδή η Αθήνα θα θέσει όρους και θα υποβάλει αντιρρήσεις, το ΝΑΤΟ θα λειτουργήσει πιθανότατα εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων σε συνεργασία με την τουρκική ακτοφυλακή. Θα είναι ζήτημα χρόνου η εμφάνιση προστριβών και ζήτημα απλής τύχης η πρόκληση (εκατέρωθεν) θερμού επεισοδίου στα στενά μεταξύ Λέσβου, Χίου, Σάμου κ.λπ. τουρκικών παραλίων. Η διευθέτηση αυτών των νέων κανόνων εμπλοκής - απεμπλοκής θα στοιχειοθετήσουν το ζητούμενο που είναι η επίσης de facto φινλανδοποίηση του αιγιακού χώρου. Και γιατί όχι, θα ισχυριζόταν ο ανεξάρτητος παρατηρητής, αλλά την απάντηση στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να δώσει ο κ. Καμμένος, ο κ. Βίτσας και γενικώς οι θεωρητικοί του εθνικο-λαϊκισμού. Εκτός εάν οι ΑΝΕΛ αιφνιδίως ασπάζονται τη σοφή αναρχική ρήση «Το Αιγαίοι ανήκει στα ψάρια» και υιοθετούν το δόγμα της «Συγκυριαρχίας». Εδώ υπάρχει ένα ζητηματάκι. ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ, Μπαλτάκοι, Χρυσή Αυγή, Λαφαζάνηδες και Κωνσταντοπουλαίοι, αλλά και ΚΚΕ, έχουν πολιτευθεί υπό τη σημαία της εθνικά υπερήφανης Ελλάδας. Πώς θα δικαιολογήσουν τη διολίσθηση στο δόγμα της «Ψωροκώσταινας» στο Αιγιακό και το Μακεδονικό;

Β) Αγροτική - «λαϊκή αγανάκτηση»

Η απολύτως αντικοινωνική συμπεριφορά της υπερήφανης αγροτιάς κατά τον Ανδρέα και του πυλώνα της λαϊκής κυριαρχίας κατά τον Αλέξη φέρνει το σημερινό Μαξίμου προ ενός αυτονόητου αδιεξόδου. Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική περιφέρεια, σχεδόν αναλογικά κατανεμημένα στην εκτός Αθηνών επικράτεια, αποτέλεσαν το κλειδί της πολιτικής ηγεμονίας της Κουμουνδούρου. Η επαπειλούμενη «κάθοδος των Τρακτέρ» στο Σύνταγμα στοιχειοθετεί τη λήξη αυτού του κοινωνικού συμβολαίου, όταν μάλιστα σε αυτή τη λογική σύγκρουσης εντάσσονται τα μικροαστικά στρώματα των «γραβατάκηδων» τα οποία επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και αντί να επιβραβευθούν καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο. Η εξίσωση είναι εξοντωτικά προβληματική. Η Κουμουνδούρου οπισθοχωρεί ταυτόχρονα στη Νεμέα και στο Περιστέρι, στα Σεπόλια και στο Κιλκίς.

Γ) Το Κραχ προ ημερών στο ήδη ανυπόληπτο και απολύτως ρηχό ως προς την πραγματική του διάσταση Χρηματιστήριο Αθηνών επιβεβαίωσε με κυνικό τρόπο δύο βασικές σταθερές. Πρώτον, το τραπεζικό σύστημα της χώρας λειτουργεί ως απλή ταμιακή μηχανή σε συνθήκες εικονικής πραγματικότητας. Και δεύτερον, ακόμη και τα «κοράκια» του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος αποσύρουν το ενδιαφέρον τους για επενδύσεις στην Ελλάδα. Ήδη οι επενδυτές που συμμετείχαν στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απώλεσαν εντός εβδομάδων πάνω από το 50% της αξίας των επενδυμένων κεφαλαίων τους. Η στέρνα έχει στερέψει.

Δ) Δημοσιονομικό - Ασφαλιστικό: Το Μαξίμου γνώριζε εξαρχής πως θα πρέπει να ψηφιστεί ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο και ένα φορολογικό συνάμα με το εργασιακό, όπου θα υπάρξουν περικοπές κυρίων συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ, ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές, φορολόγηση των χαϊδεμένων αγροτών, βάναυση συμπίεση των επίσης χαϊδεμένων ελεύθερων επαγγελματιών, υιοθέτηση της ακύρωσης του υπουργικού βέτο στις ομαδικές απολύσεις, ισοπεδωτική εφαρμογή της «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ. Το Μαξίμου τα γνώριζε όλα αυτά και ως εκ τούτου δεν διαθέτει άλλοθι. Απλά επιχείρησε να επαναλάβει το αποτυχημένο εγχείρημα των καθυστερήσεων. Τον επόμενο Ιούλιο τα ψέματα τελειώνουν λόγω της καταβολής αρκετών δισεκατομμυρίων εξαιτίας των διεθνών υποχρεώσεων του κράτους. Με λίγα λόγια, αν το Μαξίμου δεν καταφέρει να ολοκληρώσει την αξιολόγηση, να ψηφίσει όλα τα παραπάνω και να εφαρμόζει παράλληλα όλα τα ήδη ψηφισθέντα, τότε η χώρα θα βρεθεί στο ίδιο σημείο εκκίνησης όπου βρισκόταν τον Ιούλιο που μας πέρασε.

Με άλλοθι την εκλογολογία

Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Κουρουπλής είναι λαλίστατος τελευταίως. «Αποκαλύπτει» σε επιλεγμένους συνομιλητές δημοσιογράφους, πάντα κατά αποκλειστικότητα βεβαίως-βεβαίως, τα μυστικά του εκλογικού νόμου που προτίθεται να φέρει στη Βουλή. Ο κ. Κουρουπλής ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα, ωστόσο έχει ενδιαφέρον το περιεχόμενο των «αποκαλύψεών» του.

1) Υιοθετείται σκληρή λίστα, καταργείται η σταυροδοσία παρά μόνον σε υποψηφίους που θα βρεθούν σε μη εκλόγιμη θέση στις εκλογικές περιφέρειες. Έτσι ο αρχηγός του κόμματος ελέγχει πλήρως το ψηφοδέλτιό του και αν προκύψει κάποιος δημοφιλής υποψήφιος κατά τύχη τότε μπορεί να αφαιρέσει από τη λίστα αυτή τον τελευταίο εκλόγιμο και να τοποθετήσει τον σταυροδοτούμενο. Λένε οι κακές γλώσσες πως αυτή η ρύθμιση είναι δώρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Προ δεκαετιών ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε προσφέρει ανάλογο «δώρο» στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Οποία ταύτιση!

2) Το μπόνους των 50 εδρών καταργείται και υιοθετείται κλιμακούμενο μπόνους ανάλογα με το ποσοστό του πρώτου κόμματος.

3) Δεν μειώνεται το 3% για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή επειδή η κυβέρνηση φοβάται την ίδρυση μειονοτικού - μεταναστευτικού κόμματος (αλβανικός παράγων και μουσουλμανική μειονότητα) τύπου «Ομόνοια» στην Αλβανία.

4) Κατάτμηση μεγάλων εκλογικών περιφερειών με όριο τις εξαεδρικές (αυτό με επιφύλαξη).

Από τη στιγμή που αρχίζει αυτή η κουβέντα έστω διερευνητικά εκ μέρους μιας κυβέρνησης, απασφαλίζουν και τα κομματικά μαγειρεία. Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει επ’ ακριβώς τι διημείφθη μεταξύ των κ.κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στο Μαξίμου.

Μπορεί ωστόσο κανείς να εξάγει ορισμένα συμπεράσματα όπως: α) Στη συνέντευξή του προς τον Αλέξη Παπαχελά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε πως δεν βιάζεται για εκλογές αλλά βιάζεται να αλλάξει τη Νέα Δημοκρατία. β) Εξήγησε πως δεν είναι ώρα για Εξεταστικές Επιτροπές (Νομισματοκοπείο, νέο νόμισμα κ.λπ.). γ) Απάλλαξε τον Αλέξη Τσίπρα από κάθε ευθύνη στο θέμα των χειρισμών Βαρουφάκη. «Δεν φταίει ο πρωθυπουργός…» είπε. Αν ο Μητσοτάκης δήλωνε τα παραπάνω πριν τις εσωκομματικές εκλογές δεν θα είχε εκλεγεί πρόεδρος της ΝΔ, σχολίασαν αμέσως οι Καραμανλικοί. «Έφτασε η ώρα για ένα νέο υπερδεξιό κόμμα» σχολίασαν οι Μπαλτάκοι μετά των κ.κ. Παναγιωτόπουλου, Μιχελάκη και άλλων αστέρων της υπερδεξιάς στο γραφείο του πρώην εμπίστου του κ. Σαμαρά. «Δεν αποκλείω την επανάκαμψή μου» σχολίασε ο ίδιος ο Σαμαράς. δ) Δεν πρόκειται να συμμετέχω σε οικουμενική κυβέρνηση με τα υφιστάμενα δεδομένα δήλωσε δύο φορές και εμφατικά ο κ. Μητσοτάκης στη συνέντευξή του. Απέφυγε να ξεκαθαρίσει το πώς θα ενεργήσει αν αλλάξουν τα «υφιστάμενα δεδομένα».

Λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέσυρε (ευτυχώς) από την αντιπολιτευτική αρένα το θέμα του Προσφυγικού κατατάσσοντάς το στην κατηγορία των εθνικών θεμάτων. Στη Λευκωσία ο κ. Μητσοτάκης αντελήφθη το μέγεθος της προόδου στο Κυπριακό και άρα εκ των πραγμάτων ανέχεται τους χειρισμούς της Αθήνας (όπως και αν αυτοί εμφανίζονται). Στην Αθήνα ο κ. Μητσοτάκης απέφυγε εκ νέου να ταυτιστεί με τα τρακτέρ. Με λίγα λόγια η συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα στο Μαξίμου ήταν μάλλον σημαντικότερη του περιεχομένου των διαρροών που είδαν το φως της δημοσιότητας.

Συμπέρασμα. Όχι εκλογές τώρα. Το θέμα της «Οικουμενικής» θα αντιμετωπιστεί στην ώρα του. Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ προς τα δεξιά του και της ΝΔ προς τα αριστερά της αποτελούν κοινό στόχο Τσίπρα και Μητσοτάκη. Η συνδιαχείριση του Προσφυγικού μπορεί να θεωρηθεί μέχρις ενός σημείου δεδομένη. Συνταγματική Αναθεώρηση και εκλογικός νόμος αποτελούν πεδία συνεννόησης. Ο φόβος φυλάει τα έρημα.

*σ.σ. Οι λέξεις αλάνι - αλάνα προέρχονται από περσική ρίζα και την ιρανική φυλή των Αλανών. Alan στα τουρκικά σημαίνει παιδί του δρόμου. Το ανδρικό όνομα Alain υιοθετήθηκε στα Κελτικά από τη βρετονική εκδοχή και υφίσταται έως σήμερα. Alan στη βρετονική κελτική σημαίνει και εύμορφος. Αλάνα… εκεί που δραστηριοποιούνται τα αλάνια ή αυτό που αφήνουν πίσω τους τα αλάνια. Τη φαλακρή γη.