Tο αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, περισσότερο όμως η αποστασιοποίηση των ανθρώπων του στις οργανώσεις του, δείχνουν ότι το Ποτάμι έχει χάσει το σφρίγος του. Το Ποτάμι είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει αυτόνομα την εκπροσώπηση του μεσαίου χώρου αλλά τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Οι αιτίες είναι πολλές. Οι «ορθολογιστές» πολίτες που πιστεύουν στις μεταρρυθμίσεις ήθελαν και θέλουν ένα δημοκρατικά οργανωμένο κόμμα σαν εναλλακτική λύση στο χώρο του κέντρου, έψαχναν και ψάχνουν για το κυρίως πιάτο της μεταρρύθμισης για την ανάταξη της χώρας και όχι για ένα διατροφικό συμπλήρωμα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ρόλο του χρήσιμου, δηλαδή, παιδονόμου του ταχυδακτυλουργού των μεταπολεμικών αριστερών φαντασιώσεων Τσίπρα. Το Καθεστώς ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν επιδιορθώνεται με πολιτικά μπαλώματα, καταργείται δημοκρατικά με τη λαϊκή ψήφο.
Το πολιτικό στίγμα επίσης του Ποταμιού παραμένει θολό και επαμφοτερίζον. Οι πολιτικές προτάσεις είναι σαφώς προς μεταρρυθμιστική κατεύθυνση, αλλά είναι αποσπασματικές και τους λείπει η οραματική ολοκλήρωση. Φωτεινά πίξελς πολιτικής που όμως δεν σχηματίζουν σαφή πολιτική εικόνα. Σε πολλούς πολίτες η εικόνα μας είναι αυτή του ομίλου προβληματισμού σημαντικών ανθρώπων με επικεφαλής έναν έξυπνο και βιωματικό άνθρωπο με διείσδυση στην κοινωνία και όχι ο εμφανώς αναγκαίος οργανωμένος πολιτικός φορέας-κόμμα που παράγει δημοκρατικά συγκεκριμένες, ολοκληρωμένες νέες πολιτικές και νέους πολιτικούς σε στενή διασύνδεση με την κοινωνία. Η επιλογή της οργανωτικής αντι-συστημικότητας έδωσε την εικόνα της χαλαρής πολιτικής οργάνωσης και όχι αυτήν του δομημένου πολιτικού κόμματος εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης. Η δημόσια εκπροσώπηση του Ποταμιού ήταν και παραμένει επίσης φτωχή και με την ανακύκλωση των ίδιων προσώπων. Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι αυτό μιας ομάδας πολιτών με γνώση, ξεκομμένης όμως από την κοινωνία. Η εύλογη ανησυχία της επιτυχούς δημόσιας εκπροσώπησης από άπειρα στελέχη οδήγησε στον περιορισμό της σε 10 άτομα και στον επικεφαλής. Έτσι όμως το Ποτάμι καταγράφεται στη συνείδηση των πολιτών σαν ένα προσωποπαγές κόμμα περιορισμένης ευθύνης και όχι σαν ένα κόμμα με κοινωνικές αναφορές. Όμως, πώς θα δημιουργήσεις νέα στελέχη αν δεν πάρεις το ρίσκο της δημόσιας έκθεσης νέων ανθρώπων με προσόντα;
Το Συνέδριο θα έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα, αμέσως μετά την εκλογική πτώση του Σεπτεμβρίου. Τότε χρειάζονταν επειγόντως η ανάλυση των πολιτικών επιλογών, η διόρθωση της πορείας, να δίνονταν ο λόγος στους εθελοντές και στα στελέχη ανά την Ελλάδα. Η καθυστέρηση οδήγησε στην αποκαρδίωση και στην απομάκρυνση μελών και σημαντικών στελεχών του. Χρειάζεται οι άνθρωποί του να νιώσουν ξανά ότι είναι μέρος του και όχι χρηστικά εργαλεία του. Το Ποτάμι έχει ανάγκη από ψυχή, την έχει εν πολλοίς χάσει.
Το Ποτάμι, που κινδυνεύει σοβαρά πλέον να μην είναι παρόν στην επόμενη Βουλή, έχει κατά τη γνώμη μου τις εξής επιλογές στη νέα διαμορφούμενη κατάσταση: 1) Να πρωτοστατήσει στη δημιουργία ενός νέου κεντρώου κόμματος με την πρόσκληση στις όμορες πολιτικές δυνάμεις, στους πολιτικούς, στους πολίτες και στις προσωπικότητες του μεσαίου χώρου. Αυτό είναι το φρέσκο, αυτό ίσως είναι και το πειστικότερο στη κοινωνία. Το προγραμματισμένο Συνέδριό του στο τέλος Φεβρουαρίου μπορεί να αποτελέσει την πρώτη πρόσκληση. 2) Να ενσωματωθεί συλλογικά και με δημοκρατικές διαδικασίες μετά το Συνέδριο σε μια νέα προσπάθεια του κεντρώου, φιλελεύθερου χώρου από τα υπάρχοντα κόμματα, ενισχύοντας και υποστηρίζοντας την μεταρρυθμιστική της ταυτότητα. 3) Να αποδεσμεύσει τις ποιοτικές του δυνάμεις για την ενίσχυση κατά μόνας άλλων αντίστοιχων προσπαθειών. Αυτές είναι κατά τη γνώμη μου πλέον οι υπεύθυνες, πατριωτικές πολιτικές επιλογές του. Ο πολιτικός του ρόλος έχει άμεση ανάγκη επαναπροσδιορισμού.
Η καταστροφική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρέπει να φύγει όσο γίνεται συντομότερα μετά τη νομοθέτηση των εφαρμοστικών νόμων του Μνημονίου της. Αλλοιώνει ταχύτατα και σε λίγο ανεπιστρεπτί την ευρωπαϊκή Ελλάδα. Τη θέση της πρέπει να πάρει μια σοβαρή κυβέρνηση μεταρρυθμιστικών, αληθινά φιλοευρωπαϊκών, φιλελεύθερων δυνάμεων που θα ανασυντάξει τη χώρα έξω από τα μνημόνια, που θα δώσει όραμα αναδημιουργίας. Η εκλογή νέου αρχηγού της ΝΔ έχει, ούτως η άλλως, καταλυτικές επιδράσεις στο πολιτικό σύστημα και έχει δημιουργήσει προσδοκίες προς αυτή την κατεύθυνση. Με τη σημερινή μορφή της όμως η ΝΔ δεν θα κερδίσει τη δικαιολογημένα κλονισμένη εμπιστοσύνη των πολιτών. Οφείλει να επαναπροσδιορισθεί σε ένα φιλελεύθερο, ευρωπαϊκό κεντροδεξιό κόμμα με σημαντική ανανέωση σε πολιτικές και πρόσωπα. Η ανερμάτιστη και δίχως πυξίδα κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχει πολλές ανάσες και οι εξελίξεις μέσα στο επόμενο εξάμηνο απαιτούν πολιτική υπευθυνότητα και διορατικότητα για το καλό της πατρίδας. Προσωπικές και στενά κομματικές πολιτικές επιλογές δεν αντέχουν πλέον στη συνείδηση των «ορθολογιστών» πολιτών και ο χρόνος για τον τόπο λιγοστεύει επικίνδυνα. Το Ποτάμι έχει τη δυνατότητα να μπολιάσει ποιοτικά την αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος, αλλιώς κινδυνεύει να παρασυρθεί κατακλυσμιαία από την αλλαγή σκηνικού που ήδη διαφαίνεται και η οποία δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο κανένα κόμμα. Οι ανατρεπτικές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές ανακατατάξεις από την εφαρμογή του Μνημονίου Τσίπρα-Καμμένου είναι πλέον μπροστά μας.
11°
