Πολιτικη & Οικονομια

Άνω-κάτω κι άλλη παράσταση του Εθνικού εξαιτίας της «Ισορροπίας του Nash»

Αποκλειστικό ηχητικό ντοκουμέντο της Athens Voice

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ένταση σημειώθηκε το βράδυ της Παρασκευής στην παράσταση που παρουσιάζει το Εθνικό Θέατρο στη σκηνή Κοτοπούλη-ΡΕΞ «Ο Βίος του Γαλιλαίου», όταν οι ηθοποιοί πριν ξεκινήσουν να ερμηνεύουν τους ρόλους τους, θέλησαν να δηλώσουν τη διαφωνία τους με την απόφαση του Θεάτρου να κατεβάσει τέσσερις ημέρες πριν από το προγραμματισμένο την παράσταση της Πειραματικής Σκηνής «Ισορροπία του Nash».

Τότε, κάποιοι θεατές αντέδρασαν φωνάζοντας προς τους ηθοποιούς: «Εμείς ήρθαμε να δούμε θέατρο, όχι να ακούμε ανακοινώσεις», «θα επιτρέψετε και διάλογο μετά ή με το έτσι θέλω θα μας τα πείτε», «να πείτε ότι θέλετε στο τέλος της παράστασης και όσοι θέλουν να κάτσουν να ακούσουν». Κάποιοι από τους ηθοποιούς επέμειναν ανταπαντώντας ότι αντιλαμβάνονται τη «διαφωνία» τους αλλά και ότι ταυτόχρονα οφείλουν να λάβουν θέση για το θέμα που τόσο έχει απασχολήσει τη θεατρική κοινότητα και όχι μόνο.

Οι θεατές τους κατηγόρησαν για προπαγάνδα και αντιδημοκρατική συμπεριφορά, οι ηθοποιοί ανταπάντησαν πως «δεν θα προπαγανδίσουμε, αλλά μας έχει δοθεί αυτό το κείμενο και ως εργαζόμενοι θα ακολουθήσουμε αυτό που μας έχει δοθεί».

«Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι η εισαγωγή στη θεατρική πράξη που ήρθατε να παρακολουθήσετε, τη θεατρική πράξη την καθορίζουμε εμείς που είμαστε στη σκηνή και όχι οι θεατές» βρήκε τη «λύση» ένας από τους πρωταγωνιστές της παράστασης για να δεχθεί τα ειρωνικά σχόλια θεατών.

Παρ’ όλα αυτά, δεν πτοήθηκε και διάβασε το κείμενο μέσα σε φασαρία με το οποίο οι ηθοποιοί δηλώνουν την αντίθεση τους με το κατέβασμα της παράστασης, κάνοντας λόγο για πράξη λογοκρισίας, ενώ χαρακτήρισε την Πέμπτη (σ.σ. ημέρα που κατέβηκε η παράσταση) «μαύρη μέρα» για το θέατρο.

Μετά η παράσταση ξεκίνησε, με όλα τα κλισέ της κρίσης επί σκηνής (κόκκινα πλαστικά γάντια η υπηρέτρια του Γαλιλαίου, ο Καρδινάλιος Ιεροεξεταστής σε αναπηρικό καροτσάκι τύπου Σόιμπλε μέχρι και μετανάστρια από τη Συρία είδαν οι συγχυσμένοι θεατές) σε μια αρκετά «αντιμνημονιακή» ερμηνεία του έργου του Μπρεχτ. Δεν γνωρίζουμε αν η παράσταση ικανοποίησε αλλά ένα είναι βέβαιο, το κοινό διχάστηκε και φανατίστηκε (για μια ακόμα φορά), για λάθος λόγους.