NΔ: ο ελέφαντας και ο Βούδας

Στη ΝΔ 325 χιλ. διχασμένοι ψηφοφόροι 52-48% εξέλεξαν νέο πρόεδρο. Καλά έκαναν. Τώρα, για πρώτη φορά στην ιστορία του κόμματος, ίσως ασχοληθούν και με την πολιτική. Γιατί μέχρι τώρα ασχολούνται με τη διακόσμηση. Στα γραφεία στη Συγγρού αναρωτιούνται πόσο ταιριάζει στο feng sui ο ελέφαντας και ο Βούδας. Ο ελέφαντας συμβολίζει τη σοφία. Ο γνωστός χαμογελαστός Βούδας με τη χοντρή γεμάτη κοιλιά συμβολίζει την ευτυχία όπου τοποθετηθεί.

Ο Βούδας είναι κάτοικος Ραφήνας, στρατηγικός αναλυτής ποδοσφαιρικών αγώνων και δεινός παίκτης γνωστής κονσόλας παιχνιδιών. Η πιο βαρυσήμαντη δήλωσή του στη διακυβέρνηση της χώρας ήταν: «Ελα, ντε... προσωπική μου άποψη είναι ότι είναι ένας πολύ καλός παίκτης και αν ήταν στο χέρι μου δεν θα τον άφηνα να φύγει. Επειδή, όμως, σε αυτή τη χώρα όλοι κάνουμε κατά περίσταση τον πυροσβέστη, τον αστυνομικό και τον πρωθυπουργό, δεν θέλω να κάνω τον προπονητή. Ο προπονητής ξέρει καλύτερα». Ήταν Οκτώβρης του 2009 και αναφερόταν στον τότε ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Αντρέας Ίβανσιτς. Αυτά όμως τα λένε από την αρχή, όχι στο τέλος. Η δήλωση θα ήταν περισσότερο ακριβής και εύστοχη αν συμπλήρωνε «δεν θέλω να κάνω τον πρωθυπουργό». Η δήλωσή του έγινε 3 ημέρες πριν τις εκλογές της απόδρασής του, ενώ την ίδια ημέρα είχε στείλει επίσημη edp notification στην ΕΕ αποκρύβοντας τα δημοσιονομικά στοιχεία της χώρας και προβλέποντας έλλειμμα 6% για το 2009 (αντί για το πραγματικό 15,7%). Τα περίφημα greek statistics. Μετά ήρθαν οι μέλισσες, 10 μονάδες κάτω από τον ΓΑΠ και μόλις 2,3 εκ. ψήφοι στις εκλογές και ακολούθησε «ο αρχιτέκτονας του αντιμνημονίου» Σαμαράς, οι μονταζιέρες για «λεφτά υπάρχουν» και τα Ζάππεια. Μοιραία το 2015 ο Σύριζα εκλέχθηκε πρώτο κόμμα αποσπώντας όλες και όλες 1,9 εκ. ψήφους μόνο.

Στα 7 χρόνια της οικονομικής κρίσης στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχουν κάνει καμία αυτοκριτική για την περίοδο της ηθικής και οικονομικής χρεοκοπίας της χώρας 2004-2009, του ξεχαρβαλώματος του κρατικού μηχανισμού και του βολέματος των ημετέρων σε βάρος όλων των υπολοίπων, αντίθετα ο Βούδας της Ραφήνας απολαμβάνει ακόμη της βουλευτικής έδρας και αποζημίωσής του. Και μαζί του ο σκληρός κομματικός, επιχειρηματικός και mediaκος διαπλεκόμενος μηχανισμός που τον είχε βάλει βιτρίνα τα χρόνια της «διακυβέρνησής» του για να κυβερνούν εκείνοι. Στις εσωκομματικές εκλογές οι βαρώνοι έχασαν τη χάραξη της πολιτικής και της υπόγειας διαπλεκόμενης συνεννόησης με το αντίστοιχο σύστημα του Μαξίμου των Συριζανέλ. Στην ίδια συνέντευξη ο τότε πρωθυπουργός κομπορρημονούσε «έχει γίνει πολύ σημαντικό έργο στα χρόνια αυτά. Και σταχυολογώ, χωρίς να θέλω να μακρηγορήσω: φορολογική μεταρρύθμιση με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και κυρίως για τα μεσαία νοικοκυριά. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που αναμόρφωσε, στην κυριολεξία, τη δυνατότητα του δημόσιου πανεπιστημίου. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση που περιόρισε τους 133 φορείς και ταμεία σε 13. Ο χωροταξικός σχεδιασμός στη χώρα. Οι μεγάλες ενεργειακές συμφωνίες». Νομίζω δεν χρειάζεται να συμπληρώσει κανείς κάτι περισσότερο από την παραπάνω δήλωσή του, για να του ζητήσουν να παραιτηθεί της βουλευτικής του έδρας αύριο το πρωί. Θα ήταν μια καλή αρχή για το νέο πρόεδρο.

Στη ΝΔ ο ελέφαντας όμως είναι μέσα στο δωμάτιο και κανένας τους δεν τον βλέπει. Ή μάλλον παριστάνουν ότι δεν τον βλέπουν. Ο ελέφαντας είναι η θρασύδειλη στάση του κόμματος και των μηχανισμών του την περίοδο 2009-2011. Την περίοδο που οι μονταζιέρες δούλευαν στο φουλ συνωμοσιολογίες περί «φουσκωμένου» ελλείμματος, στοχοποιώντας τους κυβερνητικούς βουλευτές, και υπόσχονταν μηδενισμό του δικού τους ελλείμματος από το 15,7% στο 0% σε μια χρονιά, χωρίς περικοπές, χωρίς κόπο, χωρίς μνημόνιο, μαγικά αλά Χάρι Πότερ! Αντί να ζητήσουν έστω συγνώμη από τους Έλληνες πολίτες για την τραγική χρεοκοπία, συνέπεια της ανέμελης διακυβέρνησής τους, συνέχιζαν να κοροϊδεύουν το λαό και να πουλάνε τσαμπουκάδες και ύβρεις για γερμανοτσολιάδες και προσκυνημένους, χαράσσοντας εμφυλιοπολεμικά το ηλίθιο δίπολο μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Η μόνη βουλευτής της ΝΔ που είχε ψηφίσει το 1ο μνημόνιο ήταν η κ. Ντόρα Μπακογιάννη και το κόμμα της την είχε διαγράψει την επόμενη στιγμή. Κανένας άλλος «μεταρρυθμιστής», κανένας άλλος «φιλελές», κανένας δεν ψήφισε τη σύμβαση που έσωζε τη χώρα από τη χρεοκοπία, κανένας δεν έβαλε πλάτη στη σωτηρία της χώρας και των πολιτών της, ανέμελα χόρευαν στο Ζάλογγο μαζί με τους Συριζανέλ και τα χρυσαύγουλα. Και κανένας τους δεν ακολούθησε την Μπακογιάννη στο φιλελέ κόμμα που δημιούργησε τότε, αλλά όλοι έτρεχαν στο Ζάππειο να παριστάνουν τους μάγους, μέχρι το 2012 που ψήφισαν χαρούμενοι το δικό τους μνημόνιο, εκτοξεύοντας το διχασμό και το παράλογο σε κυρίαρχα πολιτικά Κυριάκος (χωρίς επώνυμο). Όταν χρειάστηκε να βάλει πλάτη, δεν έβαλε. Κρύφτηκε στην ασφάλεια του να βγάλει ο ΓΑΠ το φίδι από την τρύπα. Μια συγνώμη για τη θρασύδειλη στάση του ’9-11 θα ήταν μια καλή αρχή για το νέο πρόεδρο.

Η εκλογή του Μητσοτάκη οφείλεται στο σύνθημά του για «επόμενο πρωθυπουργό», οι μηχανισμοί νομής της εξουσίας στάθηκαν δίπλα του περιμένοντας τη θεωρία του ώριμου φρούτου ξανά, παρά ακολουθώντας την υπόγεια σύμπλευση με τον Σύριζα που πρέσβευε ο Βαγγέλας και οι καραμανλικοί. Η εκλογή του είναι too little too late, αναγκαστικά το μη χείρον βέλτιστον. Ως υπουργός των σαμαροβενιζέλων ήταν η απόλυτη απογοήτευση, πολύ μπλα μπλα και από έργο τίποτα, και ο πρώτος που πήγε να δαγκώσει την ενοχλητική για το πελατειακό κράτος Διαύγεια. Θα έχει την ευκαιρία να διαγράψει τα προηγούμενα και να φτιάξει κάτι από την αρχή. Ας την εκμεταλλευτεί. Αυτοί που χάρηκαν για τη νίκη Μητσοτάκη είναι περισσότεροι από όσους θα τον ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές. Πιθανότατα στις επόμενες εκλογές η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα (μιας και οι ψηφοφόροι-πελάτες του Σύριζα είναι εξαφανισμένοι), αλλά δεν θα είναι κυβέρνηση, ούτε θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Το κόμμα είναι βαθιά διχασμένο, χωρίς κανένα πρόγραμμα και χωρίς ιδέες και αξιόλογα στελέχη. Απλά ας μετρήσει κάποιος π.χ. πόσοι βουλευτές της ΝΔ απέρριψαν στη Βουλή το σύμφωνο συμβίωσης. Οι ψηφοφόροι του είναι παραδοσιακοί πελάτες του μαγαζιού που ξέμειναν από συνήθεια και από φόβο. Απλά ας κοιτάξει κάποιος τις ηλικίες στους εκλογικούς καταλόγους των 400 χιλ. ψηφισάντων. Τα στελέχη του κόμματος είναι οι συνήθεις επαγγελματίες καρεκλοκένταυροι που προσδοκούν να ξανακάτσουν στις διευθυντικές πολυθρόνες που προσωρινά βολεύονται οι συγγενείς των βουλευτών των Συριζανέλ. Άντε να μαζέψει κάποια ρηχά στελέχη από το Ποτάμι που ήδη αποτελούσαν βαρίδια για τον ΣΘ και τους συνεργάτες του (και κυρίως για τους ψηφοφόρους του Ποταμιού) και τυχοδιωκτικά θα αναζητήσουν βουλευτικές έδρες στο επόμενο πρώτο κόμμα. Κανένας στην αληθινή οικονομία και στην πραγματική ζωή δεν περιμένει κάτι από το κόμμα της ΝΔ. Όπως περίτρανα απέδειξαν και οι «δοκιμαστές» του Σύριζα You cant teach an old dog new tricks. Ο ελέφαντας και ο Βούδας θα παραμείνουν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του παραδοσιακού εκπροσώπου της ελληνικής ακινησίας και της πολιτικής αδράνειας. Το γενναίο και ειλικρινές ΝΑΙ του δημοψηφίσματος και οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της κοινωνίας εκπροσωπούνται πιο αριστερά στον πολιτικό χάρτη της χώρας.