Καλά Χριστούγεννα, κ. Ζ.

Ο κ. Ζ. είναι o άστεγος άπορος συμπολίτης μας που είχε πρωταγωνιστήσει στις ειδήσεις των 8 την Πρωτομαγιά, όταν έκανε τράκα στον υπουργό κ. Γιάνη και εκείνος έντεχνα το έκανε τηλεοπτικό show με τη βοήθεια των πρόθυμων ιντερνετικών «ενικών» κλακαδόρων με τίτλους όπως «Ο άστεγος, ο Βαρουφάκης και το ευχάριστο επεισόδιο»! Λογικά η ζωή του θα συνεχίζει να μην είναι ευχάριστο επεισόδιο, ευτυχώς όμως συνεχίζει να είναι του κ. Γιάνη. Η ζωή του κ. Ζ δεν είναι ούτε καν σαν τη δική μας. Από τότε δεν έχει γράψει κανένας τίποτα για αυτόν, ούτε τον έχουν/έχουμε αναζητήσει. Δεν ξέρουμε ούτε αν ο συμπολίτης μας κος Ζ. είναι ζωντανός. Γιατί δεν μας ενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει τι κάνει ο απόμαχος υπουργός, αλλά όχι ο απόμαχος συμπολίτης καθρέφτης μας. Ο ρόλος του στην τηλεοπτική μας ζωή τελείωσε σε 15 «γουορχολικά» δευτερόλεπτα. Και οι τηλεοπτικές οθόνες δεν έχουν χρόνο για αυτόν. Ούτε και εμείς. Το να ψάχνει να κοιμηθεί κάπου δεν είναι το ίδιο ενδιαφέρον όσο το να αφηγείται τη συνάντησή του με το λατρεμένο μας υπουργό. Και εγώ είχα χρησιμοποιήσει την απάντησή του στον υπουργό «Αυτό θα αργήσει, μίστερ Τζον» ως τίτλο στο 1ο μου επώνυμο άρθρο στην Athens Voice όταν ο γιάνης του είχε προτείνει να κάνει χαρτιά γιατί θα βγάλει κονδύλι για τους άστεγους. Κανένα κονδύλι δεν έτρεξε ούτε για τον κ. Ζ ούτε για τους υπόλοιπους άστεγους. Αντίθετα βρέθηκαν 500 εκ. για κάτι σαπάκια για να παίζει ο υπουργός Άμυνας και μόλις 200 εκ. για την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης». Τι ανθρωπιστική κρίση ήταν αυτή που χρειάζεται μόνο 200 εκ.; Το πιο χοντρό δούλεμα της δεκαετίας. Τόσα όσα θα δώσουμε και για τις τυρόπιτες στο επίδομα της ΔΕΗ.

Πριν λίγες ημέρες κάηκε ένας άστεγος συμπολίτης μας στο ακατοίκητο κτίριο στην ακτή Κουμουνδούρου στον Πειραιά, ενώ 2 ακόμη απεγκλωβίστηκαν από την πυρκαγιά με εγκαύματα. Σε λίγες μέρες έχει χριστουγεννιάτικο πάρτι η athensvoice και η klik records στη ΣΤΟΑ με Βaby Guru, King Elephant και μουσικάρες και ιπτάμενη διάθεση. Και ο ΝΕΟΝ και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης οργανώνουν χριστουγεννιάτικο NEON & Cycladic Late Night Party, και οι επισκέπτες θα μπορούν να περιηγηθούν στην έκθεση MARIO MERZ | Numbers are Prehistoric, παρέα με μουσικές από τον Εν Λευκώ 87.7 και την Kafka. Η κ. Γεροβασίλη ρίχνει γερά ζεϊμπέκικα και ο μέγας μαγκάρετ τής βαράει παλαμάκι. Πριν λίγες ημέρες έκανε πάρτι ο infowar στον Κεραμεικό στο Kreuzberg για τα 10 χρόνια του και για το this is a coup(!). Όλοι έχουμε δικαίωμα στη γιορτή. Και μακάρι όλοι να γιορτάσουμε. Όλοι θέλουμε να περάσουμε καλά να βρεθούμε με φίλους, να αφήσουμε την γκρίνια και τη μιζέρια στην άκρη, αλλά κυρίως να ξεχάσουμε. Να ξεχάσουμε όλους όσοι δεν είναι σαν και εμάς. Οι γιορτές είναι το δικαίωμα στην απόδραση από την πραγματικότητα. Αλλά, γαμώτο, η πραγματικότητα είναι εκεί. Κάθε μέρα.

Σκέφτηκα να προτείνω σε κάποιους γνωστούς μου στην Αθήνα να στηνόταν ένα μικρό «πάρτι» ρεφενέ στην ΚΛΙΜΑΚΑ στον Κεραμεικό για τον κ. Ζ. και τους υπόλοιπους Ζ. γιατί «ο οβολός σας στον κουμπαρά, μικρός ή μεγάλος, μας δίνει τη δυνατότητα να ανέβουμε ένα σκαλί πιο πάνω στη ΚΛΙΜΑΚΑ της επανένταξης» με την παρέα τους και τις παρέες μας, αλλά έμαθα από την ΚΛΙΜΑΚΑ ότι ο ξενώνας φιλοξενίας έκλεισε και το καφέ-ουζερί των άστεγων δεν λειτουργεί πια, οπότε η ιδέα έμεινε μόνο επιθυμία. (Δεν πειράζει, έκλεισε ο ξενώνας, άνοιξε η ΕΡΤ, είναι θέμα προτεραιοτήτων). Όμως θα μπορούσε να μας γεμίσει με πείσμα να ξανανοίξει και ο ξενώνας και το ουζερί των άστεγων. Θα πεισμώσουμε;  Ίσως, αρκεί να προσφέρουμε ένα κιλό από εμάς. Αυτό το ένα παραπανίσιο κιλό βάρους που παίρνουμε στις γιορτές και μετά πασχίζουμε να το χάσουμε. Ας μην το πάρουμε καθόλου, ας το προσφέρουμε εξαρχής. Δεν θα χάσουμε κάτι. Είναι μαλακία να γράφεις τι πρέπει να κάνεις, είναι ηθικοπλαστικό μπλιαχ, καλύτερα να το βουλώνεις και να το κάνεις χωρίς να ζητάς από τους άλλους να συμμετέχουν, ούτε χριστουγεννιάτικα να γράφεις από καθήκον ή από ενοχές, αλλά η πραγματικότητα είναι εκεί κάθε μέρα. Και η επανάσταση είναι κάθε ημέρα.

Και ο κ. Ζ και δισεκατομμύρια ακόμη πολίτες καθρέφτες μας ζουν χειρότερα από εμάς και δεν κρύβονται. Εμείς κρυβόμαστε από αυτούς. Και εμείς υποτίθεται νοιαζόμαστε για αυτούς, στους δρόμους και τις πλατείες με σημαίες και χορούς. Και τραγουδάμε για αυτούς τους στίχους της Κατερίνας Μακαβού «Τι έχεις και δεν μας πιστεύεις πάλι, ώρα, να πας να κοιμηθείς, δίπλωσε κάτω από το μαξιλάρι, όλα αυτά που θες να βρείς». Και το χειρότερο που μπορούσε να πει κανείς είναι αυτό που είπε ο κος Ζ. την Πρωτομαγιά στον Βαρουφάκη «εντάξει, και πολλά μου δίνεις». Όχι, δεν σου δίνουμε πολλά, δεν σου δίνουμε τίποτα λιγότερο από τις ενοχές μας. Όπως και να έχει, καλά Χριστούγεννα για όλους, και σε αυτούς που δίνουν υποκριτικά θρησκευτικό όρκο, και σε όσους υποκριτικά δίνουν πολιτικό όρκο. Η αργία είναι για όλους. Πιστεύουμε, δεν πιστεύουμε. Γιορτάζουμε, δεν γιορτάζουμε. Αξίζουμε, δεν αξίζουμε. Είτε ηθικολογούμε αριστερά, είτε ηθικολογούμε δεξιά.