SOS: Ασφαλιστικό απολύτως ανασφαλές

Εθνάρχης Τσίπρας και ξερό ψωμί, ζητωκραυγάζει το έθνος και παραληρεί. Αλλά ο τόπος καταρρέει, όσο κι αν χτενιζόμαστε, όσο κι αν κυρίαρχα πρόσωπα στην επικαιρότητα είναι του κόζμου οι περίγελοι. Όλοι αυτοί, με πρωτεξάρχουσα την ψεκαζμένη μας κυβέρνηση, αξίζουν στην άρρωστη ψεκαζμένη κοινωνία μας.

Είναι και ο Κοκός, με τους ανυπόληπτους ισχυρισμούς του, αφού του έδωσε Βήμα ο κ. Ψυχάρης. Και η Μιμή με το βιβλίο της, όπου –επίσης με τα πανάκριβα μέτρα της– τιμολογεί την αξία και το ήθος, όσων την (μάς) οικτίρουν ως πρώην κυβερνήτρια της πικραμένης ψωροκώσταινας. Ή, ακόμα και ο Λεβέντης, που υποσχόταν προεκλογικά ότι σε δύο μήνες θα έδιωχνε το μνημόνιο…

Αυτές τις μέρες το Ασφαλιστικό ξαναβγήκε στην επιφάνεια, πριν την τελική του επάνοδο σε λίγες εβδομάδες. Ο διάλογος πάλι θα ανάψει, ελπίζουμε αυτή τη φορά να σοβαρέψει. Το Ασφαλιστικό Σύστημα των Ελλήνων είναι πεθαμένο. Δεν ανασταίνεται. Κάτι άλλο πρέπει επειγόντως να έρθει στη θέση του.

Βαθιά σκοταδισμένες ηγεσία/κοινωνία

Η ελληνική κοινωνία χαμπάρι δεν έχει πάρει ότι «χωρίς μειώσεις συντάξεων λύση δεν βρίσκεται». Νομίζει ότι ένα κι ένα κάνουν τρία, έτσι απαιτεί να παίρνει για σύνταξη τρία. Και αν το ασφαλιστικό γεννάει δύο, δεν μας νοιάζει ποιος θα πληρώσει το υπόλοιπο τρίτο το μακρύτερο για τη σύνταξή μας.

Τις προάλλες κάποιος συμπαθής αυτοκαλούμενος ποιητής είπε στην καθεστωτική ΥΕΝΕΡΤ: «Είναι ντροπή οι Ευρωπαίοι να θέλουν να μας μειώσουνε τις συντάξεις! Δεν λυπούνται;»… Λες και χρίσαμε τον Σόιμπλε χορηγό των συνταξιούχων μας. Ποιος να του πει ότι κάθε χώρα πρέπει να πληρώνει μόνη τις συντάξεις της; Οι δημοσιογράφοι;…

Όπως «καταξιωμένος» δημοσιογράφος έγραφε προχτές στην κορυφαίας κυκλοφορίας κυριακάτικη κουπονο-εφημερίδα ότι ο πρωθυπουργός δεσμεύεται να μην κόψει συντάξεις και θέλει να αυξήσει τις εισφορές. Αλλά του αντιτίθεται το ακραία νεοφιλελεύθερο ΔΝΤ…

Το newspeak που οργανωμένα βαφτίζει το κρέας ψάρι προς διαρκή άμυνα ΤΟΥ Συστήματος, δεκαετίες τώρα κρύβει την αλήθεια. Και τη μοναδική απλή λογική που θα έσωζε το ασφαλιστικό, άρα την οικονομία, άρα τον τόπο, την ονομάζει νεοφιλελεύθερη λαίλαπα...

Δυστυχώς, δέσμιοι αυτού του newspeak πέραν του υπανάπτυκτου οχλοπολτού, είναι και σοβαροί άνθρωποι που σιωπούν, ή απλώς δυσκολεύονται να προσαρμόσουν το λογισμικό τους στο σήμερα.

Λυπάμαι όσους εγκλωβισμένους εκσυγχρονιστές στο κόμμα της κυρίας Φώφης Γεννηματά, την ακούνε σιωπηλοί να κραυγάζει «όχι μειώσεις στις συντάξεις, ούτε αύξηση εισφορών». Αν και ξέρουν: ή μειώσεις, ή αυξήσεις εισφορών, χρειάζονται για συντήρηση του ημι-αδιεξόδου. Και για άρση του αδιεξόδου, μόνο τολμηρή αναδιάρθρωση.

Τα Ρω του Έρωτα

Η ομογενοποιημένη ψεκαζμένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, συναποτελούμενη από τους ομογάλακτους (αφού από τον καιρό της αγανάκτησης συντρέφονται μέσα από τη μεγάλη του πελατειακού εθνολαϊκισμού γαβάθα) ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ κάνει τη συνήθη στραβωμάρα.

Θεωρεί ότι φτάνει να δηλώνουμε «κοινωνικά ευαίσθητοι» (είτε ως «λαϊκή αριστερά» ή ως «λαϊκή δεξιά») και να ακολουθούμε τις καταστροφικές για το λαό αντικοινωνικές πολιτικές, που μας οδήγησαν στην εξαθλιωτική φτώχεια. Έτσι έμαθαν από τον Πελατειακό Εθνολαϊκισμό του βαθέος ΠΑΣΟΚ.

Και ήταν δηλαδή ο ακροδεξιός Ρωμανιάς «κοινωνικά ευαίσθητος», ενώ Σημίτης και Γιαννίτσης ήτανε «ανάλγητοι νεοφιλελεύθεροι»… Βέβαια, Ρωμανιάς-Ρομπόλης πάντοτε ήταν τα Ρω του Έρωτα μεταξύ του Ασφαλιστικού Σκοταδισμού και της Κοινωνίας μας…

Αποτελούσαν το ντούο χάρμα των εμπειρογνωμόνων, που εγγυώντο ότι το ασφαλιστικό των σαρανταπεντάρηδων υψηλοσυνταξιούχων αντέχει ως το 2080... Ώσπου με τον πρώτο κλυδωνισμό κατέρρευσε. Αλλά αυτοί πληρώνανε; Τζάμπα ξεστόμιζαν εξωγήινες πιπεριές.

Και τώρα η Σχολή Ρω-Ρο πουλάει τρέλα με την αύξηση των εισφορών, που τάχα θα μας σώσει από μείωση συντάξεων και τάχα δεν θα αυξήσει δραματικά την ανεργία. Οι απίστευτοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι είναι σαν να πιανόμαστε από τις τρίχες των γεννητικών μας οργάνων, για να μη βουλιάξουμε στον βυθό και πνιγούμε.

Άραγε, όλοι αυτοί οι τύποι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και λοιποί θλιβεροί δεινόσαυροι ΤΟΥ Καθεστώτος, ψηφοθηρούν από θέση βλακείας ή πολιτικής αλητείας;

Εντωμεταξύ, ενώ το ασφαλιστικό καταρρέει και ούτε ο προϋπολογισμός μπορεί προσωρινά να το υποβαστάξει, τα παιδιά πελάτες βολεύουν. Προσλήψεις δικών μας παιδιών αβέρτα, πάλι η ώρα του Κουρουμβλή, Κουρουμβλής διορίζεται Κουρουμβλής διορίζει. Και ο κ. Βερναρδάκης υπόσχεται αυξήσεις στο Δημόσιο μέσω μιας ακόμα αθλιότερης φοροκλοπής…

Αυτό σημαίνει, στεγνά, νέα κύματα ανέργων (κορόιδων) ψηφοφόρων ΣΥΡΙΖΑ (πόσους ακόμα να διορίσει πριν την τελική κατάρρευση;)… Πονάει κανείς;

Πού βρίσκεται και τι χρειάζεται το Ασφαλιστικό;

Αφιερώστε λίγο μονάκριβο χρόνο εδώ για να δείτε τη σκληρότητα των αριθμών και εδώ για να δείτε και πόσα ακόμα κουφέτα δεν έχουν γνωστοποιηθεί… Επίσης διαβάστε την τολμηρή πρόταση του Στέφανου Μάνου, ίσως η μόνη που μπορεί να λύσει το πρόβλημα της επαναλειτουργίας της οικονομίας, άρα και της επιβίωσης του ασφαλιστικού. Δείτε και την λιγότερο τολμηρή, πιο ρεαλιστική για το αντιδραστικό καθ’ ημάς ισλάμ, αλλά όχι μακροπρόθεσμα αποτελεσματική, λύση του Ποταμιού.

Υστερόγραφα

Κυριάκος μόνο και όχι μόνο από νεοδημοκράτες!

Μπορεί ο κανονικός Καραμανλής (παρά τα κρατικιστικά του κολλήματα) να ήταν εκ των πραγμάτων ο κορυφαίος εκσυγχρονιστής, που -–γυρίζοντας ένα μαγικό μοχλό– από Βαλκάνια Αλβανία μάς έκανε Ευρώπη.

Αλλά οι (και συνονόματοι) επίγονοί του είναι και κατά δήλωση τους θλιβεροί παπανδρεϊστές και κοτζαμπασιστές δεινόσαυροι, που αδιαμφισβήτητα έχωσαν την Ελλάδα στον κουβά της χρεοκοπίας.

Όσοι «Καραμανλικοί» επικαλούνται τη φαιδρά υποστήριξη Κωστάκη υπέρ της υποψηφιότητάς τους, είναι επικίνδυνοι για επανάληψη της καταστροφικής διεφθαρμένης εξαετίας του.

Μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παρά τις δικές του πομπές, έχει το σπέρμα του συνετού Καραμανλισμού, όσο κι αν αυτό ακούγεται περίεργο. Δεν είναι ατυχείς οι εκκλήσεις κάποιων, να πάει όλος ο μη νεοδημοκρατικός κεντρώος και αριστερός φιλελεύθερος κόσμος να ψηφίσει μεθαύριο Κυριάκο φορ πρέζιντεντ.

Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο. Ως ηγέτης αντιπολίτευσης (και πιθανότατα αύριο Συμπολίτευσης) μόνο ο Κυριάκος μπορεί να κάνει τη δουλειά μαζί με άλλες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, να συνεισφέρει στο φρεσκάρισμα της άρρωστης ελληνικής κοινωνίας. Το δήθεν επιχείρημα ότι υπό αυτόν κινδυνεύει η ενότητα της ΝΔ είναι αποπροσανατολιστικό και έωλο.

Ζήτωσαν τα Τάγματα Εφόδου!

Τάγματα εφόδου κατά Βασίλη Οικονόμου! Τάγματα Εφόδου κατά ελεγκτών στο μετρό! Τάγματα Εφόδου «Ρουβίκωνας» κατά Τειρεσία! Δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία κατά ποίου ασκείται η πολιτική βία, είτε είναι «κακός» ή «καλός». Σημασία έχει να μην επικρατήσει το Τρελοκομείο της Αυτοδικίας, δηλαδή να μην γίνουμε Σομαλία. Καλύτερα ένα ημιτελές και κακό Κράτος Δικαίου, παρά να ισχύει για τον κάθε απασφαλισμένο της χολής του ο χαβάς.

Όσο δεν μπορούμε λόγω σκοταδισμού να δούμε τη συνάφεια μεταξύ σπάταλου κιμπαριλικιού και χρεοκοπίας (δεν καταλαβαίνουμε ότι δεν χωράνε 50ρηδες υψηλοσυνταξιούχοι σε ένα χρεοκοπημένο ασφαλιστικό, άλλο τόσο δεν θα δούμε και τη συνάφεια μεταξύ των επανειλημμένων δηλώσεων Τσίπρα τύπου «δεν θα λογοκρίνουμε την οργή του λαού» και των τραμπουκισμών, αυτού του άθλιου Τρελοκομείου της Αυτοδικίας.

Και μέσα σε όλα αυτά τα ανομικά, αποποινικοποιούνται οι μαθητικές καταλήψεις στέλνοντας μήνυμα διάλυσης της εκπαίδευσης (υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης, για τους ματσούς δηλαδή).

Διάσκεψη Παρισιού για το Κλίμα

Η «οικολογική» συμφωνία του ΟΗΕ ανοίγει δρόμους. Η ανεμόεσσα και ολοφώτεινη Ελλάδα, αν θέλει, κερδίζει από τη νέα οικονομία που ανοίγεται, ενώ οι αγορές πετρελαίου υποψιάζονται τα επερχόμενα και καταρρέουν οι τιμές…