Μας λένε πως πήραμε μια ανάσα, και εμείς τους λέμε πως ευχόμαστε να μην είναι η τελευταία.
Μας λένε πως τώρα θα επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη και εμείς τους λέμε πως αυτό δεν γίνεται με το φορολογικό που αναγγέλλουν, όπου οι φόροι είναι υψηλοί και οι πολίτες δεν μπορούν να τους πληρώσουν.
Μας λένε πως απελευθερώνουν την αγορά για να πέσουν οι τιμές και εμείς τους λέμε πως αυτό δεν γίνεται οταν ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί γιατί το κράτος δεν τον αφήνει.
Μας λένε πως άνοιξαν τα επαγγέλματα σε ανθρώπους που θέλουν να στήσουν νέες επιχειρήσεις και εμείς τους λέμε πως αυτό δεν συμβαίνει και τρώμε τα μούτρα μας.
Μας λένε πως τα Ασφαλιστικά Ταμεία είναι κατεστραμμένα και εμείς τους λέμε για ιατρική φροντίδα με έξοδα του γενικού κράτους αλλά και βασική σύνταξη στα 67 για όλους.
Μας λένε για την αδυναμία να απολύσουν δημόσιους υπαλλήλους και εμείς τους λέμε να απολύσουν με παράλληλη καταβολή ενός μεγάλου ποσοστού του μισθού του για τρία χρόνια όταν για κάθε ΔΥ που δεν απολύεται χάνουν τη θέση τους τρεις του Ιδιωτικού.
Μας λένε πως προσπάθησαν να βάλουν την εκπαίδευση σε μια τάξη και εμείς τους θυμίζουμε πως τα πανεπιστήμια είναι τα ίδια σκατά.
Μας λένε πως έκοψαν δισεκατομμύρια από μια σπάταλη Υγεία και εμείς τους λέμε πως αυτό δεν γίνεται χωρίς πλήρη μηχανοργάνωση και σύγχρονους όρους μάνατζμεντ από κατάλληλους ανθρώπους.
Μας λένε πως θα πρέπει να εμπεδώσουμε μια αίσθηση δικαίου και εμείς τους λέμε πως για να γίνει αυτό η Δικαιοσύνη θα πρέπει να πάψει να
Μας λένε πως φροντίζουν για επενδύσεις και εμείς τους λέμε πως αυτό δεν γίνεται αν η αγορά και οι κανόνες της δεν ανοίξουν και δεν ελαστικοποιηθούν πλήρως ώστε να γίνουμε ανταγωνιστικοί στην περιοχή μας.
Μας λένε πως δεν θα γίνουμε σαν τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία και εμείς τους λέμε πως αυτό έχει σχέση με την ποιότητα της αγοράς και την παραγωγή μιας χώρας, λες κι αυτοί ζουν σε άλλη ήπειρο και είναι φτιαγμένοι από άλλα υλικά μετά από τόσους αιώνες που ζούσαμε μαζί.
Μας λένε πως κάνουν οικονομίες στο στρατό και εμείς τους λέμε πως αυτό δεν γίνεται με υποχρεωτική θητεία όταν οι ανάγκες απαιτούν λίγους αλλά επαγγελματίες.
Μας λένε πως πιθανόν να ανοίξουν τα καταστήματα κάποιες Κυριακές και εμείς τους λέμε να ρωτήσουν τις τοπικές κοινωνίες που επιτέλους πρέπει να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους για τα περισσότερα θέματα της καθημερινότητάς τους.
Μας λένε πως μας πλησιάζουν για τον πλούσιο υποθαλάσσιο πλούτο μας και εμείς τους λέμε να κάτσουμε στο τραπέζι με τους γείτονές μας να τελειώνουμε κάποτε με γκρίζα θέματα που τάχα μου δεν υπάρχουν.
Μας λένε πως χώνοντας κάποιους μετανάστες σε κλειστούς χώρους έτσι χωρίς πρόγραμμα, αντιμετωπίζουν το οξύτατο μεταναστευτικό και εμείς τους λέμε πως αν δεν ασχοληθούν σοβαρά και με κατάλληλο προσωπικό, με τη συνεργασία των διπλωματικών αποστολών αλλά και των εδώ κοινοτήτων τους, με την εξασφάλιση ταξιδιωτικών εγγράφων αλλά και χρημάτων για την εθελοντική επαναπροώθησή τους δεν κάνουν τίποτε.
Μας λένε πως αντιμετωπίζουν το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία εναντίον ανθρώπων με βάση το φύλο τη φυλή τη θρησκεία τη γλώσσα τον ερωτικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου και εμείς τους λέμε πως αυτό δεν γίνεται χωρίς την εφαρμογή του νόμου και τη σχετική εκπαίδευση στα δικαιώματα του ανθρώπου απ' το σχολείο.
Μας λένε πως το κράτος μας είναι λαικό και ανεξίθρησκο και εμείς τους λέμε πως αν δεν χωριστεί τελείως η Διοίκηση της χώρας απ την Εκκλησία της Ελλάδος ώστε ο καθένας που επιθυμεί να θρησκεύεται ελεύθερα και να πληρώνει για τη θρησκεία του αυτή, το πράγμα δεν αλλάζει.
Μας λένε πως καταπολεμούν τα "ναρκωτικά" αλλά στην πραγματικότητα κυνηγούν τους χρήστες και εμείς τους λέμε να καθορίσουν σύντομα μικροποσότητες διάφορων ουσιών που σήμερα είναι παράνομες γιατί στο μέλλον θα είναι γούστο και ευθύνη του καθενός και όχι του κράτους πατερούλη.
Μας λένε για τη σύγχυση που αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις και εμείς τους λέμε για εντελώς άλλα κόμματα.
Μας λένε πως η μεγαλύτερη συμμετοχή στις Ευρωπαικές Διαδικασίες Φεντεραλισμού είναι "εκχώρηση ζωτικής κυριαρχίας", και εμείς τους λέμε πως τα ίδια έλεγαν και οι παλιοί εκπρόσωποι δήμων και χωριών που συμμετείχαν στην πρώτη Συνέλευση της Επιδαύρου μετά την Ανεξαρτησία εδώ και δυο αιώνες.
Μας λένε πως αγωνίζονται για μια καινούρια χώρα και εμείς τους λέμε πως αυτό δεν γίνεται με υλικά κατεδάφισης.
Μας λένε για την άνοδο του φασισμού και της βίας και εμείς τους λέμε πως αν δεν κάνουν βαθιές τομές παντού τα φαινόμενα αυτά θα πιάσουν ταβάνι.
Μας λένε πως περνάμε μιά ανθρωπιστική κρίση και εμείς τους λέμε πως στην απουσία κοινωνικής πρόνοιας αν ο καθένας μας δεν αφιερώσει λίγο απ' το χρόνο του για κάποιον που είναι σε χειρότερη μοίρα δεν θα τα βγάλουμε πέρα.
Μας μιλάνε για σοσιαλισμό (εθνικό ή τον άλλο), κι εμείς τους μιλάμε για ελευθερία.
Μας μιλάνε στην καλύτερη περίπτωση για Μεταρρύθμιση και εμείς τους μιλάμε για τίποτε λιγότερο απο Αποκάλυψη!
10°
