Πολιτικη & Οικονομια

«Αττικόν» και «Απόλλων»: Τραυματική μνήμη

Πέντε κινηματογραφικοί θάνατοι, δύο θάνατοι κινηματογράφων

78215-174509.jpg
Λίνα Παπαδάκη
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
315130-233196.jpg

Σχόλιο για τους εμπρησμούς της Αθήνας αφιερωμένο στους νεκρούς της Μαρφίν

Mπορεί να είναι μεταμφίεση αλλά πόσες φορές και η μεταμφίεση δεν είναι η ίδια ομορφιά. Μιλώ για το τείχος από αριστουργήματα του Γκρέκο που περιβάλλει την κακή όψη της Eθνικής Πινακοθήκης που βρίσκεται υπό ανακατακευή. Και σκέφτομαι ότι αυτή η λύση των καλοντυμένων κτιρίων θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε άλλα της Αθήνας, τώρα που δεν υπάρχουν χρήματα για πραγματική αποκατάσταση. Γιατί υπάρχουν κτίρια που κάποτε ήταν κοσμήματα και τώρα τραυματίζουν το βλέμμα, την ψυχή. Περισσότερο από όλα στη Σταδίου. Κέντρο πόλης, εμπορικός δρόμος, με κόσμο πολύ, βράδυ-πρωί.

Στο τετράγωνο που γράφτηκε η τριλογία του δράματος της σύγχρονης ιστορίας μας, η δολοφονία του Λαδά, η δολοφονία του Πέτρουλα, οι δολοφονίες της Μαρφίν, ήρθε να μείνει σαν σκηνικό θανάτου το μαύρο κέλυφος του αριστουργήματος του Τσίλερ. Πέντε κινηματογραφικοί θάνατοι, δύο θάνατοι κινηματογράφων. Όπως στους τόπους που γίνεται δυστυχήματα χτίζουν εικονοστάσια, έτσι κι εμείς το αφήσαμε, καμένο κουφάρι να θυμίζει σε κάθε περαστικό ότι οι Έλληνες δεν σκοντώνονται μεταξύ τους μόνο στα τροχαία. Ας τελειώνει όμως αυτό.

Τώρα είναι ίσως η μόνη ευτυχής συγκυρία της εποχής. Τώρα που η αριστερά είναι στην εξουσία, ας πάρει εκείνη την πρωτοβουλία να σβήσει τα σημάδια του μίσους από την πιο όμορφη γωνιά της Αθήνας. Και ας της αποδώσει την ομορφιά της. Και αν δεν υπάρχουν τα χρήματα να ξαναχτιστούν τα σινεμά ας τα παρενδύσει.

Με καλλιτεχνικές κινηματογραφικές αφίσες στο πρότυπο της Πινακοθήκης. Να είναι πάντα σινεμά η γειτονιά μέχρι να ξαναγεννηθεί ο Απόλλωνας και το Αττικόν. Γιατί το σινεμά είναι μνήμη. Μέχρι να ξανανοίξουν μαγαζιά, να ανάψουν το βράδυ τα φώτα, να στολιστεί το σκοτάδι, να παύει να μυρίζει στάχτη και μέσα του να βρίσκουν φωλιά οι τραυματικές μνήμες σαν σκηνές ιστορίας νουάρ, της ιστορίας μας.


Υ.Γ. Δεν θα βαρεθώ να γράφω για το ίδιο θέμα, κάθε χρόνο την ίδια εποχή (εδώ το περσινό κείμενο). Το φετινό κείμενο είναι αφιερωμένο στους νεκρούς της Μαρφίν και στους δικούς τους ανθρώπους που κουβαλούν το δικό τους σταυρό.

 

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μανούσος Μανουσάκης
Η Λίνα Μενδώνη για τον θάνατο του Μανούσου Μανουσάκη: Υπήρξε ακάματος εργάτης της μικρής και της μεγάλης οθόνης

«Ο Μανούσος Μανουσάκης έκανε ποιοτική τηλεόραση για το ευρύ κοινό, χωρίς εκπτώσεις στις απαιτήσεις του, αλλά και χωρίς να εγκαταλείψει το σινεμά»

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.