Ελλάς - Γαλλία συμμαχία

Η Μαρίν Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο είναι οι μεγάλοι νικητές του πρώτου γύρου των περιφερειακών εκλογών που πραγματοποιήθηκαν στη Γαλλία την περασμένη Κυριακή. Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο ήρθε πρώτο σε ψήφους με ένα ποσοστό που ξεπερνάει το 28% και η Μαρίν Λεπέν ενίσχυσε τη δυναμική της για τις προεδρικές εκλογές του 2017.

H κεντροδεξιά του Νικολά Σαρκοζί ήρθε δεύτερη σε ψήφους με ένα ποσοστό της τάξης του 27% και οι σοσιαλιστές που ελέγχουν το προεδρικό μέγαρο και την κυβέρνηση ήρθαν τρίτοι με 22%. Στο δεύτερο γύρο οι εκπρόσωποι του παραδοσιακού δικομματισμού θα βρεθούν αντιμέτωποι με εξαιρετικά δύσκολες επιλογές. Εάν συνεργαστούν μεταξύ τους θα ενισχύσουν την επιχειρηματολογία της κ. Λεπέν η οποία θεωρεί ότι το πολιτικό κατεστημένο συνωμοτεί κατά του Εθνικού Μετώπου για να του στερήσει τη δυνατότητα συμμετοχής στην άσκηση της εξουσίας. Αν συνεχιστεί η αντιπαράθεση μεταξύ του Νικολά Σαρκοζί και του Φρανσουά Ολάντ, των μονομάχων των προηγούμενων προεδρικών εκλογών, θα διευκολυνθεί η κ. Λεπέν στην ανάπτυξη της στρατηγικής της.

Το κακό παράδειγμα

Κατά την άποψή μου ο γαλλικός λαός ακολουθεί το κακό παράδειγμα του ελληνικού. Απογοητευμένος με το παλιό, το οποίο εκφράζεται από τους Ρεπουμπλικάνους του κ. Σαρκοζί και τους Σοσιαλιστές του κ. Ολάντ, προσφέρει πολιτικές ευκαιρίες στο παλιότερο, το οποίο εκπροσωπείται από την κα Λεπέν.

Το Εθνικό Μέτωπο έχει τις ιδεολογικές του ρίζες στη συνεργασία με τους Γερμανούς στην Κατοχή, στο όνομα του αγώνα κατά του μπολσεβικισμού και στη γαλλική αποικιοκρατία. Αναπτύχθηκε πολιτικά στη βάση του ρατσισμού και του αντισημιτισμού. Η κ. Λεπέν, η οποία ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος από τον πατέρα της το 2011, προσάρμοσε την επιχειρηματολογία της αποφεύγοντας τις ακρότητες που χαρακτήρισαν την πρώτη περίοδο ανάπτυξης του Εθνικού Μετώπου. Δεν δίστασε να απομονώσει και στη συνέχεια να διαγράψει τον πατέρα της Ζαν Μαρί Λεπέν για να στείλει το μήνυμα στα μέλη και τους υποστηρικτές του Εθνικού Μετώπου.

Τα βασικά επιχειρήματα όμως του Εθνικού Μετώπου στηρίζονται στην ξενοφοβία, στην καλλιέργεια της αντιπαλότητας μεταξύ θρησκειών και πολιτισμών, στην υποτιθέμενη σύγκρουση μεταξύ πατριωτών και υποστηρικτών μιας ευρωδικτατορίας που θέλει να επιβάλει την οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση μέσω παγκοσμιοποίησης. Η κ. Λεπέν και οι συνεργάτες της ενισχύουν το πολιτικό τους μήνυμα με λαϊκίστικες υποσχέσεις όπως είναι οι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις παρά τα γνωστά προβλήματα της γαλλικής οικονομίας, επιβολή ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης στα εξήντα χρόνια χωρίς φυσικά να διευκρινίζεται πώς θα καλυφθεί το ασφαλιστικό έλλειμμα, επιβολή μέτρων προστατευτισμού της οικονομίας σε πλήρη αντίθεση με τις ευρωπαϊκές και διεθνείς δεσμεύσεις της Γαλλίας κ.λπ.

Πολλοί Γάλλοι υποκλίνονται, μέσα στην απελπισία τους, σε έναν επιθετικό δεξιόστροφο λαϊκισμό, που έχει ένα πολύ σκοτεινό πολιτικό παρελθόν, με την ίδια ευκολία που οι Έλληνες υποκλίθηκαν στον αριστεροδεξιό λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.

Όλα πάνε χειρότερα

Η περίπτωση της Ελλάδας επιβεβαιώνει ότι ο λαϊκισμός δεν προσφέρει διέξοδο στην κρίση και την κατάρρευση του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος.

Με την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ τα υλικά της εξουσίας έγιναν χαμηλότερης ποιότητας. Αριστεροί δημαγωγοί που άλλα έλεγαν και άλλα κάνουν, ανεπάγγελτοι καφενόβιοι οι οποίοι αδυνατούν να οργανώσουν οτιδήποτε, λαϊκιστές του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ που οργανώνουν ένα νέο γύρο λεηλασίας του δημόσιου συμφέροντος ελέγχοντας το 1/5 των υπουργικών θέσεων, λαϊκιστές της ΝΔ που ειδικεύονται τώρα στις προμήθειες οπλικών συστημάτων με άδεια δημόσια ταμεία, κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή. Στα τέλη του 2015 η Ελλάδα είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι ήταν στις αρχές του 2015, όταν επικράτησε εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει σοβαρή πιθανότητα αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων με τη σημερινή εξουσία, όπως δεν υπάρχει δυνατότητα βελτίωσης της κατάστασης και της προοπτικής της Γαλλίας, μέσα από την πολιτική άνοδο του Εθνικού Μετώπου.

Είναι τέτοια η απογοήτευση με το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα και τέτοια η έλλειψη θετικής κοινωνικής και πολιτικής δυναμικής στην Ελλάδα και στη Γαλλία ώστε η πτώση του παλιού οδηγεί στο θρίαμβο του παλιότερου.