Η τέταρτη επέτειος της «δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το δειλό Επαμεινώνδα Κορκονέα» (για να παραφράσω τον τίτλο μιας ταινίας που δεν είδα ποτέ) δεν αναμενόταν να επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Λίγο το γεγονός πως ο θύτης του συγκεκριμένου εγκλήματος έχει τιμωρηθεί παραδειγματικά, λίγο το γεγονός πως ο κόσμος (ακόμα και οι κουκουλοφόροι) έχει κουραστεί από την ατελείωτη σειρά διαδηλώσεων και επεισοδίων που στιγμάτισαν το (ούτως ή άλλως δύσκολο) 2012, όλα έδειχναν πως η 6η Δεκεμβρίου 2012 θα αποτελούσε περισσότερο μια ημέρα μνήμης και περισυλλογής (όπως άλλωστε της αρμόζει) παρά μια ημέρα άγονης και φασαριόζικης διαμαρτυρίας.
Ένα εικοσιτετράωρο πριν, η νεολαία του Συνασπισμού έκρινε σκόπιμο να βγάλει ανακοίνωση για τη θλιβερή επέτειο. Δεν έγραψε κάτι καινούργιο και κινήθηκε κατά τα ειωθότα: Πέρα από τη συνήθη (και θλιβερή) καπηλεία του τραγικού συμβάντος, διάνθισε το κείμενο με διάφορα τσιτάτα τύπου «Όλοι στους δρόμους να τους τελειώσουμε» κ.λπ κ.λπ. Μια ανακοίνωση ρουτίνας τόσο ανώδυνη και προβλέψιμη όσο και μια τυπική καταγγελία για τη διαιτησία από το χαμένο ενός ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού. Μια ανακοίνωση σαν την οποία έχουμε διαβάσει χιλιάδες και, φυσικά, όχι μόνο από το συγκεκριμένο φορέα (ο οποίος, στην τελική, δεν εκπροσωπεί παρά μόνο ένα μικρό κομμάτι του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα).
Η παραπάνω ιστορία θα περνούσε επιδεικτικά στο ντούκου, αν δεν έμπαινε ξαφνικά στον χορό η Νέα Δημοκρατία. Μιλάμε, ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Τι «πέμπτη φάλαγγα» αποκάλεσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, τι «κουκουλοφόρους» και «δωσίλογους» τους βουλευτές τους… Έφτασαν δε στο υπέρτατο ατόπημα να χρεώσουν, εμμέσως πλην σαφώς, στην Κουμουνδούρου και τους νεκρούς της Marfin.
Αναρωτιέμαι, λοιπόν… Ποιος ο λόγος να βγάλεις μια τέτοια εμπρηστική ανακοίνωση παραμονές μιας τόσο «ευαίσθητης» ημερομηνίας; Παραμονές της επετείου ενός αποτρόπαιου γεγονότος το οποίο διαδραματίστηκε την εποχή που το κόμμα σου ήταν κυβέρνηση και είχε ως αποτέλεσμα, πέρα από τον άδικο χαμό ενός 15χρονου παιδιού, την καταστροφή της Αθήνας, λόγω της ανοχής που εσύ έδειξες; Πώς γίνεται να κατηγορείς χωρίς στοιχεία το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για ένα στυγερό έγκλημα (Marfin) το οποίο ο αρμόδιος υπουργός σου δεν έχει διαλευκάνει; Πώς καταφέρνεις να χάνεις τόσο άδοξα το δίκιο σου (η στοχοποίηση των αστυνομικών από site φίλα προσκείμενο στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν όντως προκλητική και απαράδεκτη) μέσω της αγοραίας φρασεολογίας που χρησιμοποιείς; Και τέλος, πώς δίνεις το δικαίωμα σε κάθε αντιεξουσιαστή, ακροαριστερό, ακροδεξιό, χουλιγκάνο, μπαχαλάκη, κλεφτρόνι κ.ο.κ. να κάψει την Αθήνα γνωρίζοντας πως οι μισοί θα κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι μισοί θα μιλήσουν για προβοκάτσια;
Δυστυχώς, υπάρχει και η άλλη άποψη, η «μακιαβελική». Με την ανακοίνωσή της αυτή, η Νέα Δημοκρατία βρέθηκε σε μια win-win situation. Αν η Αθήνα καιγόταν απ’ άκρη σ’ άκρη, θα μπορούσε να βγει και να πει: «Σας τα ’παμε, δεν σας τα ’παμε;». Αν τα επεισόδια (όπως ευτυχώς έγινε) ήταν απλώς επιπέδου Saturday Night Live in Exarchia, θα τόνιζε πως έφερε τους «κουκουλοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ» προ των ευθυνών τους και τους ανάγκασε να κιοτέψουν.
Πολλά και διάφορα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό. Πρώτα εκείνο το υπέροχο (κάργα προεκλογικό) βιντεάκι που παρουσίαζε τον Αντώνη Σαμαρά ως ένα κράμα Μπεν Γκουριόν και Αντενάουερ. Εν συνεχεία, η επιμονή της ΝΔ να εξαφανίσει ετσιθελικά το νόμο για την ιθαγένεια, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις στους δύο κυβερνητικούς εταίρους της. Και τώρα η εν λόγω ανακοίνωση του στιλ «Ψηφίστε εμάς, τους νοικοκυραίους, για να μη σας κάψουν ζωντανούς οι αναρχοκουμμουνισταί». Μήπως στη μαρτυρική λεωφόρο Συγγρού ονειρεύονται εκλογές; Είναι καλή ιδέα να γίνουν εκλογές τώρα; Είναι καλή ιδέα να πάμε σε εκλογές τώρα με τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο και τη Marfin στην ατζέντα;
20°
