Σχόλιο του Στράτη Στρατήγη για το διακύβευμα των εκλογών και την παραμονή μας στην ΕΕ
Ζούμε σήμερα στην Ελλάδα αυτό που έγινε μετά την Μεταπολίτευση και κυρίως μετά την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ το ’81 μεν τον άκρατο κομματισμό και την παράδοση του Κράτους σε μαθητικές, πανεπιστημιακές, δημοσιοϋπαλληλικές, επαγγελματικές και επιχειρηματικές κομματικές συντεχνίες. Ζούμε την αλλοίωση - όπως διαπιστώνουν πλέον και κορυφαίοι μας συνταγματολόγοι - της αντιπροσωπευτικής εντολής ενός φιλελεύθερου δημοκρατικού πολιτεύματος και την μετάλλαξή του σε σχέση αγοραίας ψηφοθηρικής συναλλαγής.
Οι δύο φετινές εκλογικές αναμετρήσεις της άνοιξης, κατέληξαν στην ανάδειξη τριών νέων κομμάτων: από αριστερά του αγνώστων προθέσεων ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα σε θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης, (με την διαρροή σ’ αυτό ανεπιστρεπτί της συντεχνιακής εκλογικής πελατείας του ΠΑΣΟΚ) και από την δεξιά στη δημιουργία δύο κομμάτων, το ένα αδιευκρίνιστης χυδαίας λαϊκής διαμαρτυρίας (ΑΝΕΛ) και το άλλο με επικίνδυνες φασιστοειδείς αποχρώσεις (ΧΑ).
Δύο είναι σήμερα πλέον οι παρατάξεις στην Ελλάδα:
Από την μια πλευρά ο συνασπισμός της Δραχμής, της εξόδου μας από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και της τελικής μας χρεοκοπίας (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και ΧΑ) και ο συνασπισμός του Ευρώ, της επανένταξης μας μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών και της σταδιακής οικονομικής και διοικητικής μας εξυγίανσης (ΝΔ, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ).
Ο πρώτος συνασπισμός απαρτίζεται από αριστερά από το κομμουνιστικό, σταλινικής εμμονής ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με ηγέτη τον χαρισματικό μεν, αλλά άνευ ιδεολογικού βάθρου, νεαρό του δημαγωγό και τις ακραίες αριστερές συνιστώσες του. Εκμεταλλεύονται την αγανάκτηση όλων εκείνων από μας, που υποφέρουν από τα μέτρα που επιβλήθηκαν από τους δανειστές μας από τα λάθη των δύο μεγάλων πελατειακών κομμάτων της δικομματικής από το 1974 πολιτικής μας γεωγραφίας και κυρίως εκείνων που ευνοήθηκαν από αυτήν. Αλλά ο στόχος τους είναι να καταλάβουν την εξουσία με την βοήθεια δημοκρατικών μέσων, του ανοχύρωτου για τέτοια ενδεχόμενα Συντάγματός μας του 1975, για να γίνουμε μια βαλκανική χώρα του πάλαι ποτέ Παραπετάσματος, όπως ήταν η Αλβανία την οποία είχε μνημονεύσει σαν πρότυπο και ο Α. Παπανδρέου πριν από το 1981.
Από δεξιά, στον αντίποδα του συνασπισμού, οι ΑΝΕΛ, με «Πρόεδρο» έναν, στα όρια της χυδαιότητας σε λόγο και πράξεις, παλαιό πολιτευτή της ΝΔ και η ΧΑ με γνωστά πλέον χαρακτηριστικά, από τότε που έκανε την εμφάνιση της στην Βουλή και τα ΜΜΕ.
Εκμεταλλεύονται την ίδια αγανάκτηση -με την προσθήκη εθνοκαπηλικής χρειάς παλαιάς κοπής συνθημάτων - μέρους του ανώριμου εκλογικού σώματος και κυρίως εκείνου που ασπάζεται ανέκαθεν στον τόπο μας τις θεωρίες της συνωμοσίας της κοινωνίας Ετοιμάζονται για την δια της βίας αντιμετώπιση της επικράτησης της εξ αριστερών απειλής. Υπάρχει ο κίνδυνος να ξαναζήσουν τα ανιστόρητα παιδιά μας, το κλίμα αν όχι τα γεγονότα που ζήσαμε οι παλαιότεροι, αμέσως μετά την απελευθέρωση μας από την κατοχή, το 1944.
Καταλήγω με μια παρότρυνση για να μην πω έκκληση, μετά την 20ετή εμπλοκή μου στην ενεργό κομματική πολιτική και την εμπειρία ζωής πού έχω σήμερα σαν κεντροδεξιάς τοποθέτησης πολίτης, απαλλαγμένος από το 1994 από κομματικές παρωπίδες όταν η ΔΗΑΝΑ το κόμμα όπου τελικά πολιτεύτηκα από το 1985, ανέστειλε την λειτουργία του.
Την απευθύνω σε όλους όσους απαρτίζουν σήμερα την Βουλή. Κυβερνώμεθα από μια Κυβέρνηση στην ουσία «Εθνικής Σωτηρίας» στην οποία συμμετέχουν και τα τρία κόμματα του Ευρώ. Ο Πρωθυπουργός κ. Α. Σαμαράς και πολλοί υπουργοί σε υπουργεία κλειδιά, αδιαφορούν πλέον για το σύνηθες προσωπικό πολιτικό κόστος. Έχουν αντιληφθεί ότι το διακύβευμα δεν είναι η επιβίωση του κόμματός τους ή η δική τους επανεκλογή, αλλά η ευκαιρία που τους δίνεται σήμερα να μας βγάλουν από το τέλμα της χρεοκοπίας. Με μια Ευρώπη που έκουσα άκουσα μας συμπαραστέκεται παρά την εξαπάτησή της επί τρία συναπτά χρόνια κυρίως στα διαρθρωτικά μέτρα που της είχαμε υποσχεθεί. Το μόνο διακύβευμα σήμερα για τους βουλευτές μας είναι να εξασφαλίσουν την προσωπική υστεροφημία των ιδίων και αυτών που θα φέρουν το όνομά τους, κύριο κίνητρο για την ανάμειξη εντίμων πολιτών στα κοινά. Και αυτό το είδος των σημερινών βουλευτών πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα και στα κόμματα της Δραχμής.
18°
