Πολιτικη & Οικονομια

Το καημέεεενο το κροκοδειλάααακι...

Τα Status Updates του Forrest Gump #005

21.09.2012, 11:25
Νίκος Ζαχαριάδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Μουσικη Γ.Τ.Κ.: Ο ΛΕΞ το ‘δωσε πάλι για την κουλτούρα

Τάνια Σκραπαλιώρη

Οι αρετές του 21ου αιώνα: Ενσυναίσθηση, η πιο μαγική μορφή επικοινωνίας

Ελλαδα 1o Forum Athens Voice: 10 πράγματα που μάθαμε για την Ενσυναίσθηση

Δήμητρα Γκρους

Κοινωνια Εσύ; Θα έβαζες τους γονείς σου σε γηροκομείο;

Τάκης Σκριβάνος

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, που κάνει τη φράση «Αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις...» μοναδική, είναι ότι κρύβει μέσα της μια επική υπέρβαση: Την ώρα δηλαδή που ο απατημένος, βρίσκεται μπροστά στην αμείληκτη αποκάλυψη ότι ο σύντροφός του δεν τον βρίσκει πλέον επιθυμητό και γι΄ αυτό προτιμά έναν άλλο, εκείνος επιχειρεί να το προχωρήσει ακόμα πιο πέρα!
Διότι ένας άνθρωπος που μόλις τον έχεις πιάσει γυμνό στο κρεβάτι με κάποιον άλλο και εκείνος χρησιμοποιεί το κλισέ «Αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις» στην ουσία σου λέει κατάμουτρα ότι εκτός από μη ελκυστικό σε θεωρεί και ηλίθιο.
Ό,τι ακριβώς συμβαίνει δηλαδή αυτές τις μέρες στο μέγαρο Μαξίμου.
Δηλαδή, την ίδια στιγμή που ματάκια πολιτικών αρχηγών, παίρνουν την πονεμένη έκφραση του δαρμένου σκύλου (ή του Φωσκολικού Κούρκουλου), μπροστά στη «σκληρότητα των αριθμών» και στις «απάνθρωπες απαιτήσεις των δανειστών», μια παρέλαση διορισμών, διευκολύνσεων και ξαναμοιράσματος της κρατικής πίτας συμβαίνει σε δεύτερο πλάνο.
Αυτό ακριβώς είναι το πολιτικό «Δεν είναι αυτό που νομίζεις». Ενώ ο καθένας προσπαθεί να δικαιολογηθεί στους ψηφοφόρους-πελάτες του ότι «είναιστριμωγμένοςκαιδενφταιειαυτόσμωρέ», ταυτόχρονα, του πετάει κατάμουτρα ότι τον θεωρεί καθυστερημένο. Τόσο καθυστερημένο, ώστε να μη βλέπει της κλασσικές πελατειακές συναλλαγές να συνεχίζονται απρόσκοπτα σε ΕΡΤ, σε Γενικές Γραμματείας («Καλώς ήρθες γλυκιά Τάνια Ιακωβίδου») και σε τροπολογίες.
Εξάλλου, όπως έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν, πίσω από κάθε «έκανα ό,τι μπορούσα για να μην μειωθούν μισθοί και συντάξεις» θα κρύβεται πάντα η σκέψη ότι κάποια ακόμα «συνδικαλιστική σύνταξη» παραμένει απείραχτη.
Είτε λόγω έλλειψης ικανότητας να την ανακαλύψουν, είτε - το χειρότερο – λόγω αυξημένης ικανότητας. Αυτοσυντήρησης.