Έκλεισε το τηλέφωνο και γύρισε να κοιτάξει τους παρευρισκόμενους. Το πρόσωπό του ήταν τραβηγμένο... σαν μάσκα. Έκανα καλά; ρώτησε τον πατέρα του. Η αδελφή του, ωχρή, παρακολουθούσε την κίνηση στο δρόμο. Αντί για απάντηση ακούστηκε ένας συριστικός ήχος, κάτι σαν ανεπαίσθητο σφύριγμα φιδιού. «Σύντομα θα καταλάβουν τι έκαναν και τι τους περιμένει» είπε ο πατριάρχης και ανακάθισε στην πολυθρόνα του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ησύχασε. Ήξερε πως ο Αντώνης Σαμαράς γευόταν στάλα-στάλα την απόλαυση της εκδίκησης. Είχε κλείσει το μαγαζί της Ντόρας. Είχε εκθέσει τον αρχηγό της Οικογένειας, που τον στήριξε στις εκλογές. Τώρα πάτησε το σβέρκο του μικρού προτείνοντάς του το ευτελές πόστο του αναπληρωτή υπουργού. Η ιστορία αυτή δεν είχε τελειωμό.
Το δραματικό εικοσιτετράωρο
Δεν πέρασαν παρά λίγες ώρες από την ορκωμοσία της κυβέρνησης. Στο Μαξίμου η μία σύσκεψη διαδεχόταν την άλλη. Ξαφνικά όλα θάμπωσαν μπροστά του. Μία αίσθηση ναυτίας τον κατέβαλε. Κοίταξε μπροστά, κοίταξε ζερβά, αλλά η θαμπάδα δεν έλεγε να φύγει.
Την επόμενη μόλις ημέρα ο πρωθυπουργός θα καταλάβαινε πως δεν είχε μία ούτε δύο, αλλά 15 ρωγμές στον αμφιβληστροειδή του. Το χειρουργείο κράτησε μερικές ώρες. Όταν ξύπνησε, του εξήγησαν το πρόβλημα. Έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Η ιστορική Σύνοδος Κορυφής θα διεξαγόταν χωρίς την παρουσία του.
Του είπαν τα νέα για τον Ράπανο. Ο άνθρωπος είχε στην κυριολεξία καταρρεύσει. Ήταν και αυτό το μυστήριο τηλεφώνημα. Ο Βασίλης Ράπανος, ανυποψίαστος, είχε σηκώσει το ακουστικό. Η φωνή από την άλλη μεριά μιλούσε αγγλικά με αμερικάνικη προφορά.
«Είμαι ο τάδε» του είπε και συνέχισε. «Μην αναλάβεις τη θέση αυτή. Το παιχνίδι έχει τελειώσει. Το αγκάθι είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η “ομάδα των τεσσάρων τραπεζιτών” θα σε εξοντώσει. Είναι αποφασιμένοι να κρατήσουν τις τράπεζές τους χωρίς να δώσουν δεκάρα για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Μην ακούς για κοινές και προνομιούχες μετοχές. Είναι αποφασισμένοι να οδηγήσουν τη χώρα στον γκρεμό και να κρατήσουν τα προνόμιά τους.
Ο Βασίλης Ράπανος τα ζύγισε. Δεν είναι και κανένα παιδάκι. Χρόνια στο κουρμπέτι, τους ήξερε όλους απέξω και ανακατωτά. Τον κυρίευσε κι αυτόν το αίσθημα της ναυτίας. Ήταν και αυτή η αρρώστια. Τον πήγαν στο νοσοκομείο. Οι γιατροί του ήταν ανένδοτοι. Πήρε τη γραμματέα του στην τράπεζα και της υπαγόρευσε ένα λιτό κείμενο. Η ιστορία θα τέλειωνε εδώ.
Στους διαδρόμους του ΥΠΕΞ
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος πήρε στα σοβαρά το ρόλο του. Θα ήταν επικεφαλής της ελληνικής αποστολής στις Βρυξέλλες. Όλη αυτή η αλαζονική βουλιμία του ξανάρθε ως διά μαγείας. Επιτέλους θα έπαιζε ένα ρόλο της προκοπής. Τηλεφώνησε στον Δημήτρη τον Κούρκουλα, ο οποίος έγινε υφυπουργός από σπόντα. Πρώην ΠΑΣΟΚ, κολλητός της Βάσως Παπανδρέου, μετά υποψήφιος ευρωβουλευτής με την «Πολιτική Άνοιξη» του Σαμαρά, μετά πρέσβης της ΕΕ. Ο τρίτος αδελφός της γνωστής οικογενείας είχε άμεση πρόσβαση στον Βαγγέλη Βενιζέλο λόγω της αδελφής του, της Ελένης Κούρκουλα, βασικού στελέχους της αυλής του Βαγγέλη το 2007. Είχε δώσει μάχες για να μην εκλεγεί ο Γιώργος Παπανδρέου στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Ο Δημήτρης Κούρκουλας δεν είπε κουβέντα στον Αβραμόπουλο. Τον άφησε να βράζει στο ζουμί του νομίζοντας ότι θα είναι ο αρχηγός της ελληνικής αποστολής στις Βρυξέλλες και ότι θα συνδιαλεγόταν με τη Μέρκελ και τον Ολάντ. Χαϊλίκια, δηλαδή. Ο «κύριος τίποτε» στην Καγκελαρία. Κάπως έτσι την έβλεπε τη δουλειά.
Ήταν πια Δευτέρα μεσημέρι όταν στο Μαξίμου ο Μουρούτης σήκωσε το τηλέφωνο. Από την άλλη άκρη της γραμμής ακούστηκαν κάτι σπαστά γαλλικά με ισπανική προφορά. Κάποιος... Αλταφάζ ενημέρωσε πως καλά θα κάνουν στην Αθήνα να διαβάσουν το πρωτόκολλο. Ο Μουρούτης ένιωσε κάτι σαν εφίδρωση. Μίλησε με τον Σίμο Κεδίκογλου, ο οποίος έβρισε στα ρώσικα τα οποία κατέχει. Τότε και μόνον τότε κατάλαβαν το ρεζιλίκι. Ειδοποίησαν τον Σαμαρά, ο οποίος έμεινε κάγκελο. «Καλά, και κανείς δεν με ενημέρωσε;» ψέλλισε. Κατά το απομεσήμερο βγήκε η ανακοίνωση. «Αρχηγός της ελληνικής αποστολής θα είναι ο Κάρολος Παπούλιας, όπως προβλέπει η Συνθήκη της Λισαβώνας». Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ένιωσε ένα τσίμπημα στην αριστερή πλευρά του θώρακά του. Πήρε ένα χαπάκι «σαλοσπίρ» για καλό και για κακό. Μετά χαμογέλασε και τηλεφώνησε κάπου. « Άσ’ τα, φίλε μου. Κάποιος μας καταράστηκε» είπε και γύρισε το κεφάλι του από την άλλη μεριά.
Πρέπει να ήταν συνεννοημένοι, αλλιώς δεν βγαίνει άκρη. Ο νομπελίστας και συνομιλητής του Παπανδρέου ήταν απολύτως σαφής. «Ξεχάστε την Ελλάδα. Δεν υφίσταται. Μέχρι τον Οκτώβριο θα έχει εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. Η μάχη της Ευρώπης δίνεται στην Ισπανία. Από την έκβαση της μάχης αυτής κρίνεται ο πόλεμος για το ευρώ».
Λίγα λεπτά αργότερα ο μάγος των χρηματοπιστωτικών, ο Ούγγρος κ. Τζορτζ Σόρος, δημοσιοποιούσε το δικό του χρησμό. «Η Ευρώπη έχει τρεις ημέρες για να διασώσει την Ευρωζώνη» είπε. Λίγα λεπτά αργότερα η Ισπανία και η Κύπρος κατέθεταν τις αιτήσεις υπαγωγής τους στο μηχανισμό στήριξης.
Το στέλεχος
Ήταν Τρίτη απομεσήμερο, όταν σήκωσε το τηλέφωνο. Ήταν από αυτούς που ξέρουν. «Δεν θέλω βαθύ μπλε στο Υπουργείο Οικονομικών. Προσωπικά, επιθυμώ να δω τον Νίκο Χριστοδουλάκη επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου. Δεν αποφασίζω μόνος μου, όμως. Είναι και ο Βαγγέλης Βενιζέλος που συναποφασίζει. Έχω την αίσθηση πως θα προκρίνει τον Γιάννη Στουρνάρα» είπε χωρίς περιστροφές ο βετεράνος της Αριστεράς.
«Μα είναι νεοφιλελεύθερου προφίλ» άκουσε την απάντηση. «Ναι, το ξέρω και το αντιλαμβάνονται. Άλλωστε, ξέρεις. Συμφωνώ στα πάντα με τον Νίκο (τον Χριστοδουλάκη). Θυμάσαι και εκείνη τη συνάντηση που είχαμε κάνει με τον Νίκο Μπίστη και τους άλλους. Αλλά εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν ξέρω καν τι σκέπτεται ο Βενιζέλος!»
Στην Ιπποκράτους τα πράγματα ήταν τεταμένα. «Ο Βαγγέλης δεν θα χρεωθεί την επιλογή ενός Ζανιά ή ενός πρώην Πασόκου, ώστε σε περίπτωση ατυχήματος να χρεωθεί την αποτυχία» ακούστηκε να λέει η συμπαθητική φωνούλα από την άλλη άκρη της γραμμής».
«Μα, είναι ώρα για ίντριγκες;» ήταν η απάντηση. «Σκέψου λίγο… Έπρεπε να έβλεπες τον Βενιζέλο χθες, Δευτέρα, να κάθεται σε μία γωνία και να χαμογελά χαιρέκακα με την γκάφα του Σαμαρά και τις Βρυξέλλες. Σου λέω... η πολιτική επιβίωση είναι υψηλή τέχνη» ολοκλήρωσε ο συνομιλητής και έκλεισε το ακουστικό.
Η κατάρα της Χαλέπας
Ο υπερήλικας πατριάρχης της Οικογένειας πάτησε το κουμπί και ενεργοποίησε την ανοιχτή ακρόαση. Η φωνή ακουγόταν ξεψυχισμένη, αλλά ευδιάκριτη. «Πατέρα… μέσα σε τρία εικοσιτετράωρα έγιναν άνω κάτω. Ξεφτιλίστηκαν». Ο γηραιός βετεράνος ανασήκωσε τους ώμους του και χαμογέλασε. Αυτός και μόνον αυτός ήξερε. Σιγοκατέβασε το καφεδάκι του, σταύρωσε τα πόδια του και άφησε να του ξεφύγει κάτι σαν σφύριγμα.
Τρίτη απόγευμα και ο Γιώργος Βερνίκος, φίλος επιστήθιος του Βαγγέλη Βενιζέλου, υφυπουργός ναυτιλίας ορκισμένος, υποβάλλει την παραίτησή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε θέσει θέμα νομιμότητας της υπουργοποίησής του διότι συμμετείχε σε εξωχώρια εταιρεία με έδρα τις νήσους Μάρσαλ. Όταν δεν σε θέλει... πάει και τελείωσε.
3°
