Από τις δημοσκοπήσεις είναι μάλλον φανερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αυξήσει τις δυνάμεις του στις 17 Ιουνίου. Ωστόσο, έχω την αίσθηση πως ό,τι ήταν να πάρει από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το πήρε ήδη στις 6 Μαΐου. Με βάση πάντα τις δημοσκοπήσεις, οι καινούργιοι ψηφοφόροι του φαίνεται να προέρχονται από άλλους χώρους, όπως το αγρίως συμπιεζόμενο ΚΚΕ, οι Οικολόγοι-Πράσινοι, αλλά και οι χύμα και αορίστως «αγανακτισμένοι» που ψήφισαν Καμμένο ή Χρυσή Αυγή.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τις μετακινήσεις από το ΠΑΣΟΚ, που είναι και οι πιο θεαματικές, θα τολμούσα να πω πως όποιος ήταν να μετακινηθεί, μετακινήθηκε. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είχαμε μαζική μετατόπιση προς τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως των παραδοσιακών πελατειακών δικτύων του ΠΑΣΟΚ (υπάλληλοι ΔΕΚΟ και ευρύτερου δημόσιου τομέα κ.λπ.). Το ποιοι εξελέγησαν με τον ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα στις πρώτες θέσεις (Σακοράφα, Κουρουπλής, Μητρόπουλος), καθώς και μια σειρά άλλες προσχωρήσεις από το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, δείχνουν να επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Κι αυτό, είτε πρόκειται για πρόσωπα, όπως ο διαβόητος Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, το πρωτοπαλίκαρο του Άκη Κοτσακάς ή η οικογένεια Αρσένη-Κατσέλη, είτε για ΜΜΕ που παραδοσιακά αποτελούσαν πυλώνες του ΠΑΣΟΚικού αλλά και ευρύτερου λαϊκισμού στις χειρότερες εκδοχές του («Αυριανή», «Ποντίκι», διάφορα μπλογκ).
Για όλους αυτούς, η πολιτική επιλογή είναι αρκετά απλή. Στο μέτρο που τα δανεικά με τα οποία ταϊζόταν όλο αυτό το σύστημα στέρεψαν, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πια να εξασφαλίσει την (απλή ή διευρυμένη) αναπαραγωγή αυτών των πελατειακών δικτύων. Έτσι, στρέφονται προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του, κακέκτυπο του Ανδρέα Παπανδρέου και αρχέτυπο του υπερφίαλου, ημιμαθούς και ανεύθυνου πολιτικού. Αρκεί να ακούσει ή να δει κανείς την κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, για να καταλάβει τι θα πει θράσος και έπαρση νεοφώτιστου αλλά και κληρονομικώ δικαίω λαοσωτήρα.
Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας σε όλους αυτούς; Μα, ότι το πάρτι που γινόταν όλα αυτά τα χρόνια (με δανεικά, επιμένω) μπορεί να συνεχιστεί: οι μισθοί και οι συντάξεις να αποκατασταθούν στα προ του 2010 επίπεδα, κανένας εργαζόμενος στον ευρύτερο δημόσιο τομέα να μην απολυθεί, μεταταχθεί, αξιολογηθεί ή οτιδήποτε άλλο, τα πανεπιστήμια να παραμείνουν στο έλεος δυναμικών μειοψηφιών και «επιτήδειων» πρυτανικών αρχών κ.ο.κ.
Ακόμα και ο Αλαβάνος, μέγας αρχιερέας του αριστερίστικου λαϊκισμού, αναγκάστηκε να επισημάνει τις αντιφάσεις, αν όχι και την υποκρισία, των διακηρύξεων του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, μερικούς από τους επικίνδυνους να πουν τι πραγματικά πιστεύουν, και έτσι να χαθούν ψηφαλάκια, η Κουμουνδούρου προσπαθεί «να τους κρύψει στο υπόγειο». Έτσι η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) του συντρόφου Ρούντι Ρινάλντι υπέστη λογοκρισία του πιο αυθεντικού σταλινικού τύπου από την «Αυγή», πάλαι ποτέ εφημερίδα της ανανεωτικής/δημοκρατικής Aριστεράς. Με τη βοήθεια του φoτοσόπ, στη φωτογραφία των πανηγυρισμών της 6ης Μαΐου οι κόκκινες σημαίες με τα αρχικά ΚΟΕ και με κάτι σφυροδρέπανα να! έγιναν απλώς… κόκκινες. Τι κατάντια για μια εφημερίδα στην οποία πολλοί από μας έχουμε κατά καιρούς δημοσιεύσει κείμενα, για την εφημερίδα όπου έγραφαν ο Λεωνίδας Κύρκος και ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, για την εφημερίδα που φιλοξενούσε τα (αρχικά) «Ενθέματα» με υπεύθυνο τον Γιάννη Βούλγαρη!
Θλίψη, λοιπόν, και μόνο θλίψη, για οποιονδήποτε είχε ποτέ την οποιανδήποτε σχέση με τη λεγόμενη ανανεωτική Aριστερά. Θλίψη για την «Αυγή», θλίψη για την έπαρση και τον εξυπνακισμό των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι όλο και περισσότερο θυμίζουν κάποιον που ήταν μια ζωή στο περιθώριο και ξαφνικά έπιασε την καλή. Και πάνω απ’ όλα, θλίψη για ένα φορέα που υπόσχεται χωρίς ενδοιασμό στους πάντες τα πάντα, ξέροντας πως όχι μόνο δεν μπορεί να τα πραγματοποιήσει, αλλά και ότι τα λέει εκ του ασφαλούς και τζάμπα, αφού θα φροντίσει επιμελώς να αποφύγει τις όποιες κυβερνητικές ευθύνες.
9°
