Πολιτικη & Οικονομια

Τα Tweets του Forrest Gump 385

Μέλος της επιτροπής για τη διατήρηση μιας ημέρας του χρόνου χωρίς εορτασμό κάποιας παγκόσμιας ημέρας

Νίκος Ζαχαριάδης
ΤΕΥΧΟΣ 385
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η ΕΠΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

image

Η κλασική πόζα κάλυψης «προγουλίου»

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος απαντάει στο ερώτημα: «Γίνεται να βγω επιτέλους πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και να έχω μια ολόδική μου αφίσα;» γιορτάζοντας με τον τρόπο του την ολοκλήρωση της κομματικής επετηρίδας.

Κωμική λεπτομέρεια Νο 1: Τα μισόκλειστα μάτια του αρχηγού, που υπαινίσσονται ότι εκείνο που μπορεί να δει στο μέλλον (εκεί δηλαδή όπου κοιτάζει) είναι τόσο λαμπερό που τον τυφλώνει.

Κωμική λεπτομέρεια Νο 2: Η ελαφρώς παράξενη θέση του σακακιού, που καλύπτει το κολάρο του πουκαμίσου αλλά αφήνει εκτός από τη μανσέτα να φανεί και λίγο μανίκι, δείχνοντας ότι δεν είναι άνθρωπος που χρησιμοποιεί στιλίστες αλλά απλός και ντόμπρος.

Κωμική λεπτομέρεια Νο 3: Το αριστερό χέρι που βρίσκεται σε ετοιμότητα. Είτε για να πάρει τα χαρτιά που μοιράζει η «μπάνκα» είτε για να το χτυπήσει αποφασιστικά στο τραπέζι.


● Άσχετο, αλλά ο Καμμένος έχει πάθει αγκύλωση ή έχει απειλήσει με «Γουδί» όποιο φωτογράφο τολμήσει να κυκλοφορήσει φωτογραφία του που να μην έχει έκφραση απόλυτου μίσους;

● Διευκρίνιση: Η συγκεκριμένη έκφραση είναι γνωστή και ως «Οδηγός-που- τον-κλείνει-ταξιτζής».


● Νόμος του χάους: Κάθε φορά που ένα νομοσχέδιο για εξοικονόμηση χρημάτων μέσω συγχώνευσης και κατάργησης αγροτικών συνεταιρισμών μπλοκάρεται, ένα ακόμα ποσοστό επικουρικών συντάξεων καταλήγει να περικοπεί στο μέλλον.

● Χαριτωμένη λεπτομέρεια: Το κόμμα αυτό ισχυρίζεται ότι αγωνίστηκε για να διατηρηθούν οι συντάξεις.

Ανησυχητική λεπτομέρεια: Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα όταν λέει ότι «αγωνίστηκε για να διατηρηθούν οι συντάξεις» να το πιστεύει στ’ αλήθεια.

● Πράγμα που σημαίνει ότι ο κίνδυνος λόγω βλακείας είναι πολύ πιο απρόβλεπτος και πιο μεγάλος από τον κίνδυνο λόγω εσκεμμένης προεκλογικής παπαριάς.


● Κολοκοτρωνοληψία: Η επίμονη και επαναλαμβανόμενη ψευδαίσθηση κάποιου ότι, αν φωνάζει ενώ την ίδια στιγμή κρατάει ένα πορτρέτο του Κολοκοτρώνη κατά τη διάρκεια μιας παρέλασης, γίνεται αυτόματα οπλαρχηγός του 1821.

● Πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς μηχανισμό που κάνει κάποιες θεούσες να πιστεύουν ότι κραδαίνοντας μια εικόνα της Παναγίας και φωνάζοντας κατάρες γίνονται αυτόματα παρθένες και άγιες.  


● Πού καταλήγει μια επαγγελματίας πορνοστάρ που αποδεικνύεται ανεπαρκής στις στοιχειώδεις απαιτήσεις της δουλειάς της και ενώ αποτυγχάνει να ολοκληρώσει την παρά φύσιν επαφή με τον έγχρωμο παρτενέρ της (στη δεύτερη ταινία), ωστόσο επιμένει ότι τα κάνει όλα;

● Απάντηση: Καταλήγει να γίνει πολιτικός. Και αυτή.

● Διότι στην πολιτική, κανείς δεν απαιτεί από εσένα να τα καταφέρνεις. Μόνο να λες ότι θα τα καταφέρεις. Όπως ακριβώς έκανε και η Τζούλια στην ταινία με τους δύο μαύρους.


Ναι, όταν ο Φίλιππος Πετσάλνικος ζητάει αφοσίωση στον κοινό στόχο, είναι απολύτως φυσιολογικό να αναρωτιέται κανείς «πότε ακριβώς είχε κι αυτός στόχο να προφυλάξει τα προνόμια των υπαλλήλων της Βουλής, ώστε να πρέπει να του αφοσιωθεί κιόλας».


● Ανεξήγητη καραμπόλα: Η Ελένη Λουκά επιτίθεται λεκτικά στον Γεώργιο Μπαμπινιώτη αποκαλώντας τον «προδότη» και «Γερμανό»…

●…την ίδια στιγμή που εκείνος ετοιμάζεται να πλέξει το εγκώμιο του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου…

●…ο οποίος υπήρξε πνευματικός της πατέρας.

● Μάλλον θα έφταιγε ότι ο Γιώργος Μπαμπινιώτης αποκάλεσε τον Χριστόδουλο «νεοέλληνα διαφωτιστή» και η κ. Λουκά θα εξέλαβε το χαρακτηρισμό «διαφωτιστής» ως προσβολή.


● Ερώτηση: Πώς θα ονομαζόταν στη ναζιστική Γερμανία των στρατοπέδων συγκέντρωσης ένας νομαρχιακός σύμβουλος που δηλώνει ότι θα φτιάξει χρωμοσαμπουάν από τους έγχρωμους λαθρομετανάστες των «στρατοπέδων φιλοξενίας» στην Κοζάνη;

● Απάντηση: Θα τον ονόμαζαν «λευκαντικό πριν την επεξεργασία».

● Και μετά θα έλεγαν ότι τον αποκάλεσαν έτσι για να σοκάρουν και να δημιουργήσουν συζήτηση σχετικά με όσους τους κλέβουν το know how.


● Το πρόβλημα δεν είναι ότι κάποιοι εκμεταλλεύθηκαν τo internet για να πείσουν τους συνανθρώπους τους μέσω μιας κομμένης φωτογραφίας ότι ο Παπαδήμος έβγαλε την ελληνική σημαία από το γραφείο του.

● Το πραγματικό πρόβλημα είναι η ταχύτητα με την οποία οι συνάνθρωποι υιοθέτησαν αυτή τη φήμη και την αναμετέδωσαν.

● Γεγονός που αποδεικνύει ότι οι trash εκπομπές μεγάλης θεαματικότητας, στην πραγματικότητα, δεν τελείωσαν ποτέ. Απλώς τώρα οι ίδιοι που τα παρακολουθούσαν στην τηλεόραση, τώρα τα κλικάρουν στο διαδίκτυο. 


● Φυσικά και έχουν δίκιο που διαμαρτύρονται οι γονείς των μαθητών στο Γαλάτσι, που τα παιδιά τους τιμωρήθηκαν επειδή μούτζωσαν στην παρέλαση. Διότι αν μάθουν από τώρα να συνδυάζουν την εξέγερση και την κόντρα στο σύστημα με την ανάληψη ευθυνών…

●…είναι ικανοί να καταλήξουν αύριο να κάνουν απεργιακές κινητοποιήσεις χωρίς να τις προσμετρούν κρυφά στις μέρες της άδειας, με αποτέλεσμα να μην πληρώνονται!


● Κι όμως, τα 7κάτι εκατομμύρια της επιχορήγησης στα κόμματα για έρευνα και επιμόρφωση έπιασαν ήδη τόπο:

● Πλέον τα κόμματα μπορούν με βεβαιότητα να απαντήσουν στο εξής ερώτημα:  «Αρκούν 7κάτι εκατομμύρια για να εξοργίσουν ένα λαό τόσο ώστε να μη μας ξαναψηφίσει ή πρέπει να αυξήσουμε το ποσό την επόμενη φορά για να δούμε πόσο μπορεί να συγκρατηθεί ακόμα;».


● Κι όμως, η μεγαλύτερη τιμωρία για τον Γιώργο Καρατζαφέρη είναι ότι ξεκατινιάζονται μεταξύ τους οι βουλευτές της Ν.Δ. και του Καμμένου, με επιχειρήματα τόσο γραφικά που θυμίζουν εκείνον. 


● Εξίσωση: Η διαδικασία κατά την οποία κάνεις οποιονδήποτε αριθμό να ισούται με «έξι». 


Μάθημα νέας ελληνικής δικαστικής διαλέκτου

Όταν ο Λαυρεντιάδης δηλώνει:

«Εγώ δεν εκβιάζομαι. Όταν χρειαστεί θα πω ονόματα»...

...στην πραγματικότητα εννοεί

«Ψιτ, Ονόματα, φροντίστε να μη χρειαστεί να σας πω, γιατί εγώ δεν εκβιάζομαι, αλλά μπορώ θαυμάσια να εκβιάσω».


Πιο απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας

Συλλέκτης νεραντζιών  προληπτικά πριν την παρέλαση στο κέντρο της Αθήνας


Ο Δημήτρης Σιούφας, ο άνθρωπος ο οποίος  εξαιτίας της πτώσης της κυβέρνησης Καραμανλή  δεν ολοκλήρωσε τη διακόσμηση των τοίχων  της Βουλής με εικόνες του εαυτού του, εξομολογείται…

image


Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για…

«Αμφιβωρία»: Η διαρκής αμφιβολία κατά τη διάρκεια της ημέρας μετάβασης στη θερινή ώρα, κατά πόσο ένα ρολόι έχει αλλάξει αυτόματα και δείχνει τη σωστή ώρα ή πρέπει να το αλλάξεις χειροκίνητα.