Πατατόφλουδα...

Το κίνημα της πατάτας απέκτησε σε χρόνο ρεκόρ φίλους και εχθρούς. Για τους «φίλους» της πατάτας- που ανακάλυψαν ένα λαμπρό πεδίο διαπαιδαγώγησης των μαζών και κολακεύουν με το αζημίωτο τους παραγωγούς-, δεν είναι η ώρα. Αυτό όμως που ξεχωρίζει είναι η βροντερή παρέμβαση του ΚΚΕ για μια πρωτοβουλία που, πρώτον, είναι εκτός ελέγχου (του Περισσού) και, δεύτερον, είχε την ατυχία να υποστεί τη βάσανο των «μαρξιστικών λενινιστικών εργαλείων» του κόμματος της απόλυτης αλήθειας.

Μετά τις αντιδράσεις στις κορώνες του ΚΚΕ του τύπου «εξελίσσεται μια νέα, ανήθικη εκστρατεία προπαγάνδας για την εξαπάτηση του λαού με τον κωδικό «το κίνημα της πατάτας», ο Περισσός αισθάνθηκε την υποχρέωση να απολογηθεί-συγνώμη, να αντεπιτεθεί σε κάθε συκοφάντη, συνωμότη, λασπολόγο, προβοκάτορα, διαστρεβλωτή των θέσεών του. Με νέα ανακοίνωση, εξηγεί γιατί τα κινήματα αυτά είναι εξ αρχής καταδικασμένα σε θάνατο: «Οι μορφές όμως όπως το 'κίνημα της πατάτας', έχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες και δεν λύνουν το πρόβλημα της εκμετάλλευσης της αγροτιάς από το κεφάλαιο, ούτε της φτώχειας και της πείνας που διευρύνονται στις λαϊκές οικογένειες, ως αποτέλεσμα της βάρβαρης πολιτικής τρόικας-ΕΕ-κυβέρνησης». Συνεπώς, ώσπου να ανατραπεί η βάρβαρη πολιτική με λαϊκή εξουσία- υπό το ΚΚΕ και μόνο βεβαίως-, δεν έχουν τύχη οι όποιες κινήσεις ανακούφισης έστω των συνανθρώπων μας από τα δεινά της κρίσης. Ή, καλύτερα, δεν αξίζει να ασχολείσαι με πατάτες μέχρι να έρθει η ώρα της επανάστασης, οπότε και θα λυθεί «το πρόβλημα της εκμετάλλευσης της αγροτιάς από το κεφάλαιο»...

Αλλά το τι θα γίνει όταν έρθει εκείνη η ώρα, περιγράφεται γλαφυρά στην ίδια ανακοίνωση: «Αναδεικνύεται η επικαιρότητα και η ανάγκη του κεντρικού σχεδιασμού σε κάθε φάση της παραγωγικής διαδικασίας και στον τομέα των τροφίμων. Από τη μείωση της τιμής των αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, πετρέλαιο, μηχανήματα, σπόροι, ζωοτροφές κ.ά) καταργώντας το καπιταλιστικό κέρδος και μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, μέχρι τη συλλογή, συγκέντρωση και διάθεση φτηνών και καλών αγροτικών προϊόντων».

Δηλαδή, για να καταλάβουμε. Κεντρικός σχεδιασμός στην αγροτική παραγωγή δεν είχε επιβληθεί επί δεκαετίες στη Σοβιετική Ένωση, που κατάρρευσε; Το ίδιο οραματίζεται στον 21ο αιώνα και το ΚΚΕ και μάλιστα κεντρικό έλεγχο «σε κάθε φάση της παραγωγικής διαδικασίας και στον τομέα των εφοδίων». Για να γίνει αυτό, βεβαίως πρέπει να καταργηθεί το «καπιταλιστικό κέρδος», δηλαδή στην ουσία η αγορά. Μα αυτό δεν ήταν που οδήγησε τα αλήστου μνήμης κολχόζ της Σοβιετίας στη χρεοκοπία και έκανε τους ανθρώπους στις πόλεις να ψάχνουν την πατάτα με το δίκαννο;

Το «κίνημα της πατάτας» έκανε μεγάλη ζημιά στο ΚΚΕ- όχι όμως εκεί που φαίνεται αλλά επί της ουσίας. Ώθησε τον Περισσό να ψελλίσει κάτι από τις θέσεις για το μέλλον,που πρεσβεύει και καθημερινά αποκρύπτει με το πέπλο μιας επαναστατικής φρασεολογίας. Αναγκάζεται να περιγράψει πώς οραματίζεται το μέλλον για τον αγρότη, τον μεταφορέα, το κατάστημα τροφίμων, τον καταναλωτή: ένα τεράστιο κρατικό μονοπώλιο σοβιετικού τύπου στη θέση των σημερινών τραστ που μονοπωλούν τις τιμές και υποδαυλίζουν την ακρίβεια. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη, δηλαδή; Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε.