Ο α’ γύρος της φετινής Σουπερλίγκας τέλειωσε την προηγούμενη Τετάρτη. Αν και τα δεδομένα άλλαξαν μετά το χθεσινό κάζο του Ολυμπιακού στο Καυταντζόγλειο. Όμως το θέμα μας σήμερα δεν είναι τι θα γίνει στο μέλλον με τη μετωπική των αιωνίων, αλλά ποιοι ξεχώρισαν στο πρώτο μισό της χρονιάς. Σε μια σεζόν με χαμηλές προσδοκίες που προσπαθούμε να μασκαρέψουμε το χαμηλό επίπεδο των ρόστερ με ευφημισμούς όπως «η επιστροφή των Ελλήνων», «τόπο στα νιάτα» και άλλα τέτοια όμορφα. Η ενδεκάδα της AV παίζει 4-2-3-1 που είναι και της μόδας…
Τερματοφύλακας
Ρόι Κάρολ (ΟΦΗ)
Ο Καπίνο αναζωογόνησε το πρωτάθλημα με την παρουσία του, ο Μέγερι έφαγε εύκολα τον ανεκδιήγητο (αλλά και λίγο αδικημένο) Κοστάντσο, ο Γκαλίνοβιτς έχει κάνει 2-3 επικά ματς, όμως ο «γιάνκης» των Κρητικών που ήρθε χωρίς τυμπανοκρουσίες παρά τη θητεία του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει κλέψει την παράσταση. Ευχάριστος στο μάτι, χωρίς να γαβγίζει στους αμυντικούς, έμπειρος και αλλεργικός στην γκέλα.
Σε μια χρονιά με πολύ μέτριους πλάγιους μπακ ο βραζιλιάνος του ΠΑΟΚ κλασικά μπάζει στην άμυνα, αλλά έχει ένα από τα καλύτερα αριστερά πόδια του πρωταθλήματος για στημένα και ξυραφένιες σέντρες. Ο Σπυρόπουλος πάει καλά αλλά δε θα γίνει ποτέ ο παίκτης που κάποτε περιμέναμε, ο Χολεμπας ξεκίνησε εντυπωσιακά κι έπεσε, ενώ τίμιο πρωτάθλημα κάνει ο Καράμπελας της ΑΕΚ και ο Γιαννούλης του Ατρομήτου.
Η πιο δύσκολη επιλογή, αφού υπάρχει τρομερή φτώχια στη θέση με δεδομένο ότι, ο καλύτερος όλων Τοροσίδης, δεν είναι στα καλά του. Ο Ετό του ΠΑΟΚ είναι κάπως σαν τον Λίνο, ο Μαρίνος προόδευσε στέλνοντας τον Βύντρα στον πάγκο, αλλά η θέση πάει στον Γιάννη Σκόνδρα ως new entry.
Στόπερ
Όλαφ Μέλμπεργκ (ΟΣΦΠ)
Έχει παίξει λίγο λόγω τραυματισμών, αλλά κάθε φορά που είναι στο χορτάρι ξεχωρίζει με την ποιότητα και την «Braveheart» αυταπάρνησή του, σε μια χρονιά που ο Αβραάμ είναι ασταθής. Καλό πρωτάθλημα από τον Ταβλαρίδη του ΟΦΗ σε μια ομάδα των κυβικών του, το δίδυμο Τσότσαλιτς – Σιόβα του Πανιωνίου έχει ξεπεράσει τον εαυτό του, πηγή κινδύνων ως συνήθως ο Σαριέγκι.
Τιμής ένεκεν η θέση σε έναν από τους μεγαλύτερους αμυντικούς που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα και δυστυχώς μας αποχαιρέτησε. Φέτος, κυρίως διακρίθηκε στην Ευρώπη και φάνηκε πόσο σπουδαίος είναι όταν έλειπε από την ενδεκάδα του «δικεφάλου». Ο Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ είναι ο καλύτερος στον αέρα αλλά υποφέρει χαμηλά, αποκάλυψη ο Άντι του Παναιτωλικού.
Αμυντικό χαφ
Γιάννης Μανιάτης (ΟΣΦΠ)
Έχουν λείψει φέτος τα εξάρια που κάνουν τη διαφορά. Ο Σιμάο βελτιώθηκε και τρέχει για όλους, ο Πάμπλο Γκαρσία είναι χειρότερος από τα προηγούμενα χρόνια, ο Μακούν μια μέσα δέκα έξω, Μάκος και γίγαντας Γεωργέας κάνουν την ανάγκη φιλότιμο (ή και το αντίθετο). Ο Γιάννης Μανιάτης διέπρεψε, κυρίως στην Ευρώπη, και δείχνει να κερδίζει μια καριέρα με την αλλαγή ρόλου που του επεφύλασσε ο Βαλβέρδε.
Οργανωτής
Κώστας Κατσουράνης (ΠΑΟ)
Στον Παναθηναϊκό τα πολύ χειροκρότημα έχουν πάρει κατά σειρά οι Λέτο, Φερέιρα και Καπίνο. Το βίντεο του χθεσινού αποκαρδιωτικού ματς με την Κέρκυρα αποδεικνύει ότι χωρίς τη σοφή καθοδήγηση του «Κατσούρ» λίγα πράγματα συμβαίνουν. Λείπει τρομερά από τον Ολυμπιακό και το πρωτάθλημα ο μεγάλος Ιμπαγάσα, δεύτερη νιότη για τον Θεοδωρίδη του Παναιτωλικού που ξαναγύρισε Εθνική.
Δεξί χαφ
Χοσέ Ζέκα (ΠΑΟ)
Πιθανότατα, η μεταγραφή – αποκάλυψη της χρονιάς. Ξέρει μπάλα, πατάει περιοχή, τρέχει ασταμάτητα, σουτάρει από μακριά, το μόνο αρνητικό που μπορείς με το ζόρι να του προσάψεις είναι ότι δεν έχει τη στόφα του ηγέτη. Ο Σαλπιγγίδης τα ακούει από τους ΠΑΟΚτζηδες γιατί θυσιάζεται για τους άλλους και δεν σκοράρει.
Αριστερό χαφ
Λεονάρντο Περέιρα (ΑΕΚ)
Μέχρι να φορμαριστεί η ΑΕΚ ήταν ο μόνος που έβγαζε φρεσκάδα και φιλοδοξία σε μια κουρασμένη και δυσκίνητη ομάδα. Έχει βάλει 5 γκολ, έχει ταλαιπωρήσει πλάγια μπακ με τις εναλλαγές του στις πλευρές, απέδειξε ότι είναι παίκτης μεγάλης ομάδας. Από τους υπόλοιπους ο Μιραλάς νευριάζει που τον θεωρούν «χαμάλη» και παρότι παίζει καλά, παρασύρεται σε ατομισμό, ενώ ο Βιερίνια που μας άφησε επίσης πέρασε μισή σεζόν αναμονής για τη μεταγραφή. Φυσικά, κανείς δεν περίμενε τέτοιον Κουίνσι.
Ελέυθερος μεσοεπιθετικός
Σεμπάστιαν Λέτο (ΠΑΟ)
Κανείς δεν θα μπορούσε να περιμένει τον Αύγουστο την οργιαστική σεζόν του Αργεντίνου που κατάφερε σε μισή χρονιά να ξεπεράσει σε καθοριστικότητα τον Τζιμπρίλ Σισέ. Όλα κινούνται γύρω του, το γουστάρει και προσφέρει μοναδική παράσταση στο δρόμο για έναν τίτλο που αν έρθει θα πρέπει να τον πάρει και λίγο σπίτι του. Χρωστάει βέβαια και στον Φερέιρα την αλλαγή θέσης, καθώς και την απόλυτη ελευθερία κινήσεων.
Σέντερ Φορ
Ρέφικ Τζεμπούρ (ΟΣΦΠ)
Αδικείται επειδή του έχει κλέψει το thunder ο Λέτο. Γιατί με 9 γκολ σε 13 ματς συν την εξαιρετική ευρωπαϊκή παρουσία ο «τρομοκράτης» είναι MVP του Ολυμπιακού. Άσε που έχει κλείσει ένα χρόνο ηρεμίας στου Ρέντη. Ο Μήτρογλου καθιερώνεται ως μεσσίας της δεύτερης ταχύτητας της Σουπερλίγκας, ο Μπέλεκ λύθηκε κάπως μετά τις πολλές χαμένες ευκαρίες του ξεκινήματος, ο Μαρκόβσκι της Ξάνθης έχει κολλήσει αθόρυβα 8 τεμάχια, Παντέλιτς ένας άψογος επαγγελματίας και ο «Κλάους» Αθανασιάδης είναι πια παίκτης Εθνικής.
Προπονητής
Ζεσουάλδο Φερέιρα
Όλοι μιλάνε για την ομολογουμένως πολύ καλή δουλειά του Ουζουνίδη στην Ξάνθη. Ο Βαλβέρδε έκανε τον Ολυμπιακό ευρωπαίο και γι’ αυτό παραβλέπονται οι εμμονές του. Ο Αναστό έφτιαξε έναν ωραίο ΟΦΗ που δεν ταμπουρώνεται. Όμως, αν είμαστε δίκαιοι, μετά το στραπάτσο των ευρωαποκλεισμών, η πιο καινοτόμα προπονητική πρόταση ήταν το σχήμα χωρίς φορ του πορτογάλου που τελευταία πάει να το χαλάσει μιλώντας παραπάνω απ' όσο πρέπει στις συνεντεύξεις τύπου.
35°
