Σαν ζαλισµένα κοτόπουλα

Ο αέρας της Θεσσαλονίκης δεν ταιριάζει τελικά σε αναλώσιµους πολιτικούς. Ο Κώστας Καραµανλής θα έπρεπε να το είχε νιώσει όταν τον Σεπτέµβριο του 2004 η επίσκεψή του στη ∆ΕΘ στοιχειώθηκε από την πτώση του ελικοπτέρου και το θάνατο τόσων ανθρώπων. Προφανώς οι χειροµάντεις θα τον είχαν πληροφορήσει να αποφύγει µία επανεµφάνιση στο στοιχειωµένο τόπο. Τους αγνόησε και κατέρρευσε υπό το βάρος των ανοµηµάτων του ηγουµένου κ. Εφραίµ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου στοίχειωσε τη δική του παρουσία στη Θεσσαλονίκη µε την πολεµική κραυγή «Λεφτά υπάρχουν» για να καταλήξει προ ηµερών στη διαπίστωση πως απώλεσε το σύνολο του πολιτικού του κεφαλαίου εντός είκοσι δύο µηνών, που είναι και το απόλυτο ρεκόρ σε πραγµατικές πολιτικές τιµές κατά την τελευταία τριακονταετία.

Ο Αντώνης Σαµαράς αναµένεται το σαββατοκύριακο στη ∆ΕΘ και προφανώς, για λόγους αυτοπροστασίας, θα έχει επισκεφθεί τους ιερείς του µαντείου. ∆ιάχυτη είναι η εντύπωση πως η «αναλωσιµότητα» των πολιτικών ηγετών είναι ευθέως ανάλογη του ενδεχοµένου κατάρρευσης όλων των δοµών της ελληνικής κρατικής οντότητας. Εξαιρετικά προφανής δηλαδή.

∆εν χρειάζεται πλέον να είσαι οικονοµολόγος για να κατανοήσεις πως τα τελευταία εικοσιτετράωρα ενισχύεται η άποψη περί επερχόµενου νέου κράχ στην παγκόσµια οικονοµία. Η νέα αυτή περιδίνηση κατά τους σοφούς θα είναι πολυπλοκότερη από εκείνη του 2008. Αυτή όµως τη φορά, το επίκεντρο της παγκόσµιας κρίσης θα βρίσκεται κατά κύριο λόγο στην Ευρώπη.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα διαδραµατίζει ρόλο της νεαράς εταίρας η οποία θα προσφερθεί στο θυσιαστήριο των διεθνών χρηµατοπιστωτικών θεσµών. Είναι προφανώς παράλογο να απολεσθεί η τιµή µιας χώρας η οποία αντιστοιχεί µόλις στο 2% του Ακαθάριστου Εισοδήµατος της Ευρωζώνης, παρά η Ιταλία, επί παραδείγµατι, η οποία µόνη της αντιστοιχεί στο 25%.

Ο Γιώργος Παπανδρέου τα ήξερε όλα αυτά όταν απευθυνόταν µε ύφος κουρασµένο και κυρίως δραµατικό στους πολιορκηµένους του Βελλιδείου Συνεδριακού Κέντρου. Οι υπουργοί του τον παρακολουθούσαν έχοντας επικεντρώσει την προσοχή τους στο επερχόµενο Υπουργικό Συµβούλιο. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν υπεύθυνος για τη «µεγάλη πατάτα». Μπλόφαρε µε την Τρόικα νοµίζοντας πως οι γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες βρίσκονται σε κατάσταση πολιτικού λήθαργου. Η µπλόφα απέτυχε.

Την Παρασκευή που µας πέρασε τα κέντρα λήψης αποφάσεων σε Ευρώπη και Αµερική, καθώς και η γερµανική καγκελαρία που είναι από µόνη της ένα κέντρο µε καταλυτικές επιρροές, αποφάσιζαν πως η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να αποτελεί το µείζον πολιτικό επιχείρηµα όλων των πολιτικών αντιπάλων της Άνγκελα Μέρκελ. Στο ίδιο συµπέρασµα κατέληγε και το Παρίσι. Οι γαλλικές τράπεζες τον τελευταίο καιρό απώλεσαν ένα µεγάλο µέρος της χρηµατιστηριακής τους αξίας λόγω της έκθεσής τους στα ελληνικά οµόλογα µεταξύ των άλλων. Η Άγκελα Μέρκελ και το κόµµα της, και κυρίως οι φιλελεύθεροι συνεταίροι της, σύρονται από ήττα σε ήττα. Οι τοπικές εκλογές στο Βερολίνο είναι κοντά. Η Καγκελαρία δεν έχει πλέον τα µέσα να αντισταθεί στους ολοένα και περισσότερους κύκλους που προτιµούν τη συρρίκνωση της Ευρωζώνης αποβάλλοντας τα «µιάσµατα», όπως τα αποκαλούν. Η κατάσταση στην Ελλάδα αποτελεί µία πρώτης τάξεως ευκαιρία για ένα τέτοιο εγχείρηµα.

Το πρωινό που ανέτειλε τη ∆ευτέρα ενδεχοµένως να ήταν το χειρότερο των τελευταίων δεκαετιών για τον «κύκλο Παπανδρέου». Μία τελευταία δηµοσκόπηση έδινε στο ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ αθροιστικά περί το 20%. Το ΠΑΣΟΚ κατέρρεε σε ποσοστά τα οποία µόλις ξεπερνούν εκείνα ενός µεσαίου κόµµατος. Η Νέα ∆ηµοκρατία είναι αδύνατον να επιτύχει την πολυπόθητη αυτοδυναµία. Η αδιευκρίνιστη ψήφος αποτελεί για τους δηµοσκόπους έναν άλυτο γρίφο. Ήταν τη ∆ευτέρα που οι συνοµιλητές του Γ. Παπανδρέου στην Ευρώπη ξεκαθάριζαν µε άστοχες ηθικά αλλά στοχευµένες τεχνοκρατικά δηλώσεις πως  η λεγόµενη «στήριξη της Ελλάδας» φτάνει στο τέλος της. Μπορεί και να ήταν µία καλοστηµένη µπλόφα. Μπορεί και όχι. Τα ευρωπαϊκά χρηµατιστήρια ωστόσο δεν καταλαβαίνουν από µπλόφες. Οι γαλλικές τράπεζες σηµείωσαν και νέες απώλειες. Το ευρώ κατρακύλησε σε ιστορικά χαµηλές ισοτιµίες. Ο Μπαράκ Οµπάµα παρενέβη προσωπικά καλώντας τις µεγάλες ευρωπαϊκές χώρες να αναλάβουν αυτές την επίλυση της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης. Το διεθνές πρακτορείο οικονοµικών ειδήσεων Bloomberg κατέληγε στο συµπέρασµα πως η χρεοκοπία της Ελλάδας είναι κατά 98% πιθανή. Μπλόφα κι αυτή; Μπορεί. Ακόµη όµως και να πρόκειται για µπλόφα, το ζήτηµα είναι το πόσοι την έχαψαν. 

Στην Αθήνα ο Παπανδρέου συγκαλούσε την Κοινοβουλευτική του Οµάδα. Σαν ζαλισµένα κοτόπουλα τον άκουγαν οι βουλευτές του. Ο Βενιζέλος τούς αφιέρωσε µία οµιλία σε τόνους πολεµικούς µε χαρακτηριστικά ανταπόκρισης πολεµικού ρεπόρτερ. Ο Σαµαράς, κατηφής και αυτός, ετοίµαζε την οµιλία του στη Θεσσαλονίκη. Πιστεύει πως θα είναι ο επόµενος πρωθυπουργός. Την Τρίτη το πρωί κάποιος που τον ξέρει πολύ καλά, ο Στέφανος Μάνος, εξηγούσε από τα ερτζιανά πως αν υπάρξει κυβέρνηση Ν∆, υπό την παρούσα πολιτική της ηγεσία θα αποδειχτεί χειρότερη από εκείνη του Γ. Παπανδρέου.

Την Τρίτη που µας πέρασε τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφηµερίδων ήταν αφιερωµένα στη «Συντεταγµένη Χρεοκοπία» – ένας όρος που εξωραΐζει απλώς το φαλιµέντο. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος µίλησε στο τηλέφωνο µε τον Σόιµπλε, ο οποίος και τον σνόµπαρε µε ιδιαίτερα απαξιωτικό τρόπο. Είναι ο κ. Σόιµπλε η πραγµατική πηγή από την οποία διοχετεύονται όλα τα σενάρια περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Ήταν εκείνος που «έστησε» έντεχνα το δηµοσίευµα του Der Spiegel, το οποίο και ξεκαθάριζε πως το Βερολίνο µεθοδεύει δια του «Σχεδίου Β» την προστασία των γερµανικών τραπεζών έναντι της πολύ πιθανής αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.  

Ο Παπανδρέου έχασε στη Θεσσαλονίκη µία ευκαιρία. Να προκηρύξει εκλογές ώστε να είναι άλλος ο διαχειριστής που θα αναλάβει το τιτάνιο έργο της ανόρθωσης της ελληνικής οικονοµικής οντότητας υπό καθεστώς συντεταγµένης ή µη συντεταγµένης χρεοκοπίας. Πίστευε προφανώς ακόµη και στις αρχές της εβδοµάδας πως έχει τη δυνατότητα να επιτύχει µία παράταση ή µία βελτίωση των συνθηκών κατάρρευσης, τουλάχιστον έως τον Απρίλιο του 2012. Στην κυβέρνησή του ωστόσο είναι πολύ λίγοι εκείνοι που πιστεύουν στην ίδια προοπτική. Το ζήτηµα όµως δεν βρίσκεται εκεί. Το πρόβληµα συνίσταται στο ότι οι πολίτες δεν πιστεύουν πια σε τίποτε αναµένοντας τα χειρότερα που θα ενσκήψουν. Με λίγα λόγια, ο Παπανδρέου κατανάλωσε το σύνολο του πολιτικού του κεφαλαίου, ενώ ο Σαµαράς δεν διαθέτει ικανό πολιτικό κεφάλαιο προς κατανάλωση.

Οι επιστήµονες λέγεται πως ανέλυσαν δείγµατα βοθρολυµάτων από την Ψυτάλλεια και κατέληξαν στο συµπέρασµα πως η Αθήνα, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα, ταξιδεύει µε ιδιαίτερα καλές επιδόσεις στους κόσµους όπου την οδηγούν η κοκαΐνη, το έκστασι και η πρέζα. Περίεργα πράγµατα όντως. Λέτε η πρωτεύουσα να επενδύει στο «ντουµάνι»;

n.georgiadis1@yahoo.com