Χθες Δευτέρα, όπως κάνω κάθε Δευτέρα πριν γράψω edito, διάβασα τις εφημερίδες, είδα τα δελτία ειδήσεων και τις πολιτικές εκπομπές. Έμαθα έτσι, πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Σε μια μεγάλη εφημερίδα διάβασα ότι «ο ψευταράς κ. Βενιζέλος, φορολογεί τώρα όσους βγάζουν 8.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 571,43 το μήνα, με 10%, δηλαδή με 800 ευρώπουλα ετησίως». Είναι αλήθεια αυτό; Γιατί μέχρι τώρα νόμιζα ότι τα 8.000 ευρώ είναι αφορολόγητα και από ‘κει και πάνω μέχρι το παλιό αφορολόγητο, τις 12.000 ευρώ, ο φόρος είναι 10%, δηλαδή 100 ευρώ κάθε χιλιάρικο.
Στην ίδια εφημερίδα, κάποιος άλλος συνάδελφος κατηγορούσε την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία επεσήμανε ότι οι απεργίες της ΔΕΗ μας στοιχίζουν 4 εκ. την ημέρα. Της έλεγε λοιπόν ότι, ακριβώς επειδή η ΔΕΗ ρυθμίζεται από το κράτος και η αγορά δεν είναι απελευθερωμένη όπως θέλει η κ. Μπακογιάννη, οι ζημιές επιβαρύνουν μόνο τη ΔΕΗ και όχι τα νοικοκυριά. Είναι αλήθεια αυτό; Δηλαδή τις 17 αυξήσεις στο ρεύμα τα τελευταία χρόνια δεν τις επωμίζονται τα νοικοκυριά; Τα χρέη των ΔΕΚΟ, τα ελλείμματα των ασφαλιστικών τους ταμείων δεν τα αναλαμβάνει το κράτος, δεν προστίθενται στο έλλειμμα που μας έχει οδηγήσει στη χρεοκοπία;
Η αλήθεια είναι ότι πάντα μου φαινόταν παράξενο το σύνθημα «Δεν πουλάμε» στις αφίσες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ. Πρέπει να είναι τα μόνα σωματεία εργαζομένων τον κόσμο που έχουν κάτι να πουλήσουν ή να μην πουλήσουν εκτός από την εργατική τους δύναμη. Ήξερα για συνδιοίκηση στις ΔΕΚΟ αλλά υπάρχει και συνιδιοκτησία; Το σουρεαλιστικό όμως σύνθημα ίσως να μην είναι και τόσο σουρεαλιστικό. Γιατί σε μια τηλεοπτική εκπομπή χθες ο εκπρόσωπος της ΓΕΝΟΠ είπε ότι από τα 15 δις περιουσιακά στοιχεία της ΔΕΗ, τα 12 ανήκουν σ’ αυτούς. Παραδόξως κανείς δεν συζήτησε αυτό το εκπληκτικό στοιχείο. Ασχολήθηκαν με το πόσο τίμιος είναι, αν αυτός είναι το αληθινό Πασοκ ή η κυβέρνηση, αν είναι παρωχημένων αντιλήψεων. Τι μας νοιάζει εμάς αν είναι παρωχημένων αντιλήψεων ο άνθρωπος, εδώ αν είναι αλήθεια αυτά που λέει, πρέπει να του μιλάμε με σεβασμό, είναι ο έλληνας Αμπράμοβιτς, είναι ο ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης ελληνικής εταιρείας. Από πού κι ως που πάμε να του πάρουμε την εταιρεία του;
Σε ένα τηλεοπτικό τοκ-σόου, ένας άλλος συνάδελφος αριστερής εφημερίδας, έλεγε χθες ότι την ώρα που ο λαός πεινάει, τα κέρδη των επιχειρήσεων μένουν ανενόχλητα, στο χρηματιστήριο σημείωσαν αύξηση 16%. Μου ‘κανε μεγάλη εντύπωση αυτό, γιατί μέχρι τώρα ήξερα ότι μόνο πέρυσι έβαλαν λουκέτο 65.000 επιχειρήσεις, ότι ο ιδιωτικός τομέας καταρρέει, ότι τα κέρδη πέρυσι των εταιρειών του χρηματιστηρίου όλου, ήταν μόνο 444 εκατομμύρια, το ένα δέκατο δηλαδή άλλων ετών. Και ούτε αυτό είναι σωστό, ζημιές είχανε, απλώς μερικές μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες είναι όμως κρατικές, αλλάζουν την εικόνα με τα κέρδη τους.
Μήπως όμως δεν είναι έτσι; Μήπως έχει δίκιο ο συνάδελφος; Θα μου πεις και να τα δημεύαμε τα κέρδη και να τις κρατικοποιούσαμε όλες, τι να σου κάνουν 444 εκατομμύρια, ούτε το έλλειμμα 15 ημερών δεν θα κάλυπταν. Όμως ούτε αυτό μπορεί να είναι σωστό. Γιατί σε μια άλλη εκπομπή, ο εκπρόσωπος ενός αριστερού κόμματος έλεγε, ότι είναι μύθος το έλλειμμα, είναι μύθος πως αν χρεοκοπήσουμε δεν θα ‘χουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Γιατί αυτά καλύπτονται από τα έσοδα του κράτους και τα δάνεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν τα παίρνουμε γιατί έχουμε έλλειμμα αλλά για να πληρώσουμε τους τόκους. Μήπως η επίσημη πραγματικότητα δεν είναι σωστή; Μήπως όσα μας λένε οι κυβερνήσεις, οι στατιστικές υπηρεσίες, η ευρωπαϊκή κοινότητα, οι οικονομολόγοι, είναι όλα ψέματα; Μήπως δεν έχουμε έλλειμμα κάθε χρόνο;
Αυτό που θέλω να πω είναι, πως αυτό που συμβαίνει στον ελληνικό δημόσιο διάλογο, είναι αδιανόητο. Δεν γίνεται ούτε στις φυλές της ζούγκλας. Ο καθένας λέει ότι θέλει ατιμώρητα, χωρίς αντίλογο. Δηλαδή σ’ αυτή τη χώρα, δεν έχουμε μια πραγματικότητα οπότε και οι πολιτικές δυνάμεις να αντιπαρατίθενται στη βάση διαφορετικών προτάσεων, σχεδίων, λύσεων για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα αυτής της πραγματικότητας. Εδώ, αντιπαραθέτουν η κάθε μια τη δικιά της πραγματικότητα. Έχουμε ξεφύγει από τον πραγματικό κόσμο και έχουμε πάει σε έναν μεταμοντέρνο όπου όλα έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Αυτό όμως είναι παράλογο. Εδώ δεν έχουμε διαφορετικές πολιτικές απόψεις να τις συζητήσουμε. Οι αριθμοί είναι αριθμοί. Δηλαδή στην τηλεοπτική εκπομπή που έβλεπα χθες, όταν ο εκπρόσωπος της αριστεράς έλεγε δεν έχουμε έλλειμμα, έπρεπε να σταματήσει η συζήτηση για τις θέσεις και να εξακριβώσουμε αμέσως την αλήθεια των γεγονότων. Δεν μπορούμε να έχουμε «απόψεις» άμα δεν ξέρουμε τα γεγονότα. Δηλαδή, είτε έχουμε έλλειμμα, οπότε ο κ. Λαφαζάνης και ο κύριος Στρατούλης πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα, είτε δεν έχουμε έλλειμμα, οπότε πρέπει να πάμε όλοι στο Σύνταγμα να φωνάζουμε «δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε».
Αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε πάντως, είναι να λέει ο καθένας ότι θέλει ατιμώρητα. Δεν είναι πολιτικό το ζήτημα. Μας προσβάλλει πρώτα πρώτα κυρίως ως πολίτες, ως ενήλικες. Μόνο στα παιδάκια λένε ό,τι να ‘ναι, ότι υπάρχει Άγιος Βασίλης.
17°
