Τρεις μήνες πέρασαν σχεδόν από τότε που έγινε η πρώτη προσπάθεια για την υπογραφή ειδικής επιχειρησιακής σύμβασης στην εταιρία Νεογάλ. Η σχετική αιτιολογική έκθεση προέβλεπε μείωση μισθών 9%, η διάρκειά της θα ήταν για 2 χρόνια και εξασφάλιζε ότι δε θα γίνουν απολύσεις παρά το ότι στο νόμο δίνεται η δυνατότητα εάν συμφωνηθεί και από τις 2 πλευρές.
Τι μεσολάβησε από τότε; Οργισμένες ανακοινώσεις συνδικάτων και εκπροσώπων τους, δηλώσεις για «κατάρρευση και του τελευταίου αναχώματος», μία αιτιολογική έκθεση η οποία πηγαινοερχόταν στα γραφεία του ΣΕΠΕ, διαπόμπευση της εταιρίας, εξονυχιστικός έλεγχος και δημοσιοποίηση των οικονομικών της στοιχείων και φυσικά η ανάκληση της απόφασης για μειώσεις και η υπογραφή τελικά μίας επιχειρησιακής σύμβασης που ουσιαστικά δεν είχε καμία σχέση με αυτό το οποίο υπήρχε στο μυαλό των δανειστών.
Ο μόνιμος αντιπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Μπομπ Τρα στην προπαρασκευαστική συνάντηση που πραγματοποιήθηκε χθες (Δευτέρα) βομβάρδισε το Υπουργείο Εργασίας σχετικά με την πορεία των επιχειρησιακών συμβάσεων. Σύμφωνα με το ΣΕΠΕ 80 εταιρίες έχουν εκδηλώσει -μόνο ανεπίσημα- ενδιαφέρον και πολλές επιθυμούν απλά να ενημερωθούν από την επιθεώρηση εργασίας για τον νόμο, καθώς μετά την έκταση που πήρε η ιστορία με την Νεογάλ φοβούνται προφανώς τη δημόσια διαπόμπευση και όχι μόνο. Και επειδή στην οικονομία δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές η κατάληξη ήταν δεδομένη. Ή οι επιχειρήσεις θα έβαζαν λουκέτο πετώντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους ή θα προχωρούσαν σε μειώσεις κάτω από το τραπέζι. Ευτυχώς (για όλους) αποφάσισαν το δεύτερο.
Σύμφωνα με τη Eurostat το τέταρτο τρίμηνο του 2010 το μισθολογικό κόστος στον ιδιωτικό τομέα μειώθηκε κατά 6,5% και οι αποδοχές των εργαζομένων μειώθηκαν κατά 5,5% το τελευταίο τρίμηνο του 2010. Πώς έγινε αυτό αφού καμία επιχείρηση δεν τόλμησε να προχωρήσει σε ειδική επιχειρησιακή σύμβαση φοβούμενη επικρίσεις και αντιμετώπιση τύπου Νεογάλ; Με ατομικές συμβάσεις εργασίας, με μη καταβολή υπερωριών, με αλλαγή ειδικότητας για παράκαμψη της κλαδικής σύμβασης και φυσικά με μαύρη εργασία.
Παρόλα αυτά η ΓΣΕΕ επιμένει να καλεί την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας «να καταδικάσει και να απορρίψει τη γενίκευση ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων γιατί αυτό θα οδηγήσει σε εξαθλίωση τους εργαζόμενους και θα πέσει και το τελευταίο ανάχωμα που είναι η κλαδικές συμβάσεις εργασίας» παρά το ότι μία μόλις εβδομάδα πριν ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλος δήλωνε ότι «θα ήταν αφελής κάποιος αν πίστευε ότι σε μια οικονομία με ύφεση 4% θα παρέμειναν αλώβητες βασικές προτεραιότητες». Παρόλα αυτά προτεινόμενη ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση δεν ακούγεται.
Ποια είναι η πραγματικότητα; Σύμφωνα με στοιχεία του Σώματος επιθεώρησης εργασίας 9 στις 10 επιχειρήσεις έχουν προχωρήσει σε εφαρμογή ευέλικτων μορφών εργασίας, ενώ σύμφωνα με τελευταία στοιχεία έχει αυξηθεί κατά 56% η εκ περιτροπής απασχόληση και κατά 61% οι μετατροπές συμβάσεων από πλήρους απασχόλησης σε μερικής. Όταν όμως η πολιτική γίνεται με όρους εντυπώσεων κάποιοι μπορούν να είναι ικανοποιημένοι. Τα συνδικάτα μπορούν να περηφανεύονται ότι με τη στάση τους δεν άφησαν να επεκταθούν (προς το παρόν) οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις και κάποιοι μπορούν να διαφημίζονται ως αντιστεκόμενοι. Κατά την προηγούμενη τακτική συνάντηση του Υπουργείου Εργασίας με τους ελεγκτές της τρόικας το Υπουργείο είχε ζητήσει πίστωση χρόνου, καθώς ο νόμος τότε είχε υπογραφεί μόλις έναν μήνα πριν και ήταν νωρίς για αποτελέσματα.
Τόσους μήνες μετά όμως ο νόμος παραμένει ουσιαστικά ανενεργός. Διότι οι φωνασκούντες δεν επιθυμούν να εφαρμοστεί ο νόμος και οι όποιες μειώσεις μισθών ή αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς να γίνουν συντεταγμένα. Προτιμούν την εργασιακή ζούγκλα απλά και μόνο γιατί στα χαρτιά θα φαίνεται ότι πέτυχαν. Ακόμα κι αν οι εργαζόμενοι χάνουν όλο και περισσότερα δικαιώματα, οι επιχειρήσεις πλησιάζουν όλο και πιο κοντά στο λουκέτο και η ελληνική οικονομία βυθίζεται όλο και πιο βαθιά.
20°
