Πολιτικη & Οικονομια

ΔΝΤ εναντίον ΔΝΤ για το πρώτο πρόγραμμα της Ελλάδας

Σκληρή κριτική σε εσωτερική έκθεση του οργανισμού

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ιδιαίτερα σκληρή κριτική στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τους χειρισμούς του στο πρώτο πρόγραμμα της Ελλάδας ασκεί νέα εσωτερική έκθεση του οργανισμού πάνω στις πολιτικές του στην ευρωζώνη την περίοδο 2010-11. 

Πρόκειται για την  Έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης του Ταμείου (Independent Evaluation Office- ΙΕΟ), η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.  έκθεση αναφέρει ότι ο οργανισμός δέχτηκε να συμμετάσχει στο πρώτο Μνημόνιο παρά το γεγονός ότι ήδη από το 2010 η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν θεωρούνταν αρκετά πιθανή, και μάλιστα το έπραξε χωρίς να συζητήσει ανοιχτά και με διαφάνεια εναλλακτικές λύσεις που θα έθεταν μία αναδιάρθρωση ως προαπαιτούμενο.

Σύμφωνα με το mignatiou.com οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ δέχθηκαν ασφυκτική πίεση από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας, οι οποίοι είχαν αποφασίσει ότι δεν θα προχωρούσαν σε αναδιάρθρωση του χρέους. Με τη θέση αυτή ταυτίστηκε και η τότε ελληνική κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, η οποία δεν ζήτησε την αναδιάρθρωση του χρέους.

Μετά τα παραπάνω, το Ταμείο, του οποίου ηγείτο ο Ντομινίκ Στρος Καν, αποφάσισε επιλέγοντας αδιαφανείς διαδικασίες να τροποποιήσει το δεύτερο από τα τέσσερα κριτήρια που προέβλεπαν την δυνατότητα παροχής ειδικής χρηματοδότησης. Οι συντάκτες της έκθεσης γράφουν ότι η διαδικασία τροποποίησης των κανονισμών του ΔΝΤ παρέκλινε σημαντικά από τις συνήθεις πρακτικές του Διεθνούς Οργανισμού.

Εκτός του χρέους, η έκθεση επισημαίνει ότι το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα περιείχε «υπερβολικά αισιόδοξες προβλέψεις για ανάπτυξη», τη στιγμή που πιο ρεαλιστικές προσδοκίες θα είχαν καταδείξει με σαφήνεια τις επιπτώσεις της δημοσιονομικής προσαρμογής τόσο στην πορεία της οικονομίας όσο και στην πορεία του χρέους, το οποίο και συνέχισε να αυξάνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Αυτό «θα είχε επιτρέψει στις Αρχές να προετοιμαστούν ανάλογα, ή θα είχε πείσει τους ευρωπαίους εταίρους να σκεφτούν επιπρόσθετη χρηματοδότηση και με καλύτερους όρους», διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα την αξιοπιστία του ΔΝΤ ως τεχνοκρατικού και ανεξάρτητου οργανισμού.

Στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων πάντως, το Γραφείο αποδίδει εμμέσως σημαντικό μερίδιο ευθύνης στους Ευρωπαίους, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι το ΔΝΤ «δεν μπόρεσε να υπερισχύσει» και να τους εξηγήσει ότι η τυφλή επιβολή μίας λίστας δεν αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.