Η αποκάλυψη του σχεδίου Βαρουφάκη-Γκάλμπρεϊθ, το οποίο αναπτύχθηκε με την πολιτική κάλυψη του κ. Τσίπρα, έχει τεράστια σημασία. Δείχνει ότι στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ ισχύει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης, με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι.
Δεν ήταν σχέδιο Β
Το σχέδιο Βαρουφάκη-Γκάλμπρεϊθ δεν ήταν το σχέδιο Β –αυτό που θα εφαρμοζόταν αν κάτι πήγαινε στραβά¬– αλλά η προετοιμασία για την κατάληξη της πολιτικής της ρήξης με την Ευρωζώνη, που ακολουθούσε ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας.
Για όσους είχαμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε, μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των επαφών μας με τους άλλους ευρωπαϊκούς θεσμούς, την πολιτική που εφάρμοζε ο κ. Τσίπρας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το σχέδιο που αποκαλύφθηκε ήταν το βασικό.
Η εμφάνιση του κ. Βαρουφάκη και οι αποφάσεις του Eurogroup του Φεβρουαρίου 2015, στο οποίο αφέθηκε χρηματοδοτικά ακάλυπτη η ελληνική πλευρά, η επίδειξη επιθετικότητας από τον κ. Τσίπρα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Ιούλιο του 2015, λίγο πριν την αναγκαστική στροφή 180 μοιρών, και η προετοιμασία που έγινε στους ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την επικείμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη –λίγες ημέρες πριν την καθοριστική Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης¬¬– δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας.
Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας είχε επιλέξει τη ρήξη με τους Ευρωπαίους εταίρους γνωρίζοντας τις συνέπειες και έχοντας αναθέσει στον κ. Βαρουφάκη και στον κ. Γκαλμπρέιθ να επεξεργαστούν το σχέδιο της επόμενης ημέρας. Τους εγκατέλειψε την τελευταία στιγμή εκτιμώντας ότι οι οικονομικές συνέπειες και οι κοινωνικές αντιδράσεις θα ήταν τόσο μεγάλες ώστε δεν θα μπορούσε να κρατηθεί στην εξουσία.
Ο κυβερνητικός σχεδιασμός οδηγούσε σε ακραίες καταστάσεις λατινοαμερικανικού τύπου, με την οικονομία να καταστρέφεται, την κοινωνία να εξεγείρεται και τον κομματικό μηχανισμό και τις ένοπλες δυνάμεις να αναλαμβάνουν την επιβολή της τάξης, συντρίβοντας τη… λαϊκή διαμαρτυρία τύπου «κατσαρόλας» και τη «συνωμοσία της μπουρζουαζίας».
Ο κ. Τσίπρας, ο κ. Βαρουφάκης και ο κ. Γκαλμπρέιθ αποτελούσαν έναν επικίνδυνο συνδυασμό κομμουνιστικού τύπου αντιλήψεων, πολιτικού τυχοδιωκτισμού, πολιτικής αφέλειας και κερδοσκοπικής νοοτροπίας σε ό,τι αφορά την οικονομία.
Η μεγάλη απειλή πέρασε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε την αναγκαία στροφή των 180 μοιρών αλλά οι συνέπειες θα μείνουν κοντά μας για πολλά χρόνια.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς έγκυρων παραγόντων, το κόστος του ριζοσπαστικού πειράματος του πρώτου εξαμήνου του 2015 είναι της τάξης των 100 δισ. ευρώ και αποτυπώνεται στα ισοπεδωτικά οικονομικά και φορολογικά μέτρα που εφαρμόζονται σταδιακά. Επιπλέον έχει δημιουργηθεί μία ανεπανόρθωτη βλάβη σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης, εφόσον όλοι γνωρίζουν ότι ο κ. Τσίπρας εγκατέλειψε τον κ. Βαρουφάκη και τον κ. Γκαλμπρέιθ την τελευταία στιγμή, για να διατηρηθεί στην εξουσία. Εάν το επιβάλλουν οι νέοι υπολογισμοί που θα κάνει, μπορεί να αλλάξει ξανά πορεία ή να προετοιμάσει το πολιτικό χάος μέσω διαδοχικών δημοψηφισμάτων, αλλαγής του εκλογικού νόμου και άλλων χειρισμών. Στις συνθήκες που ο ίδιος δημιούργησε δεν υπάρχουν σοβαροί επενδυτές, έτοιμοι να δεσμεύσουν τα κεφάλαιά τους για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα, χωρίς ειδική νομοθεσία και εγγυήσεις. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους μικρομεσαίους επενδυτές, οι οποίοι προσδιορίζουν, όλοι μαζί, την οικονομική δυναμική.
Η σύγχυση που έχει δημιουργηθεί στην Ε.Ε. μετά την επικράτηση του Brexit καθιστά, για ένα μεγάλο διάστημα, πρακτικά αδύνατη την ανάκαμψη και στη συνέχεια την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, ακόμη και στην περίπτωση που ο κ. Τσίπρας έχει βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από τα ιδιοτελή κυβερνητικά λάθη του 2015. Η Ε.Ε. διέρχεται πλέον κρίση στρατηγικής, έχει άλλες προτεραιότητες, όπως είναι η αντιμετώπιση της αποσταθεροποίησης που παρατηρείται στην Ιταλία, και δεν έχει την διάθεση, την πολιτική βούληση και τις δυνατότητες να παρέμβει για να καλύψει τα λάθη και τις παραλείψεις της κυβέρνησης Τσίπρα.
12°
