SPORT VOICE: Μήπως είναι καλύτερα χωρίς Σουπερλίγκα;

ΟΚ, ας μην είμαστε εστέτ επικριτές. Αλλά, πραγματικά σου έλειψε η Σουπερλίγκα αυτό το τριήμερο; Λιακάδα, εκδρομές, μπακαλιάρος, live, μια ώρα μεγαλύτερη μέρα κι εσύ αποζητούσες τις αμφισβητούμενες φάσεις και τον Περικλή Βασιλάκη; Ασφαλώς όχι. Πόσω μάλλον όταν έχει προηγηθεί (κι έπεται) μια χορταστική μπασκετική εβδομάδα..

Μπάσκετ λοιπόν. Για να ασχοληθούμε με σοβαρά πράγματα. Όλα τα ζευγάρια της Ευρωλίγκας είναι στο 1-1. Σε όλα έγινε break από τον φιλοξενούμενο. Και για τους δικούς μας «αιώνιους» τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Ο Παναθηναϊκός στήνει μια μικρή εποποιία κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα. Απομένει να την ολοκληρώσει. Οι Καταλανοί είναι σαφώς πληρέστεροι, μάλλον πιο ταλαντούχοι και συνολικά ανώτεροι, αλλά βρήκαν τον μπελά τους από μια ομάδα που κατέβηκε σε Αποστολή. «Με το μαχαίρι στα δόντια», «καμικάζι», πόσα άλλα κλισέ χρειάζονται για να το καταλάβεις; Κι επειδή άπαξ και ξεκινήσουν αυτές οι σειρές διαμορφώνουν δική τους ψυχολογία αυτό που νιώθει εμφανώς τώρα η Μπαρτσελόνα είναι ανασφάλεια. Ο Ρούμπιο σουτάρει μόνος του και σπάει τα δοκάρια, ο Λάκοβιτς ούτως ή άλλως ποτέ δεν ήταν «νικητής», ο Λόρμπεκ αγνοείται, όλοι στα δύσκολα ψάχνουν τον Ναβάρο κι αυτός αυτοσχεδιάζει. Όλα αυτά, φυσικά, έργο του «σατανά» Ομπραντοβιτς (και του Ιτουδη βεβαίως βεβαίως). Ο οποίος έχει ρίξει αριστοτεχνικά στην παγίδα της ανασφάλειας και τον προπονητή των «μπλαουγκράνα» Τσάβι Πασκουάλ ανασύροντας ρετρό κόλπα όπως την “4 ζώνη – 1 μαν του μαν» άμυνα πάνω στο Ναβάρο. Το ωχρό πρόσωπο του, καλού αλλά νεαρού, κόουτς των Ισπανών είναι το απόλυτο highlight της σειράς. Προσοχή, τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι ο Παναθηναϊκός έχει στο τσεπάκι του την πρόκριση. Αυτή τη στιγμή το 50-50 είναι δεδομένο. Αλλά το πράσινης απόχρωσης μομέντουμ κάνει τους 20.000 που γεμίζουν το ΟΑΚΑ Τρίτη και Πέμπτη (21.45 σε ΕΤ 1 και NOVA αντίστοιχα) να το πιστεύουν …

Πρόβλεψη: όλα θα κριθούν την Τρίτη. Κερδίζει ο ΠΑΟ; Περνάει – Χάνει; Ισοφαρίζει την Πέμπτη κι αποκλείεται στην Βαρκελώνη την επόμενη εβδομάδα…

(στιγμιότυπα από το συγκλονιστικό ματς της προηγούμενης Πέμπτης)

Ο Ολυμπιακός πάλι βίωσε το απόλυτο ρολερκόστερ. 65 μοιρών, όση και η διαφορά από το (αφύσικο) +48 του πρώτου μας στο (παραπλανητικό) –17 του δεύτερου. Η Σιένα δεν είναι κακή ομάδα. Σίγουρα δεν είναι τόσο κακή για να χάνει με τριπλό σκορ όπως κάποια στιγμή την περασμένη Τρίτη. Πρώτος το κατάλαβε ο «σοφός» Ίβκοβιτς. Αλλά, αυτός δεν παίζει, σχεδιάζει μόνο. Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά. Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος. Αν δεν μπει σε κανένα τριπάκι ανασφάλειας σαν της Μπάρτσα (και η παρουσία του Ντούντα είναι καλό σημάδι ότι αυτό δε θα γίνει) ένα ματς θα το πάρει στην Τοσκάνη (εγώ λέω μπορεί και δύο). Σε κάθε περίπτωση…

Πρόβλεψη: ο Ολυμπιακός θα περάσει. Απλά αν κερδίσει αύριο (21.00, NOVA), οι οπαδοί του δε θα χρειαστούν λεξοτανίλ την Πέμπτη (21.00, ΕΤ 1)

ΚΟΙΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΟΤΟ…

Αν ήθελες και λίγο μπάλα υπήρχε το Σαββατόβραδο και η Εθνική. Σε mood ασορτί μιζέριας με το πρωτάθλημα της κασέτας και της ανεκδιήγητης απολογιστικής συνέντευξης τύπου της Super League . Υποτίθεται ότι το περασμένο καλοκαίρι, απαλλαχθήκαμε επιτέλους από τις γεροντικές εμμονές του παρηκμασμενου χερ Ότο. Προπονητής ο καλός Σάντος, νέος άνεμος, νέες ιδέες, δημοκρατία, οι δημοσιογράφοι πιο κοντά στην ομάδα, «η επιστροφή του φυσιολογικού». Πιθανότατα όλα αυτά να ισχύουν και να φανούν στη συνέχεια, αλλά για την ώρα τα αποτελέσματα είναι τα εξής: γκέλα με τη Γεωργία, Κολκοτρωνέικο Χ στην Κροατία, άνετη νίκη με Λετονία, άσος μετά διαιτητικής σφαγής του Ισραήλ και χάλια μαύρα στη Μάλτα. Κάτι λιγότερο από ότι θα έκανε ο παππούς με το κομοδινί μαλλί. Και ίσως και με λιγότερο στυλ…