Η κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορούσε να δώσει τη μάχη για την οικονομική ανάπτυξη συμβάλλοντας, με τις παρεμβάσεις της, στους ακόλουθους τομείς.
Οι νέες τάσεις
Πρώτον, θα έπρεπε να λάβει υπόψιν της τις νέες τάσεις που κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή και στην παγκόσμια οικονομία.
Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη, ενίσχυση της εξωστρέφειας και σταθερή αύξηση της απασχόλησης χωρίς να ενισχυθεί η βιομηχανική βάση της ελληνικής οικονομίας. Τις καλύτερες επιδόσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζουν χώρες που δίνουν σημασία στη βιομηχανία τους, η καθεμιά στο επίπεδο που κινείται, από τη Γερμανία μέχρι τη Σλοβακία και από την Πολωνία μέχρι την Ιρλανδία. Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έχει, ούτε φαίνεται σε θέση να αποκτήσει βιομηχανική πολιτική.
Η δεύτερη τάση που επικρατεί στην Ε.Ε. και σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η ψηφιοποίηση της οικονομίας. Βέβαια οι κολοσσοί της ψηφιακής εποχής, που αποτελούν πλέον τις επιχειρήσεις που έχουν τη μεγαλύτερη αξία σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι όλες αμερικανικές και η Ε.Ε. είναι περισσότερο καταναλωτής υπηρεσιών παρά επενδυτής και δημιουργός σε αυτόν τον τομέα.
Η Ελλάδα είναι ουραγός στην Ε.Ε. των 28, που υστερεί έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας και δεν γίνεται καμία προσπάθεια για να καλύψουμε τη χαμένη απόσταση. Και το νέο ΕΣΠΑ προσφέρεται σε ποσοστό 20-25% στους γνωστούς κατασκευαστές για να... επανεκκινήσουν τα κατασκευαστικά έργα για τα οποία έχουν πληρωθεί ήδη δυο φορές μέσω του ΕΣΠΑ. Αν νομίζουμε ότι θα αναπτυχθούμε πληρώνοντας με δημόσιο ελληνικό και κυρίως ευρωπαϊκό χρήμα αυτοκινητόδρομους τους οποίους παραχωρήσαμε για περισσότερο από τριάντα χρόνια πιστεύοντας ότι θα κατασκευάζονταν με ιδιωτικό χρήμα από τους παραχωρησιούχους, προφανώς δεν έχουμε καταλάβει σε ποιο οικονομικό περιβάλλον λειτουργούμε.
Συμβολική είναι η ενίσχυση από το ΕΣΠΑ και τα άλλα «αναπτυξιακά» προγράμματα και των start ups τα οποία θριαμβεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο και αρχίζουν να αναπτύσσονται και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. Αυτή η νέα επιχειρηματικότητα συμμετέχει ολοένα περισσότερο στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης για τους νέους που έχουν τα προσόντα και τη δημιουργική διάθεση. Ούτε αυτή η τάση λαμβάνεται υπόψιν από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό.
Δυο σοβαρές παραλήψεις
Η κυβέρνηση αυτοϋπονομεύεται σε ότι αφορά την αναπτυξιακή προσπάθεια εμποδίζοντας τη διαμόρφωση κατάλληλης κλαδικής πολιτικής και δημιουργώντας ολοένα μεγαλύτερες δυσκολίες στη λειτουργία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Όλοι οι μνημονιολόγοι με τους οποίους ανταλλάσσουμε απόψεις στις επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπογραμμίζουν ότι η έξοδος από το μνημόνιο και η επιστροφή στη δυναμική ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βελτίωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος.
Στον εξαιρετικά ανταγωνιστικό κόσμο που ζούμε χρειάζονται κλαδικές πολιτικές με τις οποίες θα λύνονται συγκεκριμένα προβλήματα και θα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την «απογείωση» ολόκληρων κλάδων. Το μόνο που έκανε η κυβέρνηση είναι να υπερφορτώσει το δυναμικό τουριστικό τομέα με νέους φόρους και την αύξηση των παλαιών και να δημιουργήσει πρόσθετα πολιτικά, χρηματοδοτικά, γραφειοκρατικά, φορολογικά εμπόδια στην ανάπτυξη άλλων κλάδων.
Και στον τομέα των μικρομεσαίων και των πολύ μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες αποτελούν όλες μαζί τον μεγαλύτερο εργοδότη της χώρας, οι επιδόσεις της κυβέρνησης είναι κακές. Έχει δημιουργήσει νέα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα και το πολυσυζητημένο πακέτο Γιούνκερ χρηματοδοτεί με εντυπωσιακό τρόπο τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην ανατολική Ευρώπη και παραμένει ανύπαρκτο σε ότι αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Δεν φταίνε οι διαχειριστές του επενδυτικού προγράμματος Γιούνκερ, το οποίο λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και στηρίζεται στη μόχλευση κεφαλαίων, αλλά η αδυναμία της ελληνικής πλευράς να παρουσιάσει πολλά μικρομεσαία επενδυτικά σχέδια που μπορούν να ενταχθούν σε αυτό.
Παραδοσιακά προβλήματα
Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα νέο στην αναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης το οποίο μπορεί να βελτιώσει θεαματικά τις επιδόσεις της οικονομίας. Αντίθετα υπάρχουν πολλά από τα παλιά προβλήματα τα οποία τείνουν να πάρουν μεγαλύτερες διαστάσεις. Αδιάβαστοι, αδιάφοροι και σε περιπτώσεις ύποπτοι υπουργοί, πολιτικές και κομματικές παρεμβάσεις, διαπλοκή, αδιαφάνεια, γραφειοκρατικό φαινόμενο, υπερφορολόγηση, στήσιμο των επενδυτικών προγραμμάτων και της ίδιας της αγοράς.
Η Ε.Ε. χάνει έδαφος στον παγκόσμιο οικονομικό ανταγωνισμό, το διαφαινόμενο Brexit μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες αστάθειας για τα επόμενα δυο τρία χρόνια κι εμείς κινούμαστε σε εντελώς λάθος κατεύθυνση.
12°
