Ποιος φοβάται το Brexit;

Tην Πέμπτη 23 Ιουνίου θα λάβει χώρα στη Βρετανία το περίφημο δημοψήφισμα που θα κρίνει την παραμονή ή την αποχώρηση (Brexit) της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Βρετανοί πολίτες προετοιμάζονται εδώ και μήνες για τη μεγάλη στιγμή όπου θα αποφασίσουν οι ίδιοι αν θα συνεχίσουν ή όχι να αποτελούν μέρος της Ε.Ε.


Πολλοί –εντός κι εκτός Βρετανίας– θεωρούν ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν θα κρίνει μόνο το μέλλον της Βρετανίας, μα και ολόκληρης της Ευρώπης. Δεν είναι επίσης λίγοι οι Έλληνες πολίτες που εύχονται την αποχώρηση των Βρετανών ελπίζοντας ότι αυτή η πράξη θα σημάνει την αρχή του τέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των δικών μας δεινών.
 Σε πρόσφατη έρευνα που έγινε στη Βρετανία το πιθανό αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος κάθε άλλο παρά σαφές είναι: με 43% των πολιτών να υποστηρίζουν την παραμονή στην Ε.Ε., 41% την αποχώρηση και ένα 14% αναποφάσιστων, τα πάντα κρέμονται προς το παρόν από μία κλωστή. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι πιο οικονομικά ευκατάστατοι καθώς και οι κάτοικοι του Λονδίνου και άλλων μεγαλουπόλεων τάσσονται υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., ενώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και όσοι διαμένουν σε επαρχιακές πόλεις τάσσονται υπέρ της αποχώρησης.


Η πεποίθηση ορισμένων ότι οι Βρετανοί πολίτες θα ψηφίσουν με βάση κυρίως την οικονομία, διαψεύδεται από τα ευρήματα της έρευνας. Ο παράγοντας που έχει τη μεγαλύτερη σημασία για τους Βρετανούς είναι η Μετανάστευση, καθώς αρκετοί πιστεύουν πως αποχωρώντας από την Ε.Ε. θα καταφέρουν να περιορίσουν τη μεταναστευτική ροή προς τη χώρα τους. Οι υπέρμαχοι του Brexit, όπως ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου Boris Johnson, δεν χάνουν ευκαιρία να παίζουν αυτό ακριβώς το χαρτί του μεταναστευτικού ζητήματος και της υπόσχεσης ότι η αποχώρηση θα σημάνει την απουσία κάθε υποχρέωσης από τη μεριά των Βρετανών να δεχτούν στις πόλεις τους περισσότερους μετανάστες από όσους μπορούν αν αντέξουν. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί επίσης η πιθανότητα να ενταχθεί η Τουρκία στην Ε.Ε., και να επιτραπεί η ελεύθερη εγκατάσταση εκατομμυρίων μουσουλμάνων στη Βρετανία. Αυτό είναι ένα ρίσκο που πολλοί Βρετανοί δεν θα ήθελαν να πάρουν.


Ένα άλλο θέμα που μπορεί να επηρεάσει τους αναποφάσιστους Βρετανούς είναι η δυνατότητα της βρετανικής Δικαιοσύνης να νομοθετεί χωρίς την παρέμβαση της Ε.Ε. Ο Γραμματέας Δικαιοσύνης Michael Gove έχει ενώσει τις δυνάμεις του με τον Boris Johnson προκειμένου να αναδείξει τη σημασία ακριβώς αυτού του ζητήματος για την ανεξαρτησία της βρετανικής Δικαιοσύνης.


Το θέμα της οικονομικής ανάπτυξης και η οικονομική εξέλιξη της χώρας σε περίπτωση που αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μόλις ο τρίτος παράγοντας που θα επηρεάσει την τελική απόφαση των ψηφοφόρων. Όσοι θα ψηφίσουν ΝΑΙ στην έξοδο από την Ε.Ε. πιστεύουν ότι δίχως τους περιορισμούς που επιβάλει η Ένωση η Βρετανική οικονομία θα έχει καλύτερη τύχη, ενώ οι υποστηρικτές του ΟΧΙ θεωρούν πως χωρίς την προστασία της Ε.Ε. τους περιμένουν δύσκολες μέρες.


Κάτι άλλο που δεν αναφέρεται στις σχετικές έρευνες αλλά αποτελεί κοινή ελπίδα των υπέρμαχων του Brexit είναι η πιθανότητα παραίτησης του βρετανού πρωθυπουργού σε περίπτωση που επικρατήσει υψηλό ποσοστό υπέρ της εξόδου. Κάποιοι σκέφτονται ότι με αυτό τον τρόπο το κέρδος θα είναι διπλό, αφού δεν θα ξεφορτωθούν μόνο τους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά και τον David Cameron.


Ας έρθουμε όμως στην Ελλάδα. Τι ακριβώς σκέφτονται όσοι εύχονται το Brexit; Δυστυχώς φαίνεται πως δεν κατανοούν το χάσμα που μας χωρίζει από τη Βρετανία, και στα τρία σημεία που θα καθορίσουν το βρετανικό δημοψήφισμα. Η παντελώς αποτυχημένη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο Μεταναστευτικό ζήτημα, που είχε ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό στη χώρα μας χιλιάδων προσφύγων, δεν μπορεί πλέον να επιλυθεί χωρίς την αρωγή ισχυρών κρατών της Ευρώπης, όπως η Βρετανία. Στο πεδίο της δικαιοσύνης, το χάσμα μεταξύ Ελλάδος και Βρετανίας είναι ακόμη μεγαλύτερο: η τραγική αναβλητικότητα επίλυσης σημαντικών υποθέσεων, τα διαρκή σκάνδαλα, οι αντιδημοκρατικές παρεμβάσεις εκ μέρους των εκάστοτε κομματικών ηγεσιών, η απουσία ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων και επίδοσης ενταλμάτων και λοιπών εγγράφων, αν ανατραπούν κάποτε θα οφείλεται στην διαρκή πίεση των ευρωπαϊκών ελεγκτικών μηχανισμών. Όσον αφορά την οικονομία, και ο πιο αφελής μπορεί να καταλάβει ότι ουδεμία σχέση υφίσταται μεταξύ μιας ισχυρής, καινοτόμου, εμπορικά εξωστρεφούς, οικονομικά αναπτυσσόμενης χώρας όπως η Βρετανία, με τη δική μας φυτοζωούσα, κρατικοδίαιτη και διαρκώς διωκόμενη από τους φορολογικούς μηχανισμούς οικονομία.

Η ρητορική υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρώπη, αν και ξεκίνησε από το ακροδεξιό UKIP, βρίσκει πλέον πολλούς υποστηρικτές όχι μόνο στη Βρετανία αλλά και στη χώρα μας. Εάν και πώς το Brexit θα μπορούσε να ωφελήσει πρακτικά την Ελλάδα, αποτελεί έναν ακόμη γρίφο τον οποίο μπορούν να λύσουν μόνο οι εγχώριοι αντιευρωπαϊστές μας.