Το τέλος της σκέψης

Στις αρχές του Φλεβάρη του 15 συνάντησα έναν γνωστό μου και ανοίξαμε πολιτική συζήτηση. Ήταν η θριαμβευτική περίοδος του Σύριζα και προσωπικά του Τσίπρα με τα απίστευτα ποσοστά δημοφιλίας σε μια κοινωνία που φούσκωνε από υπερηφάνεια μετά τη σθεναρή στάση τής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού της. Εξυπακούεται ότι οποιαδήποτε προσπάθεια διαφορετικής προσέγγισης όχι μόνο θα έπεφτε στο κενό αλλά κινδύνευες να χαρακτηριστείς και ανθέλλην. Ανθέλλην, θυμίζει κάτι;

Στο τέλος της μικρής μας συζήτησης - πού να μακρηγορήσω, ήμουν χαμένος από χέρι - ψέλλισα κάτι του τύπου, μα καλά με τον Καμμένο; Και η απάντηση που πήρα, άμεση, στομφώδης, απόλυτη, ήταν, ο Λένιν ΕΙΠΕ ότι χάριν της επανάστασης συνεργαζόμαστε και με τον διάβολο.

Τώρα, μεταξύ μας, σε καμία περίοδο δεν κατάλαβα ότι ο Πάνος ήταν ο διάβολος. Αντιθέτως εκείνοι οι μετέπειτα εναγκαλισμοί, τα φιλιά, και να μην πω τίποτα άλλο, δεν μου έδιναν εικόνα λυκοφιλίας. Τέλος πάντων εκεί τελείωσε η συζήτηση. Είχε παρεισφρήσει και ο Λένιν και άρα πάσα αρχή παυσάτω.

Το είπε ο άγιος Λένιν. ´Αλλες φορές το λέει το άγιον κόμμα, η άγια ιδεολογία, ο άγιος σκοπός που αγιάζει τα μέσα.

Σημασία λοιπόν δεν έχει τι λέμε αλλά ποιος τα λέει. Ορίζουμε το καλό και έτσι κάθε τι διαφορετικό αναγορεύεται σε κακό. Και καθαρίσαμε. Και το ποίμνιο συνεχίζει την πορεία του απτόητο.

Στην προνεωτερική εποχή που το μεταφυσικό υπερίσχυε του ορθού λόγου, που οι κοινωνίες έδιναν λόγο πρωτίστως στην θεϊκή και δευτερευόντως στην κοσμική εξουσία, οι ηγεμόνες κυβερνούσαν εν ονόματι του θεού. Σήμερα, δυόμιση περίπου αιώνες μετά τη γαλλική επανάσταση, έγιναν θεοί οι ίδιοι οι ηγεμόνες. Το αλάθητο του πάπα έγινε το αλάθητο του κόμματος.

Σχετικό Άρθρο

Πολιτικη & Οικονομια Ανταπόκριση από την Αμερική

Σώτη Τριανταφύλλου 09.06.2016, 16:09

Η αδιαμφισβήτητη θεϊκή οντότητα του Τσίπρα και του κάθε Τσίπρα του παρέχει το δικαίωμα να λέει :"ο Καμμένος είναι δεξιός και εθνικιστής, άρα κακός". Και την άλλη στιγμή: " ο Καμμένος δεν είναι αριστερός, δεν είναι διεθνιστής αλλά η επανάσταση χρειάζεται συμμαχίες, άρα καλός". "Ο Κουβέλης είναι ο Καρατζαφέρης της αριστεράς", καταγράφεται λοιπόν ως κακός. "Ο Κουβέλης θα γίνει υπουργός, διαγράψτε τον προηγούμενο χαρακτηρισμό, μετά από λίγο θα είστε σίγουροι ότι δεν ειπώθηκε ποτέ κάτι τέτοιο γιατί απλούστατα ο Κουβέλης είναι καλός". "Τα στελέχη των άλλων κομμάτων είναι προδότες, άρα κακοί". Όταν όμως αυτομολούν προς τις τάξεις μας εξαγνίζονται, ξεπλένουν τις αμαρτίες τους, καθαγιάζονται. Είναι πλέον καλοί...

Η αγιοποίηση των προσώπων, των ιδεών, των σκοπών, των μέσων. Ο μεσαίωνας της σύγχρονης Ελλάδας. Το τέλος της σκέψης, της δημιουργίας, της προόδου, της ελευθερίας. Η ζωή εν τάφω.