Να αθροιστούν οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις

Ένα βήμα στις δυνάμεις που συμμερίζονται την άποψη ότι η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει πραγματικά μόνο αν περιορίσει το μέγεθος και το βαθιά πελατειακό χαρακτήρα το κράτους θα είναι το 4ο Τακτικό Συνέδριο της «Δράσης», αυτό το Σαββατοκύριακο. «Το σημαντικό είναι να προκύψει μια ευρύτερη άθροιση δυνάμεων, που να απομακρύνει το ταχύτερο τη σημερινή κυβέρνηση από την εξουσία και να σχηματίσει μετά τις επόμενες εκλογές μια σοβαρή και αποτελεσματική κυβέρνηση, με ξεκάθαρο μεταρρυθμιστικό προσανατολισμό» επισημαίνει ο κ. Σκυλακάκης.

Λίγες μέρες μετά την ψήφιση των μέτρων για το ασφαλιστικό, διοργανώνετε το συνέδριό σας. Για ποιο λόγο, με ποιο στόχο;

Ο στόχος είναι απλός. Θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα σε δυνάμεις που συμμερίζονται –όπως κι εμείς– την άποψη ότι η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει πραγματικά μόνο αν περιορίσει το μέγεθος και το βαθιά πελατειακό και συντεχνιακό χαρακτήρα του κράτους της, να μιλήσουν για τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για το σκοπό αυτό. Είναι μια πλατφόρμα συνάντησης και συζήτησης με δυνάμεις που ελπίζουμε να αποτελέσουν τον κορμό της κυβέρνησης που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές. Ταυτόχρονα το Συνέδριο είναι τακτικό. Η Δράση θα εκλέξει τα νέα της όργανα για την επόμενη διετία. Διαδηλώνοντας έτσι ότι, παρά τις μικρές της δυνάμεις, επιμένει να είναι παρούσα στην πολιτική σκηνή. Με ποιο ρόλο; Αυτό θα το δείξει η ζωή.

Το πρόγραμμα του συνεδρίου προοιωνίζεται ευρύτητα συμμετοχών. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε;

Η ευρύτητα συμμετοχών δείχνει ευρύτητα αποδοχής. Πού οφείλεται αυτή; Νομίζω τρεις είναι οι καθοριστικοί παράγοντες. Ο πρώτος είναι το κύρος και η ιστορία του ιδρυτή της Δράσης Στέφανου Μάνου, που θα είναι ο πρώτος ομιλητής μας το επόμενο Σάββατο. Ενός πολιτικού πολύ σημαντικού, που αδικήθηκε όσο λίγοι στην πολιτική μας ιστορία. Ο δεύτερος είναι η αταλάντευτη στάση όλων των στελεχών της Δράσης –σημερινών και παλιότερων– στην υπεράσπιση της αλήθειας και του ορθολογισμού. Παρά το γεγονός ότι από την ίδρυση της Δράσης το 2009 ως σήμερα ένα τσουνάμι λαϊκισμού και ανορθολογισμού σάρωσε τη χώρα. Κι αν ρωτήσετε πόσοι στο πολιτικό σύστημα, με ηρεμία, μετριοπάθεια και σταθερότητα αρνήθηκαν να υποκύψουν στο τσουνάμι αυτό που σάρωνε τα πάντα, δεν θα βρείτε πολλούς που να ανταποκρίνονται σ’ αυτή την προδιαγραφή. Κάτι που τώρα που οι απάτες κι οι αυταπάτες τελείωσαν, έμπρακτα μας αναγνωρίζεται. Ο τρίτος λόγος είναι οι ουσιαστικές και καινοτόμες πολιτικές θέσεις που εξέφραζε κι εκφράζει η Δράση. Θέσεις που σέβονται οι αντίπαλοί μας κι αναγνωρίζουν ακόμα κι οι εχθροί μας, εξαπολύοντας επιθέσεις δυσανάλογες με την εκλογική και πολιτική μας ισχύ.

Στις τελευταίες εκλογές συμμετείχατε στους συνδυασμούς του Ποταμιού. Τώρα θα αλλάξετε ρότα; Κάποιοι προεξοφλούν ότι θα στραφείτε προς τη ΝΔ.

Το τι θα κάνουμε εμείς ως κόμμα είναι ήσσονος σημασίας. Θα το δούμε στην πορεία. Έχουμε κάνει μια έντιμη συνεργασία με το Ποτάμι σε δύο αναμετρήσεις, έχουμε ανοιxτή γραμμή διαλόγου μαζί του. Ταυτόχρονα η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Νέα Δημοκρατία, παρά τις προβλέψεις και παρά τους παραδοσιακούς κομματικούς συσχετισμούς, χάρη προπαντός στην κινητοποίηση πολλών απλών πολιτών, φιλελεύθερων και δημοκρατικών, σηματοδοτεί μια ελπιδοφόρα αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό. Το σημαντικό είναι να προκύψει μια ευρύτερη άθροιση δυνάμεων, που να απομακρύνει το ταχύτερο τη σημερινή κυβέρνηση από την εξουσία και να σχηματίσει μετά τις επόμενες εκλογές μια σοβαρή και αποτελεσματική κυβέρνηση, με ξεκάθαρο μεταρρυθμιστικό προσανατολισμό. Πώς θα γίνει αυτό και τι ρόλο θα μπορούσαμε ενδεχομένως να έχουμε κι εμείς στην κοινή αυτή προσπάθεια είναι νωρίς για να σας πω. Αυτό που μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι ανιδιοτελώς θα βοηθήσουμε με όσες δυνάμεις διαθέτουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Η κυβέρνηση μετά την ψήφιση του ασφαλιστικού εμφανίζεται ικανοποιημένη ότι τελικά θα επιτευχθεί συμφωνία για την αξιολόγηση με τους δανειστές. Εσείς;

Προσωπικά θεωρώ ότι η συμφωνία που διαμορφώνεται είναι ολέθρια. Καταρχήν είναι για γέλια (αν δεν ήταν για κλάματα), η λεγόμενη «δέσμευση» που αποσπάσαμε για το χρέος. Όσοι γνωρίζουν να διαβάζουν ευρωπαϊκά κείμενα βλέπουν ζωγραφισμένο πίσω από αυτό το κείμενο το «τζοκόντιο» χαμόγελο του κ. Σόιμπλε. Τι μας λένε οι Ευρωπαίοι: Γνωρίζουμε ότι ποτέ ως τώρα δεν τηρήσατε τις δεσμεύσεις σας. Αν τώρα παρ’ ελπίδα τις τηρήσετε κι εφόσον το πρόγραμμα αποτύχει (γιατί αν πετύχει δεν θα χρειάζεται ρύθμιση και ρητά λένε ότι η ρύθμιση θα γίνει μόνο αν καταστεί αναγκαία), τότε δεν θα μπορείτε να μας πληρώσετε. Αν λοιπόν αφού ματώσετε, αποτύχετε κι αποδειχθεί ότι δεν μπορείτε να μας μας πληρώσετε, τότε θα σας πάρουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Όσο για το υπόλοιπο πρόγραμμα που στηρίζεται στη διά της παρανοϊκής φορολογίας και των δημευτικών ασφαλιστικών εισφορών διάλυση της μεσαίας τάξης, δεν πρόκειται για πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, αλλά για επίδειξη οικονομικής ανοησίας. Στη χώρα με τις μικρότερες επενδύσεις και τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη, εξοντώνονται τα κίνητρα για επενδύσεις και εργασία! Το φοβερό είναι ότι όλοι αποδέχονται αυτή την πραγματικότητα και κανείς δεν αντιδρά. Έγραψα δημόσια το πιο σκληρό άρθρο που έχω γράψει στη ζωή μου με τίτλο «Τα πιο ηλίθια οικονομικά μέτρα από καταβολής ελληνικής οικονομικής πολιτικής»  κι ενώ το διάβασαν χιλιάδες δεν βρέθηκε ένας να διαφωνήσει δημόσια και να σχολιάσει αρνητικά. Είναι απίστευτο…

Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι με το νομοσχέδιο αυτό προστατεύονται οι συντάξεις και ότι η λύση δεν είναι η μείωση των κρατικών εσόδων αλλά η τόνωση της «ενεργού ζήτησης». Πώς το σχολιάζετε;

Η ανοησία αυτή με την ενεργό ζήτηση πρέπει να τελειώσει. Ανάπτυξη μέσω της ενεργού (καταναλωτικής) ζήτησης σε χώρα που δεν μπορεί να δανειστεί –και δεν θα μπορεί για δεκαετίες να δανειστεί για τον σκοπό αυτό– δεν υπάρχει. Είναι αδύνατη. Για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί η αναδιανομή από τα εισοδήματα π.χ. των 20-50 χιλ. ευρώ, που σχεδόν τα δημεύει ο κ. Τσίπρας, δεν πηγαίνει στα εισοδήματα κάτω των 1.000 ευρώ, αλλά σε πληρωμή τόκων. Ακόμα όμως κι αν πήγαινε ένα μέρος τους στα χαμηλά εισοδήματα δεν θα άλλαζε τίποτε. Για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί ακόμα κι αν μεταφέρεις π.χ. ένα δις από τα εισοδήματα των είκοσι χιλιάδων στα εισοδήματα των δέκα χιλιάδων, αυτό θα συμβεί μια μόνο χρονιά και θα έχει μια επίπτωση λόγω διαφοράς στο καταναλωτικό προφίλ το πολύ 200 με 300 εκ. Ούτε 0,2% του ΑΕΠ, δηλαδή. Η επίπτωση όμως αυτή θα είναι εφάπαξ. Δεύτερη χρονιά δεν θα επαναληφθεί. Αντίθετα αυτό που θα γίνει είναι ότι άνθρωποι και επιχειρήσεις θα πάρουν των ομματιών τους και θα φύγουν και θα αφαιρεθεί από την ενεργό ζήτηση όλο το εισόδημά τους. Με τις ιδεοληψίες αυτές έχουν ήδη φύγει από τη χώρα εκατοντάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες και δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, που αν είχαν μείνει στην Ελλάδα θα είχαν δημιουργήσει εισόδημα πολλών δις ευρώ. Η μόνη δυνατότητα ανάπτυξης που έχει η Ελλάδα είναι μέσω επενδύσεων, εξωστρέφειας και επιχειρηματικότητας. Κι αυτή η ανάπτυξη, όσο υπάρχει ο κ.Τσίπρας στην εξουσία, δεν πρόκειται ποτέ να ξεκινήσει.

Η Δράση διατυπώνει θέσεις εδώ και πολύ καιρό καθαρές, σε φιλελεύθερη κατεύθυνση, που όμως ποτέ δεν κέρδισαν ευρύτερες ομάδες πολιτών. Τι φταίει τελικά;

Ότι η Ελλάδα ήταν μια διεκδικητική κοινωνία η μεγάλη πλειοψηφία της οποίας πίστευε (και συμπεριφερόταν αντίστοιχα πολιτικά), ότι έχει αυτονόητο δικαίωμα στην καλή ζωή και για να την επιτύχει αρκεί να κάνει απεργίες και διαδηλώσεις και να έχει μια καλή πρόσβαση στο κομματικό κράτος. Η ζωή για δεκαετίες έδειχνε ότι η άποψη αυτή δικαιωνόταν εμπράκτως κι όλα όσα λέγαμε εμείς για σκληρή δουλειά, παραγωγή, αξιοκρατία αποδεικνύονταν χωρίς ουσία στη πραγματική καθημερινότητα των ανθρώπων. Πολύ περισσότερα λεφτά έβγαζαν όσοι είχαν πρόσβαση στο κράτος και στα δανεικά, παρά όσοι δούλευαν σκληρά και δημιουργούσαν. Όλα αυτά ίσχυαν όσο έρεαν κατά εκατοντάδες δις τα δανεικά και το κράτος μοίραζε λεφτά μέσω των καταναλωτικών του δαπανών. Τώρα η εποχή αυτή τελείωσε οριστικά, με πόνο και τραγική εθνική αποτυχία. Για πρώτη φορά όλα όσα λέγαμε αγκαλιάζονται από πολύ ευρύτερες μάζες και πολύ ισχυρότερες ημών πολιτικές δυνάμεις. Ακόμα κι ο κ. Τσίπρας άρχισε να ψελλίζει  κάτι για την παραγωγή του πλούτου (του τα έγραψαν δηλαδή γιατί ο ίδιος μας είπε στην ίδια ομιλία ότι «τα γραφεία είναι γαλέρες», όπως είναι και «οι καριέρες χολέρες», που θα έλεγε κι ο κ. Καρανίκας). Η δικαίωση αυτή, να είστε βέβαιος, θα έχει και την πολιτική της πλευρά. Μιλάμε για μια αλλαγή παραδείγματος στη ζωή της χώρας. Νέοι πολιτικοί άνεμοι θα αρχίσουν να πνέουν και είναι στο χέρι μας τώρα, αφού κρατήσαμε το σκάφος –μικρό μεν– αλλά στην επιφάνεια, να σηκώσουμε επιτέλους τα πανιά μας.