Οι ευθύνες αυτών που είχαν την ιδέα της απεργίας πείνας και ενθάρρυναν, ή έστω δεν απέτρεψαν, τους μετανάστες να προβούν σε αυτό το έσχατο μέσο διεκδίκησης αιτημάτων, είναι πολλές και δραματικές. Ακριβώς όμως επειδή τον τόπο αυτόν τον κυβερνά η κυβέρνηση (ταυτολογία απαραίτητη), κι όχι οι οργανώσεις και οι σύλλογοι, οι ευθύνες αποδίδονται αποκλειστικά στην κυβέρνηση, δια του Συντάγματος δε.
Εδώ και ένα μήνα οι καθ’ ύλην αρμόδιοι Υπουργοί εκτιμούν οτι δεν υφίσταται η κρίση στην Υπατία. Εδώ και ένα μήνα οι καθ’ ύλην αρμόδιοι Υπουργοί ( ή οι σύμβουλοι αυτών) δεν επιθυμούν να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος και τις επιπτώσεις αυτού στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στο ελληνικό κράτος. Διαφορετικά δεν νοείται γιατί δεν θέλησαν να ορίσουν κάποιον διαμεσολαβητή, οπως είχε γίνει στο παρελθόν σε αντίστοιχη κρίση - με Δελτία Τυπου Υπουργών προφανώς και δεν υφίσταται χώρος για διαπραγμάτευση.
Και τωρα ειναι αργά. Πλέον, οφείλουν να ενδώσουν στα αιτήματα των απεργών πείνας. Οφείλουν να προστατεύσουν τις ζωές των ανθρώπων αυτών που το μόνο που στην πραγματικότητα διεκδικούν είναι να τους δώσει το κράτος μια κάποια σημασία. Διότι τα αιτήματα τους μπορεί ως μαζικά να θεωρούνται έωλα, άλλα σε ατομικό επίπεδο είναι απολύτως λογικά και υφίσταται σχετική νομοθετική ρύθμιση για την ικανοποίηση αυτών. Οφείλουν δε οι καθ’ ύλην αρμόδιοι Υπουργοί να προστατεύσουν την ελληνική κοινωνία και το κύρος της χώρας εν γένει. Διότι είναι προφανές ότι εάν συμβεί το μοιραίο, εάν χάσει τη ζωή του κάποιος από τους απεργούς πείνας, θα ξανακαεί η Αθήνα και όχι μόνο - είναι σίγουρο ότι θα λειτουργήσει ως ντόμινο εξεγέρσεων από Παρίσι ως Λονδίνο και Βερολίνο. Θα γίνει ο δικός μας Mohamed Bouazizi. (Διότι στις δυτικές δημοκρατίες , απο όσο γνωρίζω, ουδείς πεθαίνει σε απεργία πείνας.) Κι όλα αυτά θα συμβούν επειδή κάποιος Υπουργός επιθυμεί να επιδείξει σκληρό πρόσωπο. Με ποια νομιμοποίηση άραγε;
Το ΠΑΣΟΚ από την πρώτη μέρα που ανέλαβε στην εξουσία επέδειξε ένα διαφορετικό πρόσωπο έναντι στο μετανάστη. Σε επίπεδο νομοθεσίας , το μεταναστευτικό / προσφυγικό διανύει την καλύτερη περίοδο στην ιστορία της Ελλάδας. Και η διεθνής κοινή γνώμη άλλαξε στάση απέναντι στην χώρα μας. Από χώρα που παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα πλέον αναγνωρίζεται ως χώρα που πρέπει να υποστηριχθεί απο τα κράτη μέλη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι όλα αυτά θα τιναχτούν στον αέρα επειδή κάποιος Υπουργός έτσι επέλεξε. Γιατι;
Κι αν κάποιοι εκτιμούν ότι η ελληνική κοινή γνώμη δεν θα στραφεί εναντίον της κυβέρνησης, πλανώνται πλάνη οικτρά. Ευτυχώς, ουδείς από τα 11 εκατομύρια Ελλήνων επιθυμεί να βάψει τα χέρια του με αίμα.
Για όλους αυτους του λόγους, έστω την έσχατη αυτή ώρα, ας αντιληφθούν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι Υπουργοί το μέγεθος της εύθυνης που αναλαμβάνουν και ας πράξουν κατά συνείδηση.
12°
