Ξέρω ότι ο τίτλος θυμίζει πρωτοποριακή ταινία του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου κάπου στα 1978, ας πούμε, αλλά «δεν είναι αυτό που νομίζεις». Δεν έχει να κάνει με σινεμά, ούτε με Τέχνη γενικότερα, είναι κάτι τελείως άλλο: πολιτική, κυρίες και κύριοι, και μάλιστα εκπροσώπηση των κυβερνήσεων.
Λοιπόν, οι εκάστοτε κυβερνητικοί εκπρόσωποι λένε κατά καιρούς διάφορα –πιθανά ή απίθανα– στην προσπάθειά τους να υποστηρίξουν την κυβέρνηση που υπηρετούν.
Μία από τις «καλύτερες» περιπτώσεις που θυμάμαι είναι εκείνος ο ένστολος εκπρόσωπος της ιρακινής κυβέρνησης του Σαντάμ Χουσεϊν (δεν θυμάμαι αν ήταν καθαυτό κυβερνητικός εκπρόσωπος ή ο υπουργός Εξωτερικών Τάρεκ Άζιζ), ο οποίος, ενώ οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους είχαν φτάσει στα προάστια της Βαγδάτης, επέμενε ότι όλα είναι προπαγάνδα των δυτικών κι ότι σύντομα ο ιρακινός στρατός θα αντεπιτεθεί και θα σκάσει επιτέλους η «μητέρα όλων των μαχών», δηλαδή η μάχη της Βαγδάτης, στην οποία φυσικά οι σανταμικοί θα συντρίψουν τους εισβολείς. Την επόμενη μέρα η Βαγδάτη έπεσε και ο κ. εκπρόσωπος συνελήφθη. Η μάχη δεν έγινε ποτέ, έμεινε όμως μια για πάντα η έκφραση «μητέρα όλων των μαχών».
Αυτά σκεφτόμουνα πέρυσι, όταν ο «αξέχαστος» εκείνος υπουργός Οικονομικών, ο Γιάνης Βαρουφάκης, πλούτισε το λεξιλόγιο της ελληνικής πολιτικής τιποτίας (η λέξη βγαίνει από το γνωστό μας τίποτα, εκ του τίποτα) με τη διαβόητη έκτοτε «δημιουργική ασάφεια».
Αλλά προχτές η κυβερνητική εκπρόσωπος κ. Όλγα Γεροβασίλη έφτασε σε νέα ύψη την υπέροχη τιποτία: διατύπωσε την άποψη της «ενεργητικής αναμονής» των επενδυτών. Τα ακριβή λόγια της: «Η Ελλάδα είναι έτοιμη να μπει σε αποφασιστική οικονομική πορεία. Όλοι οι οικονομικοί δείκτες μαρτυρούν την ενεργητική αναμονή Ελλήνων και ξένων επενδυτών να στηρίξουν την ελληνική προσπάθεια» (Τετάρτη, 20 Απριλίου 2016, ομιλία της στην 3η Ετήσια Οικονομική Διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών).
Ναι, καλά καταλάβατε: σύμφωνα την κ. Γεροβασίλη οι ξένοι επενδυτές περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να επενδύσουν στην Ελλάδα, επειδή «όλοι οι οικονομικοί δείκτες» τούς ενθαρρύνουν. Ποιοι δείκτες; «Έλα μωρέ», που θα έλεγε και ο μέντορας του πρωθυπουργού μας, ο κ, Φλαμπουράρης. Είπαμε, «όλοι οι οικονομικοί δείκτες»: το ύψος του δημόσιου χρέους, η βιομηχανική παραγωγή, το ΑΕΠ, η ανεργία, οι εξαγωγές (ειδικά με την κλειστή γραμμή της Ειδομένης), ο ρυθμός αποχώρησης ή κλεισίματος υπαρχουσών επιχειρήσεων, η αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων, η αναλογία δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, η ελαχιστοποίηση του ΦΠΑ, η υπερφορολόγηση, η οικονομική διαφθορά, το πλήθος των «κόκκινων» δανείων, η ευκολία να ιδρύσει κανείς νέα επιχείρηση κ.λπ. κ.λπ. Όταν λέμε «όλοι οι οικονομικοί δείκτες», εννοούμε «όλοι».
Φυσικά, η κ. Όλγα δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το ν΄ αναμασά την αισιοδοξία του πρωθυπουργού, που συνεχώς τονίζει "Πάμε καλά. Δε θα χρειαστούν νέα μέτρα". Κι αν υπάρχει κάποιο μικρό πρόβλημα, τόσο δα, αυτό οφείλεται στους τροϊκανούς και τις μεταξύ τους αντιθέσεις- αυτοί φταίνε για όλα,.
Με το φόβο ότι μέσα στη γενική σύγχυση η "ενεργητική αναμονή" μπορεί να περάσει απαρατήρητη, έγραψα το ταπεινό αυτό αρθρίδιο α) για να το δουν κι άλλοι υποψήφιοι επενδυτές και να σπεύσουν να επενδύσουν, έστω κι αν δεν έχουν υπόψη τους τους οικονομικούς δείκτες της κ. Γεροβασίλη β) για να παραδώσω τη ρήση της κ. Όλγας στην αιωνιότητα του ίντερνετ.
18°
