Der Faschismus 333

Σκηνή 1η  Ιανουάριος 2011. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας εν εξάλλω καταστάσει κατακεραυνώνει τους συντελεστές ενός τηλεοπτικού σίριαλ για τη ζωή του Σουλεϊµάν του Μεγαλοπρεπούς. Η ιστορική αυτή αναδροµή παρουσιάζει τον Πατισάχ να καπνίζει, να πίνει και να διάγει βίον έκλυτον µε τις γυναίκες του χαρεµιού του, των οποίων τα στήθη ξεχειλίζουν των οθωµανικών εσθήτων τους. Οι ισλαµιστές του Ικονίου και της Σεβάστειας, οι ακροδεξιοί των Γκρίζων Λύκων και οι «θεριακλήδες» του οθωµανισµού εξεγέρθηκαν απαιτώντας τη διακοπή µετάδοσης του σίριαλ. Ο εκσυγχρονιστής Ταγίπ Ερντογάν υποκλίνεται στις απαιτήσεις των συντηρητικών ισλαµιστών και ζητά και αυτός την άµεση διακοπή του. Υπάρχει µία µερίδα Τούρκων πολιτών, ενδεχοµένως πλειοψηφούσα, που εξακολουθεί να νοµίζει πως η ιστορία της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας ταυτίζεται µε αυτά που άκουσαν στα καφενεία της Ούρφας και των Αδάνων αλλά και αυτά που οι δάσκαλοί τους έµαθαν στα σχολειά της κεµαλικής δηµοκρατίας.

Σκηνή 2η Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011. Ο ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθµός ΣΚΑΙ µεταδίδει σε συνέχειες σε δραµατοποιηµένη µορφή το ιστορικό οδοιπορικό «1821». Παρουσιαστής του υλικού, ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος. Επιστηµονικός σύµβουλος, ο Θάνος Βερέµης. Η επιστηµονική προσέγγιση του ζητήµατος είναι σύγχρονη. Το αποτέλεσµα για εκείνους των οποίων η σχέση µε την Ιστορία αρχίζει στην τρίτη δηµοτικού και λήγει στην έκτη τάξη της πρωτοβάθµιας εκπαίδευσης (αυτή είναι η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών) θεωρείται αιρετικό. Ο παρουσιαστής υποπίτει στο θανάσιµο σφάλµα να αστειευτεί δηµοσίως µε ένα φίλο του αφήνοντας, πάντα για καλαµπούρι, υπονοούµενα για τον ανδρισµό του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Το ζήτηµα φουντώνει. Οι νεοέλληνες για άλλη µία φορά αντιλαµβάνονται τον διάπλου της Ιστορίας ως προέκταση του πέους τους. Συνέβη ακριβώς το ίδιο που καταδείχτηκε κατά την προβολή της βιογραφικής εκδοχής του Όλιβερ Στόουν. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν µπορεί να είναι gay, απεφάνθη το χριστεπώνυµο πλήθος των ελληναράδων. ∆εν τους έφτανε που 2.500 χρόνια µετά ο κόσµος ολάκερος ασχολείται ακόµη µε τον Αλέξανδρο τον Μακεδόνα. Ούτε που σήµερα στην κυριολεξία... εκδίδονται πανεπιστηµιακές έρευνες για τον Αλέξανδρο και την προσωπικότητά του. ∆εν τους φτάνει που ο Μέγας Αλέξανδρος ζει εντός της πανεπιστηµιακής κοινότητας ωσεί παρών. Τον θέλουν και µουστακαλή απαραιτήτως, άντρακλα µε φουστανέλα. Κάθε υπερπατριώτης, υπερεθνικιστής, υπερφαλλοκράτης, υπερθεοσεβούµενος, κρύβει έναν οµοφυλόφιλο µέσα του, κατέληγε λογικά η φροϊδική θεωρία. Όπως ότι κάθε άνθρωπος, πολύ βαθιά, κρύβει ένα µικρό Χίτλερ στο υποσυνείδητό του.

Συµπέρασµα: Μεταξύ των θεοκρατικών ισλαµιστών του Ικονίου και των ελλαδέµπορων του ΛΑΟΣ υπάρχει µία ιστορική συνέχεια. Τυχαίο; ∆εν νοµίζω.

Σκηνή 3η Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011. Ένας πολίτης βαδίζει σε ένα δρόµο της Πλάκας. Κάποιοι τον ρωτούν πού κατευθύνεται. Απαντά αµέριµνος... στο Θέατρο Κουν. Τον σαπίζουν στο ξύλο. Λίγο αργότερα µερικές δεκάδες οπαδών του Ολυµπιακού εισβάλλουν στο θέατρο εν ώρα παραστάσεως. Στέλνουν στο νοσοκοµείο δύο άτοµα, το ένα σε κρίσιµη κατάσταση, το δεύτερο µε µερική απώλεια µνήµης, άρα µε διάσειση. Γκρεµίζουν τα σκηνικά, ρίχνουν ένα κοκτέιλ µολότοφ και µια χειροβοµβίδα κρότου-λάµψης. Τα κάνουν γης µαδιάµ. Φεύγουν. Το Θέατρο Κουν µένει πληγωµένο. Τι προκάλεσε την οργή τους; Μα το ότι ο τίτλος του θεατρικού έργου είναι «Ταξιδεύοντας µε τον ΠΑΟΚ» του Σταύρου Τσιώλη. Το Σάββατο η παράσταση πραγµατοποιείται, αλλά υπό αστυνοµική φρούρηση. Ο πρόεδρος του Ολυµπιακού δεν ζητά συγνώµη δηµοσίως. Ούτε κατακεραυνώνει τους οργανωµένους οπαδούς της οµάδας. Ούτε, αν και πάµπλουτος, προσφέρεται να επανορθώσει αναλαµβάνοντας το κόστος των ζηµιών. Είναι προφανώς υπερήφανος για τα «παιδιά» του. Χαρακτηριστική λεπτοµέρεια. Πριν τη φασιστική επίθεση, προηγήθηκαν τέσσερα τηλεφωνήµατα στο ταµείο του Θεάτρου. Τα δύο από πολίτες. Τα άλλα δύο από τις δύο αθλητικές εφηµερίδες που εκπροσωπούν τον κόσµο του Θρύλου. Η επίθεση ήταν οργανωµένη.

Σκηνή 4η Φεβρουάριος 2011. Το Ίδρυµα Κακογιάννη µετά λύπης του πληροφορεί το κοινό πως λόγω σοβαρών απειλών κατά της ζωής συντελεστών του θεατρικού θεάµατος “Nobody else” διακόπτονται πάραυτα οι παραστάσεις. Οι απειλές πραγµατοποιήθηκαν µέσω τηλεφώνου, αλλά και µέσω συγκεκριµένων blogs. ∆ιαβάζουµε σε γνωστή για τις ακροδεξιές απόψεις της ιστοσελίδα. «Άλλη µια µεγάλη νίκη των blogs απέναντι στη σαπίλα της νεολληνικής κουλτούρας. Από πότε έγινε τέχνη να υβρίζεις τον Θεό του κάθε ανθρώπου µε τις δικές σου σεξουαλικές ανησυχίες;» Και παρακάτω: «Επειδή κάποιοι έχουν βάλει στόχο να χτυπάνε αξίες, θρησκεία, ιδανικά και τον ελληνισµό γενικότερα (αρχαίο και νεότερο), εµείς όπως και τα άλλα παιδιά των πατριωτικών µπλογκ θα είµαστε εδώ και θα σας ξεµπροστιάζουµε για να µαθαίνει όλος ο Ελληνικός λαός ποιοι είστε και τι σκοπούς έχετε».

Συµπερασµατικά: Υπάρχουν νεοέλληνες οι οποίοι βρίσκουν του γούστου τους να απειλούν ανθρώπινες ζωές, διότι κάποια καλλιτεχνική δραστηριότητα «θίγει» τη χριστοδουλική τους άποψη περί θείου. Η διαφορά τους από εκείνους που έκαιγαν βιβλία κατά τη Νύκτα των Κρυστάλλων στη Βαυαρία είναι απειροελάχιστη. Εκείνοι τουλάχιστον δεν ντρέπονταν να οµολογήσουν πως είναι Ναζί.

Σκηνή 5η Φεβρουάριος 2011. Το αρµόδιο τµήµα του Συµβουλίου Επικρατείας, κατόπιν προσφυγής ενός πολίτη (δικηγόρου), εισηγείται στην Ολοµέλεια την άποψη πως ο νόµος περί απόδοσης δικαιώµατος ψήφου σε µετανάστες που πληρούν τα κριτήρια που θεσπίζονται είναι αντισυνταγµατικός. Το επιχείρηµα είναι ιδιαιτέρως αξιοπερίεργο. Κάνει λόγο και για «δεσµούς αίµατος». Η Ολοµέλεια του ΣτΕ δεν έχει εισέτι αποφασίσει. Αν αποδεχθεί την εισήγηση, τότε κάθε πικραµένος µπορεί να προσφύγει στα εκλογικά δικαστήρια ζητώντας να κριθούν παράνοµες οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές. Προφανώς µία τέτοια εξέλιξη πλήττει κυρίως εκλογικές αναµετρήσεις που κατέληξαν σε πολύ µικρές διαφορές. Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, δηλαδή. Τυχαίο… ∆εν νοµίζω.  Η ελληνική δικαιοσύνη είναι πρωτίστως τυφλή, κατά το µύθο. Τµήµα της είναι προφανώς και πολιτικά ενταγµένο. Ακροδεξιά. Αν υπάρχουν ακόµη δικαστές που κρίνουν στη βάση των «∆εσµών αίµατος», τότε θα πρέπει να σταλούν πάραυτα στην Τουρκία για περαιτέρω εκπαίδευση όπου συνάδελφοί τους, του βαθέος κράτους, δικάζουν µε ανάλογα κριτήρια περί «Τουρκισµού». Με τέτοιες διαδικασίες ζήτησαν την προσαγωγή σε δίκη ως µαρτύρων την Παναγία και τον Άγιο Νικόλαο, όταν εκδίκασαν υποθέσεις περί Βακουφίων. Με αυτόν το νόµο καταδίκασαν τον Ορχάν Παµούκ.

Υ.Γ. Ο Κολοκοτρώνης δεν ήταν στα σίγουρα gay. Ο εξάδελφός του, όµως;

Υ.Γ. 2 Υπάρχουν ιστορικές ενδείξεις πως η «µακριά γαϊδούρα» των νεοελλήνων στην Αρχαία Μακεδονία του Φιλίππου του Β΄ ονοµαζόταν «µακριά γουρούνα». Τα συµπεράσµατα δικά σας.   

n.georgiadis1@yahoo.com

Εικονογράφηση: ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, Η Α∆ΟΥΛΩΤΗ ΓΕΝΙΑ, Εκδ. ΣΤΡΑΤΙΚΗ