Για το λεγόμενο «Κίνημα των Διοδίων»

Για την Κυριακή έχει αναγγελθεί ότι οι κινηματίες θα σηκώσουν όλες τις μπάρες, σε όλες τις Εθνικές Οδούς και την Αττική Οδό. Η τάση που υπάρχει είναι προφανής: να μην πληρώνει διόδια κανείς, ποτέ και πουθενά.

Οι δρόμοι όμως χρειάζονται συντήρηση. Αν οι διερχόμενοι οδηγοί -που είναι οι αποκλειστικοί χρήστες του δρόμου- πάψουν να πληρώνουν, τότε η συντήρηση των δρόμων θα επιβαρύνει αποκλειστικά τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή χρήστες και μη χρήστες των δρόμων (θα επεκταθεί δηλαδή αυτό που συμβαίνει τώρα με την ΕΡΤ). Η αδικία είναι προφανής. Ο φόρος διέλευσης των διοδίων είναι ένας από τους ελάχιστους δίκαιους φόρους στο οικονομικό μας σύστημα και γι΄ αυτό πρέπει να διατηρηθεί, δεν πρέπει να διαχυθεί σε όλη την κοινωνία.

Απαιτούνται όμως μερικές προϋποθέσεις, ώστε να εξομαλυνθούν σημερινές αδικίες:

1. Ελεύθερη διέλευση για τους μόνιμους κατοίκους των χωριών που ζουν δίπλα στους δρόμους αυτούς και χρειάζεται να μπουν και να βγουν πολλές φορές τη μέρα

2. Εναλλακτικοί δρόμοι παντού όπου εισπράττονται διόδια. Όπου δεν υπάρχουν και η Εθνική Οδός είναι η αποκλειστική σύνδεση, η διέλευσή της πρέπει να είναι ελεύθερη για το αντίστοιχο τμήμα

3. Διοχέτευση των εισπραττόμενων χρημάτων στην ανάπτυξη / επέκταση / βελτίωση / συντήρηση του δρόμου όπου εισπράττονται.

Τα παραπάνω πρέπει να γίνουν αμέσως. Αλλά οι εμπνευστές και εμμένοντες στο «Δεν πληρώνω» παρανομούν και πρέπει να τιμωρηθούν: δεν είναι όλοι κάτοικοι των γύρω χωριών, ούτε άνθρωποι που δεν έχουν εναλλακτικές διαδρομές. Οι περισσότεροι είναι χαβαλέδες και τζάμπα μάγκες, οι οποίοι, εκτός όλων των άλλων, οξύνουν την οικονομική κρίση που περνάει η οικονομία και η χώρα μας.

Το λεγόμενο «κίνημα των διοδίων» εκφράζει πέντε ανθρώπους που έχουνε δίκιο (δες τα παραπάνω σημεία 1 και 2) και ενενήντα πέντε ξεσαλωμένους που θέλουν να πληρώνουμε εμείς οι άλλοι, με τους φόρους μας, τη χρήση του δρόμου από αυτούς τους ενενήντα πέντε. Δηλαδή, αυτός που ταξιδεύει με το ΙΧ του Καβάλα - Ηγουμενίτσα ή Λάρισα - Θεσσαλονίκη, να επιδοτείται από εκείνον που ζει στην Άνδρο ή στα Τζουμέρκα ή και στην Αθήνα, αλλά που μπορεί να μην έχει καν ΙΧ. Σπάνια έχω συναντήσει τέτοιο παράλογο και άδικο «κίνημα». Κι όμως, καθόμαστε και το συζητάμε.